Piet schreef op maandag, 6 juni 2005, 11:03:
> Let eens op de tijd dat je met het clikkeren bent
> bezig geweest, laat ik het ruim nemen, als ik terug
> reken..... een kwartier?
*****************
Nee, dat was zelfs nog korter, ik denk de helft ongeveer.
> Nog 5 minuten en hij had met 4 benen op het zeil
> gestaan en vervolgens er gewoon overheen gelopen.
> Ik had toch door gegaan, hij was kalm, het zeil was geen
> bedreiging meer, geen reden dus om te stoppen.
******************
Mwoh, voor mij eigenlijk ook geen reden om door te gaan. Er is toch tijd genoeg? Ik vond dit de duidelijkste bevestiging. Hij was heel ontspannen op dat moment, en dat vin´k altijd een goed moment om te stoppen. Het maakt niet zoveel uit toch, ik pak het volgende keer wel weer op.
> Zelfs al was het zo geweest dat je eventjes te veel vroeg
> had je even een pas op de plaats of een stapje terug
> kunnen maken.
> Maar goed, zeiknat staan te worden is ook niet alles :)
> Ik weet zeker dat het de volgende keer een stuk
> eenvoudiger gaat.
*********************
Ja, denk ik ook wel.
> Ik krijg altijd rare gedachtes bij het rust geven als
> beloning. (Maar ik wil hier geen geweldige Parelli
> discussie openen, het is mijn persoonlijke mening)
> Stel je voor: je staat 5 cm dichter bij het zeil dan de
> vorige keer toen je hem ervan weghaalde. Dan geef je hem
> rust. Maar heeft hij geestelijk dan ook rust? Hij staat
> nog steeds op een goeie meter van dat verschrikkelijke
> ding! En hij weet dat hij binnen de kortste keren weer
> naar die enge flapper toe moet.
> Is dat dan wel een beloning?
********************
Niet de eerste keer misschien, maar na verloop van tijd weet je paard wel heel goed dat rust ook echt rust is, en dat dat dan ook veilig is op dat moment. Maar moet wel zeggen in dit geval vind/vond ik het niet fijn werken. Met dingen waar meer sprake is van koppigheid dan van angst vind ik het veel prettiger werken.
> Nu ga je clikkeren, ofwel in jouw geval fluiten. Je beloont
> hem voor elke cm dat hij dichter naar het zeil toe
> durft. Yes, weer een fluitje en een beloning," dus dit doe
> ik goed." en " hee! als ik er verder vanaf ga hoor en
> krijg ik niks, dus toch nog maar eens proberen!, want ik
> wil wel dat fluitje horen"
*******************
Dit "ik doe het goed" of "ik doe het niet goed" is met
Parelli ook duidelijk voor het paard omdat hij rust wel als beloning ziet, de beloning is alleen minder positief vind ik.
> In mijn ogen is het logisch dat de fluit en de beloning
> een vele malen krachtiger beloning is dan hem op een
> meter stil laten staan voor "the beast" en is in dit geval
> juist het ervan weggaan misschien wel de beloning.
***********************
Mmmmm, dat wee´k niet zo zeker. Maar ik heb ook niet zo´n behoefte hoor om nou een hele discussie op te starten met iets wat voor alle paarden moet gelden. Voor mij is alleen de vraag wel heel interessant waarom het op dit moment voor dit paard met deze mens zo werkte. Niet of het dan ook in alle gevallen zou opgaan, dát vin´k minder interessant. Dus een discussie hoeft van mij nou ook weer niet.
Warboel
