> Nmm door er niet tegen te vechten. Die onzekerheden/angsten heb
> je met goede reden, die bij je past.
Ja dat heb ik niet alleen met paardrijden. Maar ook in de auto, in de trein, in tunnels. Ik zie altijd alles al gebeuren wat niet gebeurd!
> Dat wist ik nog niet van jou. Vertel me dan es hoe je er toe
> komt als bange-paarden-poeperd uitgerekend een paardenopleiding
> te gaan doen? Waß sich liebt neckt sich?
Omdat ik het nog steeds leuker vind dan dat ik het eng vind!
> Er is natuurlijk een groot praktisch verschil tussen op je eigen
> dooie akkertje met je eigen paarden op je eigen manier bezig
> zijn, en een professie in het alhier gangbare paardengebeuren
> ambiëren (want daar doe je toch normaliter opleiding voor).
> Ik denk dat er in het "alhier gangbare" weinig ruimte en begrip
> is voor tweezijdigheid in mens/paard relaties. Hoe beviel jou
> dat bijvoorbeeld in je stages?
Tijdens mijn eerste stage ben ik er heel bewust mee bezig geweest. Toen was ik heel erg bang. Mijn stagebieder heeft me onwijs geholpen door steeds de goeie paardjes te kiezen, tijd te geven wanneer nodig en soms een duwtje om me verder te krijgen. Super hoe sommige mensen dat in kunnen schatten. Daarna ben ik naar duitsland gegaan voor 4 maanden en kreeg ik hele andere paarden te rijden (de typische heette sportijslanders die veel in een box staan). Omdat ik daar weinig keuze had heb ik het gewoon gedaan. En ik ben in vier maanden maar op 1 paard bang geweest, die heb ik geruild met iemand. En het ging super, heb daar dingen gedaan die ik nooit gedacht had te durven. En op de momenten dat ik angst toonde (ik was van een hengst gevallen en wou er graag nog een keer op, om er niet mee te blijven zitten, maar dat kon pas twee weken laten omdat ik beetje in de kreukels lag) werd ik super begeleid. Bleef mijn stagebieder (die andere dingen te doen had waar hij veel geld mee kon verdienen) de hele tijd bij me en hielp me er helemaal doorheen.
In NL benauwd het verkeer me soms. Heb het idee dat ik geen ruimte heb. Maar op het strand vandaag benauwde de ruimte me in begin weer ff. Dus das dan wel tegenstrijdig. De strandrit ging goed. Ik was eerst ff zenuwachtig toen alle ruimte in zicht kwam en daarna ging het super.
Groetjes Karin
Warboel
