Sandra Boshuizen schreef op vrijdag 16 december 2005, 13:11:



Mooie kritiek vanuit jouw rijsteil geschreven Sandra Jouw manier van rijden spreekt mij ook zeer aan, fijn te lezen. Toch heb ik ook waardering voor HC zijn ambities. Of zou het komen dat mijn zoon topsporter basketbal is? Waarin het uiterste vergen van zijn kunnen samen gaat met passie en plezier.

Topsporter ben je slechts een beperkt aantal jaren in je leven, tussen 13 en 30 meestal. Bij HC zijn paarden tussen 6 en ? jaren, 16 wellicht? Ik neem aan dat HC zijn paarden een top training kan geven vanuit vrijwilligheid, langzaam aan grenzen verleggen. Waarbij rust even belangrijk is als inspanning ... mijn zoon leid een zittend en op de bank liggend bestaan, tussen zijn trainingen door zijn hersteltijd is heel kort, maar wel belangrijk. Voor mij mogen al die verschillende manieren in hoe we met paarden omgaan blijven bestaan.

Michiel

Sandra Boshuizen schreef op vrijdag 16 december 2005, 21:40:


Kop op je hebt ook nog vakantie straks )

Sandra Boshuizen schreef op zondag 18 december 2005, 10:09:


Laat het paard zelf beslissen wat het wil.
Je kunt toch aan het gedrag zien en met wat invoelings vermogen,
of het dier het graag doet. Dat is NH door een paard niet te overvragen en niet te dwingen tot prestaties die het niet wil.

Paarden voldoen echter al gauw aan de verzoeken van een berijder en verminderen daarin hun eigen wensen en voorkeuren. Als een rijder, en zo zijn er velen, zijn paard niet expres inbreng geeft in snelheid en richting, dan ligt misbruik op de loer.

Endurance voorschrift 1: Als je paard af wil slaan naar een groene weide, dan ben je verplicht daar 10 minuten te verblijven

Lachwekkend, ja
Hoe komt het dat dit lachwekkend is?

Michiel