Hopelijk kan het ophouden zonder dat er mensen uitgesmeten worden. Ik doe met je mee, en ga er ook niet meer op in. groet Ilona

elsbeth flipsen schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 1:58:


Ik heb heel erg veel interesse, en om niet weer een bericht te schrijven onder het kopje ongenoegen, sluit ik me hier bij je aan, de enige manier om deze eindeloze draad (ongenoegen e.d.) te stoppen, is er niet meer op in te gaan, en hopelijk wordt niemand van het forum afgegooid, en sterker nog, wordt niet het hele forum dichtgegooid.
Groet,
Isabel

elsbeth flipsen schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 0:29:


Weet je Elsbeth, als de hoef goed functioneert, blijft er helemaal niets in zitten. Het hoefmechanisme werkt alles eruit (en nieuw spul komt er dan weer in, natuurlijk). Waar ik rij, hebben we de plakkerigste vetste klei die je je voor kan stellen (verloor vandaag bijna mijn laars in de prut). Als we van het ruiterpad op de weg komen, hoor je een paar stappen de klei met wat steentjes in de hoef, en dan is het over, hoef schoon. Alles eruit gewerkt.
Groet,
Isabel

Frans Veldman schreef op donderdag, 6 mei 2004, 15:49:



Leuke opmerking. Ik was zelf altijd heilig overtuigd van het belang van peesbeschermers, maar gebruik ze al jaren niet meer, was geloof ik Strasser die me duidelijk maakte dat het ondingen zijn. Had net 4 hele dure nieuwe aangeschaft. Hangen mooi te wezen op stal. Hoorde laatst iemand die zei dat het je paard slordig maakt. Ze voelen het niet als ze zichzelf strijken, dus gaan ermee door.
Ik zie zelfs paarden ermee in de wei staan, en nu denk ik, wat een gekkigheid. Maar als je traditioneel opgroeit, ga je er van uit dat het allemaal wel waar zal zijn, ik zet nu overal mijn vraagtekens bij, en ik denk dat dat 1 van de grootste giften van het NH is. En dat blijven doen,
groet,
Isabel

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 6 mei 2004, 8:13:


Het hele eiwit verhaal in paardenvoer lijkt achterhaald te zijn. Het gaat niet om hoeveel eiwitten, maar om suikers en zetmelen (is dat de juiste vertaling van starch?) die de hindgut (sorry, maar ik weet echt geen nederlands woord daarvoor) verzieken. En die hindgut is zo belangrijk voor het paardenlijf.
Dit is een wat vaag verhaal, maar lees er maar eens over (niet zozeer Ingrid, gewoon in het algemeen), we zijn al jaren bezig onze lievelingen te vergiftigen onder het mom van lekkere hapjes.
Groet,
Isabel

e m kraak schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 0:15:



Wie ben jij, wat doe jij, allemaal erg intrigerend. Ik ken weinig mensen met het taalgebruik dat jij bezigt.
En je naam lijkt ook wel niet van deze wereld.
Klinkt hopelijk niet onaardig, want zo bedoel ik het niet, en vooral dit antwoord aan Ingrid vond ik vertederend.
Mijn leraar Grieks in lang vervlogen tijden heette ook Kraak, related? Of is Kraak een veel voorkomende naam.
Erg off topic, sorry.
Groet,
Isabel

MMmm ja . Wat wil je weten ?

Greets Maaike

Marianne schreef op donderdag, 6 mei 2004, 23:08:

Hooi komt van eigen land dus de herkomst is gelukkig bekend. Maar de bloemetjes blijven dus ook na droging echt geel van kleur? Dus ik noem maar wat, gedroogd paardebloem geel? Of in elk geval niet 1 grote beige massa?

cornelie

Frans Veldman schreef op donderdag, 6 mei 2004, 23:46:

Nou, dan ga ik wel op zoek naar kleuren die niet in het hooi thuishoren Maar tot nu toe ben ik eigenlijk ook nog niks raars tegengekomen dus ik hoop dat dat zo blijft.

cornelie