Ellen2 schreef op woensdag 18 maart 2009, 21:38:


ja ik ben hier bekend en heb er al genoeg over gelezen.
maar vroeg me meer af of er mensen waren die zeggen of het voor een bepaald type paard geschikt is.
die van mij doet alles voor eten, maar word dus ook idd erg opdringerig als je er mee werkt, nu heb ik genoeg lezen over target enz
heb haar er al mee geleerd stil te staan met opstijgen.
maar vroeg me af of je het idd het best kan gebruiken om iets aan of af te leren, of dat je het meer inbouwt als aspect van de training.

het komt er meer op neer, dat ik nog steeds zoekende ben naar DE methode,
toen ik geen lessen had ging al het contact met paarden zooo makkelijk.
met de lessen is mijn houding en techniek beter, maar het gevoel voor een karakter en hoe om te gaan met een paard als individu, (nee met rijden is het ook een individu,) maar met een paard als persoon met persoonlijkheid (als je nu begrijpt wat ik bedoel) zwaar achteruit gegaan.
ik zoek dus naar een natuurlijk contact, natuurlijk leiderschap.
maar vind het niet in al die paarden(f)luisteraars en al die boeken over persoonlijkheden en vijf elementen.
maar clickeren lijkt me ook zo technisch.

bij een workshop geprobeerd de paardentaal te leren zodat je niet 1 paard op jou inricht, maar jezelf de taal leert zodat je met elk paard kunt.
commentaar was dat ik het paard zo goed probeer te begrijpen dat het paard geen moeite meer deed om mij te lezen.

ben inmiddels na ontevredenheid in dressuur en western gestopt met lessen en aan het genieten van mijn paardje in de hoop mijzelf terug te vinden.
en besef nu ik dit alles schrijf dat clickeren mij daar dus ook niet bij gaat helpen.
dus je word bedankt, zover ben ik nu al :)

Hai Niki,

Wat voor mij het verschil maakt met clickeren (wat ik overigens ook met de honden doe) is 1) duidelijkheid
en 2) focussen op gewenst en goed gedrag

Je vertelt het paard precies wat je wil (en daardoor leert het dus ook wat je niet wil), en je beloont het paard voor wat het goed doet ipv steeds maar weer "neen" te zeggen.
Als je het goed doet leer je dus ook de kleinste signalen van je paard lezen, denkt hij, is hij gestressd, heeft hij een zorgfronsje, strakke lip, doet hij zijn best, kan hij het fysisch aan,... en je paard werkt graag voor je omdat het er voor beloond worddt, hetzij door voedsel (vooral beginfase) hetzij door jou waardering en aandacht (ietsje later)

In die zin kan clickeren je ook helpen in je persoonlijke groei. Het verandert je instelling tov paarden, je leert hun bereidheid tot werken en intelligentie meer waarderen maar je leert ook veel over je zelf.

Nu kunnen andere methoden dat absoluut ook, maar clickeren heeft het grote voordeel dat je echt positief en bewust met kleine dingen bezig bent waardoor het allemaal stapsgewijs en overzichtelijk kan. En zo ontwikkel je toch meer en meer "feel" (of vindt het terug).
Uiteindelijk is, in elke methode "kijken" en leren "zien" heel belangrijk. Bij clickeren voorkom je makkelijker door de sognalen van een paard heen te gaan zoals je met dwang maar al te snel doet.

Niki schreef op woensdag 18 maart 2009, 21:52:


Als je een stukje van jezelf terugvindt, dan ben je al een héél goed stuk op weg.
Genieten van je paardje is trouwens sowieso het belangrijkste, of dat nu al rijdend, clickerend, of gewoon-naast-staand is.
Mijn paarden zijn mijn beste therapie en ja, ik ben heel recent toch gestart met clickerlessen. Alhoewel ik het vroeger al eens geprobeerd had en terug afgezworen omdat een van mijn paarden er erg opdringerig van werd. Datzelfde paard doet het nu goed, maar ik krijg dan ook heel goeie lessen...

Blijf vooral genieten!
Al de rest is minder belangrijk.