van lennep schreef op zondag 24 januari 2010, 12:20:


Oh nee, dat gaat al helemaal niet.
De andere oudere merrie die erbij loopt is fysiek niet zo best en heeft schrik van mijn ruin. Zij gaat hem uit de weg en hangt heel erg aan mijn zus haar merrie.
(In de zomer is dat trouwens minder een probleem. Dan hebben mijn ruintje en mijn oude pony wel met z'n tweetjes gelopen. Maar dan hebben ze wel 1,5 hectare ruimte en veel gras om zich mee bezig te houden + dat mijn oude ponie dan ook beter te been was. )

Christel Provaas schreef op zondag 24 januari 2010, 21:14:


Ja ok, jullie zijn het dus duidelijk allemaal eens met mijn zusje.
Voor mijn andere merrietje moet hij nu trouwens ook echt weg, want die is de laatste dagen ook plots behoorlijk slecht.
Daarnet had ze meerdere pogingen en hulp van mij nodig om weer recht te staan. Die kan Puzzle voor't moment dus ook missen als kiespijn.

Ik weet alleen dus niet zo snel een oplossing voor hem. En ik wil ook niet dat hij er de dupe van wordt dat hij weg moet en ergens alleen moet gaan staan verpieteren op een weitje.
Is er hier misschien iemand die wel een tijdje een jonge ruin kan gebruiken?

Arno8 schreef op zondag 24 januari 2010, 21:50:


Hey, das lief van jou en van Pien.
Ik zou misschien dat welshponietje dat ik eerder noemde nog wel enkele weken/1maand/misschien 2 maanden kunnen lenen.
Want die is verkocht aan een gezin met kindjes, dus zolang het slecht weer is doen die er waarschijnlijk weinig mee. Maar eens het langer licht is en warmer zullen die kindjes daar wel mee bezig willen zijn.
En't veulen wordt pas geboren eind april.
Zelfs als ik dat welshje mag lenen, worden dat dus maanden dat hij alleen moet lopen.

Kynshiri schreef op maandag 25 januari 2010, 15:16:


Echt?
Dat zou een goede optie zijn.
Bij jouw of bij mij?

Ans Jondral schreef op maandag 25 januari 2010, 16:47:


Jou zonder w natuurlijk.

Ik heb wel een weitje +stal. (Moet alleen nog opgekuisd worden en draad vernieuwen enzo)
Of houd je hem liever bij jou op de wei?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 25 januari 2010, 17:51:


Ik vind die mensen ook zo voorzichtig?
Ik ken niks van paarden opleren, naast mijn 2 eigen paarden heb ik mij er ook nog nooit aan gewaagd. En bij Pête is dat (bijna 10 jaar geleden) toen ook grandioos mis gegaan. Daar had ik al enkele keren opgezeten en wel eens een keer wat gestapt terwijl er iemand naast liep. Ging allemaal heel braaf. Maar ze ontplofte toen compleet zodra de persoon op de grond afstand nam van haar. (Die had namelijk schrik van haar en had er zich nogal snel vanaf willen maken.) Dat was denk ik de 3de keer dat ik erop zat ofzo. En daarna was ze bijna niet meer te benaderen. Dat heeft nog een hele poos geduurd voor ze uiteindelijk wel te rijden was.
Ik had dan ook absoluut niet de intentie om Puzzle zelf in te rijden. Dat ik dat wel gedaan heb, is toevallig zo gelopen. En die heeft de eerste maand dat ik hem reed ook geen voet verkeerd gezet. Geen bok, niet gaan lopen, niet gaan stil staan,... niks. Die leek wel zadelmak geboren. Niet dat ik nu zo goed wist waar ik mee bezig was. Maar ik weet wel dat we absoluut niet zo voorzichtig gedaan hebben met hem, zoals in dat 1ste filmpje dat Arabesk plaatste. Ik heb hem eerst uitgebreid als klimrek gebruikt voor ik überhaupt overwoog om er helemaal op te gaan zitten.
Ik vind het eigenlijk niet gek dat die paarden zich een ongeluk schrikken van die bewegende mens op hun rug eens ze gaan draven als ze niet gewend zijn aan lompigheid en beweging aan hun lijf?
Uiteindelijk is Puzzle ook wel ontploft, maar dat was zowat met 2 maanden vertraging. Ik snap nog altijd niet goed wat hem op die moment zo heeft doen reageren.
Hij is ook niet meer gereden sinds juni. Maar je kan hem nog steeds als klimrek gebruiken en op z'n kont gaan zitten en bij het opstijgen staat hij netjes stil. Toch één ding dat we blijkbaar goed gedaan hebben.

Michiel schreef op maandag 25 januari 2010, 19:48:


Ik wilde het net zeggen.
Als het paard een gekke beweging maakt (bijvoorbeeld een bok), schuift het zadel scheef door het gewicht wat eraan bevestigd is. Met een beetje pech en niet al te dik paard glijdt dat ook nog eens naar achter. En voor je het weet zit dat ding rond zijn/haar lenden of als je toch een borstriem gebruikt hebt, op de buik. Paard blijft bokken. Gewicht hangt eraan te flapperen of wordt over de grond meegesleurd. Paard blijft gekke sprongen maken en raakt verstrikt met zijn benen in die zak met gewicht. Als je geluk heb scheurt dat dan er dan af of scheurt snel de singel los. Anders, tja...
Enne, dit is geen hypothetisch verhaaltje Michiel
Niet meer doen hoor.

Christel Provaas schreef op maandag 25 ja
nuari 2010, 21:45:


Amaai, kar in puin.
Zoiets mag je niet te vaak tonen, Christel.
Want ik wil mijn Puzzle dit jaar nog voor de kar en als ik zo'n dingen zie, dan slaap ik nimeer.

Michiel schreef op dinsdag 26 januari 2010, 9:51:


Hier ging dat om nog geen 20 kilo in totaal Michiel.
Het was trouwens een zak zand die dicht gebonden was en vastgemaakt aan 2 kanten van het zadel, zonder stijgbeugels. Dus bovenaan vastgemaakt en dan aan 2 kanten van het zadel ook bevestigd. (Het gewicht hing dus alleen aan de zijkanten.) Hoe dat precies bevestigd was en hoe strak, zou ik niet meer kunnen vertellen. Want t'is al bijna 10 jaar geleden en ik was ook niet degene die het had vastgemaakt. 'T was in ieder geval niet enorm zwaar en vastgeknoopt door een stevige kerel.
Op een bepaalde moment zakte dat zadel een beetje scheef omdat ze liep te bokken. Telkens wat schever totdat het gewicht van de ene kant over haar ruggengraat kwam. En dan draaide het zadel helemaal op haar buik.
Zwaartekracht werkte toen natuurlijk de bevestiging van de zak tegen en dan raakte ze er met haar achterbenen in verstrikt. etc...
O ja, nog iets wat je niet mag doen is geleidelijk en voorzichtig aansingelen. (tenzij je er een borstriem aanhangt) Zelfde paard is er ook eens met een half aangesingeld zadel vantussen vertrokken. (En degene die haar vasthad heeft die dag met 2 pollekes in't verband mogen barbecueën. ) Dan krijg je hetzelfde effect en met een beetje pech schuift dat ook nog eens helemaal rond de achterhand. Ook plezier gegarandeerd. En probeer dat ding nog maar eens los te krijgen achteraf. (Als je het paard eindelijk terug hebt gevangen.)
Ok, ik kan een boek schrijven over hoe het niet moet.
Jij doet wat jij wil natuurlijk.
En gelukkig heb ik een heel lief paard, die erg vergevingsgezind is. Maar haal zulke stoten uit met een ander paard en misschien komt het helemaal niet meer in orde. Waarom zou je dat risico nemen?
Ik kan je zeggen dat ik mijn paard zulke ervaringen ook liever bespaard had.

groetjes
Ans