Marjolein19 schreef :
> Hey Pien,
> Bedankt voor je reactie, ik zei in een eerder bericht zoiets
> als: het is een dominant kreng, zo is ze gewoon. Dat had ik wat
> anders moeten neerzetten. Ik begrijp dat ze zo niet geboren is,
> maar zo is gemaakt door hoe de mensen met haar zijn omgegaan.
> (Daar was ik niet bij: paard is 29 en ik ben 20.) Ik bedoelde
> ermee te zeggen dat we het er waarschijnlijk helaas niet meer
> uit krijgen.
Ow jawel, ik denk dat je heel veel kunt betekenen voor dit paard.
Maar dan moet echt
iedereen zich zeer consequent aan het programma houden. Niet één moment sjoemelen of toegeven, want dan ben je weer terug bij af.
Diesel van ons was ook een ramp, nu is ie een lieve kerel die ons iedere dag op een vast tijdstip, op een vast punt in de hoek van de bak staat op te wachten en elke dag hinnikt hij precies zijn zelfde hinnikje.
Oké, met wel nog een lichte gebruiksaanwijzing, maar daar valt tot ieders tevredenheid zeer goed mee te werken.
Hij kan echt niet tegen drukke mensen en druk pratende personen, maar hij kan wel over de brug terwijl hij wordt ingehaald door een toeterende stadsbus.
De carnavalsstoet kwam vandaag langs de wei en hij lag in de bak rustig te dommelen.
En je mag best weten dat ik die eerste weken dat wij hem hadden nadat hij Anne in het oor gebeten had ( 6 hechtingen) best wel wat nachten heb liggen piekeren om hem. Ik kon nog niet met mijn rug naar hem toegedraaid staan want dat was al uitlokken.
Moet je hem nu eens zien, na 6 maanden.
We hebben nog een weg te gaan, maar dat gaat lukken, ik heb er nu vertrouwen in en hij is rustiger, evenwichtiger geworden, heeft niet meer de neiging in zijn agressie te schieten als ie het even niet meer snapt of het niet meer aankan. Gewoon : De vier R's.
Ik heb echt niet meer met hem gedaan hoor, behalve dat (toen ie het eenmaal aankon) we vanalles gedaan hebben om het leven voor hem gezelliger te maken en we hem ons vertrouwen hebben gegeven.
Expres met je rug naar hem toe gaan staan, zo van : 'kijk, ik vertrouw je nu en ik ga ervan uit dat je mij nu niks meer wilt doen'.
Diesel is nu een paard dat veel prikkels vraagt, overal bij wil zijn, alles meemaken, hij heeft ruimte nodig om zijn ding te doen, maar er is iets onvoorwaardelijks in hem naar boven gekomen, ik vergelijk hem met onze Herdershond, da's ook zo'n trouwe. Alhoewel je met zo-een niet moet gaan lopen klooien.
> We (de dagelijkse verzorgster en ik) krijgen
> absoluut geen medewerking van de eigenaar. Ze mag niet eens
> overdag op de wei staan (is nu veel te koud voor oude paarden
> volgens de eigenaar) en 's nachts al helemaal niet. Dat wij met
> natuurlijk bekappen zijn begonnen vinden ze ook maar niks. We
> hebben al zo ontzettend veel discussies gehad. Wat kan je doen
> als het niet je eigen paard is? Af en toe eens het leed komen
> verzachten, meer niet. Daarom wil ik ook zo graag een eigen
> paard :) Je hebt groot gelijk hoor, er zou professionele hulp
> aan te pas moeten komen, maar de eigenaar ziet me al aankomen.
En dát is je belangrijkste struikelblok.
Die eigenaar.
Overigens dacht ik dat je wel al een paard van jezelf hebt, is dus niet zo.
Oké, dat maakt het wat duidelijker allemaal.
Groet, Pien
Warboel
