In het boekje van les 3 & 4 staat dat je 3 uur

3 uur is echt te lang om mee te beginnen, in het boekje staat dat je gerust tot 3 uren ermee door kunt gaan met een hoop friendly game ertussen,maar niet vanaf het eerste moment. Een goede regel is dat je begint met een paar minuutjes en je stopt op het moment dat het goed gaat, dit geldt voor alle nieuwe dingen die je haar aanbiedt. Nooit eindeloos doorgaan, ook niet als ze het leuk vindt. Je kunt aan Flenna zien dat haar motivatie wegebt als ze haar hoofd steeds van je wegdraait of als ze gaat staan gapen (teken van geestelijke vermoeidheid). Eigenlijk ben je dan al te lang doorgegaan en weet je voor de volgende keer dat je eerder moet stoppen, dat is de kracht van oefenen. Veel mensen zijn geneigd er net dat extra schepje bovenop te doen als het net lekker loopt, laat je daardoor niet verleiden, het moet, zoals je zelf zegt, leuk blijven.

Een probleem bij Ijslanders is dat ze meer gesloten kunnen zijn dan andere paarden, HIERMEE ZEG IK NIETS TEN NADELE VAN DE IJSLANDER, sterker nog ; ik heb een warm hart voor ze,maar mijn ervaring is dat het werken met een Ijslander meer geduld kan vergen dan bijvoorbeeld met een Arabier. Zie ook het verschil tussen beide rassen : Een Ijslander komt uit een koud klimaat waar alles erop gericht is af te sluiten om warm te blijven (dikke vacht, kleine neus, korte oren, introvert) en de Arabier komt oorspronkelijk uit een warm klimaat waarbij alles erop gericht is warmte af te geven, dunne huid, grote neusgaten, extrovert, vuur.
Als je zo je paardje bekijkt opent dat misschien weer nieuwe mogelijkheden. En anders vraag je maar hoor, groet, succes, Pien