eddy DRUPPEL schreef op maandag 9 november 2009, 1:23:


Een man die zichzelf 'paardentrainer' noemt (omdat hij, toen hij even niet meer wist wat hij moest worden met zijn LO-opleiding en dacht 'het licht' gezien te hebben), niet weet dat 'schijten' een stresssymptoom is... oei... goed opgeleid. Dáár laat je je paard echt met vertrouwen achter.

NOT.

Kijk Ed.. als je begint met schelden kan je de bal terug verwachten. Ik lik niemands hielen. Heb ik nog nieteens iets gezegd over je haar.

Spirithorses schreef op dinsdag 10 november 2009, 8:50:


Ik vind tetanus ook een reeël gevaar. De wondjes hoeven helemaal niet groot te zijn, en soms zien we ze over het hoofd. Je paard kan ze gewoon oplopen tijdens een buitenritje zonder dat je er iets van merkt. Een krasje in de kootholte... ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik inspecteer niet iedere dag de hele kootholtes bij mijn 'sokken-paard'. Als je één keer een paard hebt zien doodgaan aan klem (tetanus) dan ent je wel. Afschuwelijk.

Ik ent ze om de 3 jaar, enkel met antistoffen tegen tetanus. Tenminste dat was het voorbeeldscenario dat ik in mijn hoofd had. In de praktijk blijkt het lastiger. Een clinic volgen, een paard in opfok.. het mag gewoon niet als je paard niet 'degelijk' geënt is.

Ik zou er natuurlijk over kunnen liegen. Niemand heeft me ooit naar de entingsbewijzen gevraagd als ik met mijn paard op een clinic verscheen. Maar ja, dat doe je ook niet.