We zijn nu eenmaal allemaal anders Esther.
Als jij je paardjes lekker naar binnen wil laten lopen moet je dat gewoon doen, we verwijten je niks. Geniet er maar van!
We geven alleen maar aan dat wij dat niet zien zitten met onze paardjes en ons huis.
Heel jammer dat je dan zo reageert.
Eerst allemaal vooroordelen naar buiten gooien en dan de deur dicht smijten voor geen commentaar.

Groetjes,
Anna-Martine

Verder is
slechts ouwe herhaald uitgekauwde koek voor wie het


Over normen en waarden gesproken.
Is het niet zo dat een ieder gewoon lekker moet doen wat hij zelf wil? en dat het heel natuurlijk is dat er iemand een vraag stelt, zonder enige verwijt?
Het wordt ons op dit moment verweten dat wij niet onze paarden in huis laten lopen. Ik geloof dat je het een en ander door elkaar haalt Egon.
Het verbaasd mij enorm hoe hier door jullie op gereageerd wordt.
Over wie zijn minimale percentage grijze hersencellen heb je het?
Walgelijk gewoon. deze manier van communiceren.
Getuigt niets van normen en waarden.

Bah
Anna-Martine

Idunn schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 23:01:


Ha ha, dat is nou een leuk antwoord en foto!
Dat hadden we nodig! Dankjewel.

Groetjes,
Anna-Martine

e m kraak schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 23:20:


Walgelijk dit niveau van communiceren.
En zo te zien heb je er nog lol in ook.
Jij en Esther gooien met modder en zorgen er voor dat dit onderwerp dus nergens meer overgaat en inderdaad er pedaalemmer geneuzel van maken. Dat je dit "ons forum" noemt zegt mij al genoeg.
Als nieuweling voel ik me totaal niet welkom hier.
Bedankt!
Van mij zal je geen last meer hebben.

Els schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 10:11:


Ik ben niet van het forum geweken hoor en ook niet op zoek gegaan naar een andere. Waarschijnlijk ben ik zelf niet zo handig in communiceren.
Twee jaar geleden babbelde ik mee met de nvvr. Na een paar niet leuke discussies heb ik daar bedankt. Deze week een poging gedaan om op dit forum (volgde het al een aantal maanden) mee te doen maar kreeg al snel de deksel op mijn neus.
Dat zegt natuurlijk ook wat over mijzelf. Ik zal het alleen bij lezen houden, lijkt me beter

Groetjes,
Anna-Martine

Na te hebben gezocht in de lijst, op trefwoord castratie, vind ik niets wat mij brengt naar de verschillende methodes die worden uitgevoerd door DA'sen.

Mijn ruin is ruim twee jaar jaar geleden op zijn ruim 1 jarige leeftijd ontmant. Liggend in het land in het vroege voorjaar, onder gehele narcose.
Door omstandigheden had ik geen tijd gehad om mijn paard vertrouwd te maken met trailerladen en rijden. Ik wilde voorkomen dat de eerste trailer rit meteen een niet leuke ervaring zou zijn.
Mijn da heeft voor mij een uitzondering gemaakt. Castratie doet hij in princiepe alleen in de kliniek en op de tafel i.v.m infecties.
Ik heb het een hele moeilijke beslissing gevonden en gelukkig is het heel goed gegaan.
Zijn er onder jullie mensen die ervaringen hebben met een castratie en met welke methode?
Bij mij in de omgeving schijnt het heel normaal te zijn om een castrateur te laten komen die staand castreert en zonder verdoving. Dat mag toch niet?
Ik vind het een gruwelijke daad. (vind ik dat zowiezo al van castreren)
Ik vraag mij nog steeds af wat het beste is, ook al heb ik het achter de rug.

Anna-Martine

femke gersteling schreef op zondag, 4 september 2005, 15:23:


Dit is heel netjes geschreven hoor.

Het is nou eenmaal zo dat geschreven woorden altijd anders over komen dan wanneer ze uitgesproken worden. Je mist hierbij immers de mimiek en klank.
Het is best wel een kunstje om goed te communiceren op een forum. Niemand is daar perfect in. Wanneer we elkaar de kans geven om van fouten/misverstanden te leren is er ook niets aan de hand, lijkt mij.

Groetjes,
Anna-Martine

Malenka schreef op zondag, 4 september 2005, 18:53:


Hoi,
Hebben ze dan niet opnieuw een verdoving kunnen toediennen? Waarom niet?
Dit moet erg pijnlijk voor hem zijn geweest. Voor jou inderdaad geen leuke ervaring. Gelukkig ging het met mijn Cadeau goed.

Een weidegenoot/vriend van Cadeau heeft de castratie in de kliniek ondergaan. Zijn herstel was te vergelijken met die van mijn Cadeau. Dit herstel duurde ook wel een paar dagen. Waarschijnlijk door de narcose.
Ik heb wel gehoord dat een liggende castratie gevaarlijk kan zijn. Verlamming van de ruggewervel.
Ook ken ik het gerucht dat Friese paarden voor deze ingreep nog gevoeliger zijn voor complicaties.

Groetjes,
Anna-Martine