Debbie schreef op donderdag 4 februari 2010, 14:12:


Net als anderen eet ik 2 maal vrijwel het zelfde. En savonds probeer ik creatief te zijn met telkens andere dingen op mijn bord en andere samenstellingen van een gemengde salade. Wel met die moot zalm erbij, die is voor savonds. Mijn disgenoten eten "normaal" warm, maar kijken vaak een beetje jaloers naar wat ik zoal op mijn bord heb liggen. Er valt veel te proeven hoor, zonder fabrieks voedsel. Proef maar eens plakjes wortel peterselie. Rode kool (met kaasschaaf geraspt) met appel en azijn en noten. Of (met kaasschaaf geraspte) witte kool met knoflook, ui, paprika, zonnebloempitten, pompoenpitten en olijfolie. Een tomaat ernaast, of losse schijfjes paprika, of wat rauwe pinda's ... er zijn zoveel mogelijkheden om telkens wat anders te proeven.

En nee geen brood meer, nooit behoefte aan gehad, omdat de alternatieven ook heel lekker zijn.

Karen Koomans schreef op donderdag 4 februari 2010, 17:26:


Ja


Doen wat nodig is, denk ik dan maar. Is de weide de eerste 2 jaren te rijk dan lijkt het me heel verstandig daar eerst een groot deel zand overheen te storten (een heuvel met uitloop dus) en goed hooi bij te geven. Maar eerst en vooral de adviezen van Peter Donk op te volgen, die weet hoe een weide in jarenlang beheer goed te krijgen is. Een paar dingen die ik van hem geleerd heb is: Nooit ploegen om het bodemleven niet te verstoren tenzij je echt helemaal geen gras meer wilt. De weide zijn noodzakelijke rust geven door telkens een deel 3 maand of langer braak te laten liggen. De bodem laten onderzoeken op evt. speciale meststoffen toevoer. Heggen (meidoorn) en bomen (wilg, berk) planten. En wat meer nog ... ? Een paard die niet tegen een slechte wei kan, is een mooi ijkpunt, kan je die goed voeden, dan zal dat voor andere paarden ook het beste zijn. En spaarzaam voeden, op het oog, dus niet vet laten worden. Voor het wegwaaien van hooi stroken, lijkt me eenvoudige lange gazen hekjes afdoende, waarbij je het hooi aan de windkant legt. Of meerdere metselkuipen met een gat in het midden die om een paal heen geschoven word. Daar kan ook nog eens een hooinet overheen zakken, om de inname van hooi te vertragen en toch beweging tussen de bakken te verkrijgen. Hooi voeren heeft dus zijn nadelen, spaarzaam gras waar ze veel voor moeten lopen en toch niet vet van worden, is veel gemakkelijker.

Groet, Michiel

Karen Koomans schreef op vrijdag 5 februari 2010, 13:30:


Alleen daarom al zou ik het nooit willen, maken ze er ook nog chips van. Dat wij een kook cultuur hebben, daarom gaan er geen alarm bellen meer rinkelen bij het aanbod van verhit diervoeding, ter onrechte lijkt me. Daar komen ze met honden net van terug en gaan weer over op raw food.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 februari 2010, 13:30:


Wat is weinig tot geen en wat is gezonde beweging en wat is topsport?
Kunnen we daarover overeenstemming vinden?
Ik zal een poging wagen:

Weinig tot geen is een paard op de weide laten, en 1 maal per week een rustig ritje maken van 1 tot 3 uur. Dit is doorgaans te weinig beweging voor een paard of ze moeten de ruimte hebben en actief zijn in de weide.

Gezonde beweging is weidegang plus 2 tot 3 maal in de week een rustig ritje maken van 3 uren, of 2 tot 3 maal in de week 1 uur pittige dressuur of een 1 uur een snelle buitenrit.

Topsport is weidegang plus 3 maal in de week 2 uren pittige dressuur of 3 uren een snelle buitenrit. Doe je dit zelfde élke dag dan overschrijd je de gezonde grens en heb je oa. bijvoeding nodig.

Zoals ik je ken, geef jij een paard ook regelmatig stap, op een buitenrit en is de inspanning niet te vergelijken met 3 uren op hoge snelheid door een bos crossen en dat dagelijks. Wel heb je bijvoeding nodig, als dit voor alle paarden zo is wordt er dus ergens een gezonde grens overschreden, of je paarden gaan niet economisch met voedsel om (door een geschiedenis van bijvoeding).

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 februari 2010, 19:51:


Piet heeft gelijk voor paarden in een natuur reservaat, met schrale weides en bergachtig, die krijgen hun gezonde beweging wel. Niet te vergelijken met hier in den lande. Natuurlijk natuurlijk is het best Daarom net als bij natuurlijk bekappen zorg je ervoor dat de hoeven niet te lang worden (meer rijden over verharde wegen, etc.). Precies zo moet je hier wat meer beweging gaan geven, om de conditie en dus gezondheid op peil te houden. Elke dag 3 uren rijden wordt topsport als dat op hogere snelheid gaat, maar dat zie ik je nog niet doen Eddy. Oke je hebt je bergjes en je galop tussendoor, maar ook stap en rustige draf erbij, dat kan niet anders dan met lesklanten. Je zit gewoon aan de bovengrens van gezonde beweging, omdat dit dagelijks gebeurd.

Interessant? Ik vind van wel, die boven en ondergrens van gezonde beweging is van enorm belang daar een juiste inschatting van te hebben. Al zal dat ook per paard variëren. Bij mensen hebben ze de bergvolkjes bestudeerd wereldwijd die allemaal een hoge gezonde ouderdom bereiken. Ook interessant, hoe die leven, wat de rol van genen is, van voedsel, van gemeenschapszin, van dagelijkse beweging. Ze doen geen van allen aan sport trouwens, wel bewegen ze de hele dag door. Net paarden

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 6 februari 2010, 0:03:



Die trainingsweek van een 16 jarige heb ik hier thuis rondlopen.
3 uur op een dag basketbal training 6 dagen per week dat is zijn
belasting jarenlang geweest. In deze discussie gaat het niet alleen
maar over voer, het gaat ook over wat gezonde beweging nu
eigenlijk inhoud voor een paard.

Ik heb het Kikkuli boek er op nageslagen:
http://www.kikkulimethod.com/ Voor diegene die het niet kent:
Dat boek staat bekent voor zijn superieure opleiding van endurence
paarden. Het leid op van beginner tot topfitte paarden die blessurevrij blijven. Misschien een goed voorbeeld? Jij hebt dat e-boek ook Eddy. Er staat een mooi schema op blz.78 waar de afstanden in draf op te vinden zijn, verdeelt over de 214 dagen van training. (leeshulp: 1 Dana is 6 km). Dan zie je dat er meestal getraind wordt op 12 km (164 dagen) Slechts 40 dagen hebben 30 km. En slechts 10 dagen een 40 km training. De 40 km wordt tekens afgewisseld met 12 km en de 30 km is zelden 6 dagen achter elkaar. Ook als het gewenste niveau eenmaal bereikt is, is die 30 km op hoge snelheid gaan regelmatig maar ook weinig nodig in de training, de rustdagen en 12 km interval trainingen zijn belangrijker, voor een top conditie die tevens gezond blijft.

Voor bijvoeding gaf Kikkuli 300 jaar geleden oa. Pollard ook wel bekent als Bran wat door het hooi gemengd wordt, ook nu nog is het te verkrijgen en wellicht interessant in deze discussie. Bran is het schraapsel van rijst graan, niet het kaf dus maar het buitenlaagje van de korrel. Het bevat een hoog percentage plantaardig vet zonder de nadelen van zetmeel. Dit zegt wikipedia daarover:

Rijst Pollard - is een zeer hoge energie-feed en moet dus zeer langzaam worden opgenomen in een rantsoen. The high energy content of rice pollard is due to its high fat content (19%) much of which is in the form of unsaturated fatty acids. This would help produce a glossy coat. De hoge energie-inhoud van rijst Pollard is te wijten aan het hoge vetgehalte (19%) waarvan een groot deel is in de vorm van onverzadigde vetzuren. Dit zou bijdragen aan de productie van een glanzende vacht. Rice pollard is very high in phosphorus and as such should be fed with caution, especially to the growing horse. Rijst Pollard is zeer hoog in fosfor en als zodanig moet worden gevoed met de nodige voorzichtigheid, vooral aan de groeiende paard. Rice Pollard can also be used to put weight on a poorly conditioned horse. Rijst Pollard kan ook worden gebruikt om gewicht te zetten op een slecht geconditioneerd paard.

Michiel schreef op zaterdag 6 februari 2010, 15:17:


3000 jaar geleden was het

Deze link is weer eens heel duidelijk!
http://www.youtube.com/watch?v=7jrnj-7YKZE