Isabella moet zelf maar zien waar ze gaat staan. Nabij bomen ontkomt ze bijna niet aan, maar meestal gaat ze echt onder de dennen staan. Ze kan ook in de stal staan. Maar doet ze meestal niet, zeker niet bij onweer.
Wel zet ik, als het even kan, de stroom af. Heb ooit bij de buren de bliksem op de draad zien slaan en die rolde als een vuurbal over de draad heen. Was niet leuk om te zien.

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 21:29:

Ja, vroeger aten wij veel konijn. In een klein hokje die dingen vetmesten en dan opeten. Totdat mijn broertje en ik vonden dat die 2 die toen in het hok zaten (we werden wat ouder) een naam moesten krijgen. Eentje van hem en eentje van mij. En toen waren ze op een dag weg ... in de pan. Wij waren echt zo boos dat we (de familie) daarna werkelijk nooit meer konijn hebben gegeten.
En de volgende konijnen; die kregen een ruime buitenren met verdieping en mogelijkheid voor ons om erbij te gaan zitten en te knuffelen. Maar opeten? Nee dat niet meer. Dus dat van die naam dat klopt.

Weet nog dat een collega van mij een paar jaar geleden eens een koe hadden. Berta hadden ze haar genoemd. Was voor de slacht. Maar toen pa Berta wilde gaan slachten gingen de kinderen (al dik in de 20/30) er voor staan; niet ons Berta pap; neem maar een andere !!!

Groeten,
Ingrid