Even de hele rest van het verhaal weggeknipt....
Ja ik ben het hier zeker ook mee eens, er is altijd een andere mogelijkheid. Ik zie het heeeeel vaak voorbij komen hier: ik sta op een manege pensionstal enz enz en we mogen de paarden in de winter niet buiten/ of s'nachts niet buiten zetten. Dan denk ik: ga op zoek naar een plek waar dat wel kan. En die zijn er! Ik zit hier midden in de randstad, en heb voor Idunn een wei 365 dagen per jaar 24 uur per dag met schuilstal en vriendjes. Ik zou het voor niet minder willen doen. Zal wel onbetaalbaar zijn daar in de randstad zullen velen nu denken.....alles behalve. Kan je het niet vinden dan creeer je het zelf. Huur/koop een stuk land met gelijkgestemden en maak er je eigen paardenparadijs van.....it's so simple (denk ik dan)

Saskia

De weide wordt bemest door de paarden, de hazen, de mollen, de vogels en alle andere bewoners.
Wij laten het grootste deel van de wei tot aan eind juni aan de weidevogels die er broeden. Pas dan wordt er gemaaid, als het gras hoog staat, al uitgebloeid is en zichzelf alweer ingezaaid heeft.
De paarden hebben tot die tijd een kleiner stuk en krijgen meer hooi (van datzelfde land).

Ik weet niet of het een misverstand is een weide onbemest te laten.
Dat ligt er denk ik een beetje aan hoe je verder met die wei omgaat.

Naburige boeren vinden het niks. Die gebruiken de wei als voedselfabriek. Er wordt minimaal 3x gemaaid, de eerste ronde soms al in maart. Iedere andere vorm van leven in of op de wei wordt als onwenselijk beschouwd, bestreden, verjaagd, vermoord of gewoon doormidden gemaaid.
Dan moet je inderdaad wel wat mest teruggeven.

Onze wei staat er al een paar jaar achter elkaar prachtig bij en wordt met het jaar rijker aan verschillende plantjes. Het is geven en nemen.

edward larkens schreef op zondag, 20 februari 2005, 22:23:


Mwouhahahahaha!!!

Saskia