Marleen den Arend schreef op zondag 19 oktober 2008, 18:38:


Misschien een domme vraag, maar ... groene leem kuur? Eet een paard groene leem? Maar, hoe kan dan door iets te eten een chip gaan zwerven? Die wordt toch onderhuids aangebracht en dat heeft toch geen invloed op het spijsverteringstelsel. Kortom, ik snap er niets van!

Nils Vellinga schreef op zondag 19 oktober 2008, 19:43:


Hihihi ... valt ook de financiële sector nog eens om, kommer en kwel dames en heren

amar schreef op zondag 19 oktober 2008, 19:56:


Eens! Eer de dierenbescherming in aktie komen ben je zelf al met pensioen. Ja, stoer doen op tv of zo, dat lukt nog wel, maar in de praktijk ... Ik ken ook een verhaal van een verwaarloosd paard op een pensionstal, waar de eigenaar van de stal (na aanspreken ruiter/eigenaar paard) de dierenbescherming had ingeschakeld ... reactie? nul-komma-nul ... het dier had toch een onderkomen?!

marianne laenen schreef op zondag 19 oktober 2008, 20:05:


Wat doet die groene leem dan? Vet afdrijven? Als dat zo is, stel je dan dit eens voor. Vet zit " tussen" huid en weefsel --> vet wordt afgedreven, afgebroken. Dan zit die chip toch gewoon op dezelfde plaats alleen tussen de opperhuid (heet dat ook zo bij een paard?) en het weefsel? Kan toch verder geen kant op. Ik geloof niet dat die chip ineens op zijn rug gaat zitten. Jij wel?
Maar waar dient die kuur voor?

Wil schreef op zondag 19 oktober 2008, 21:22:


Inderdaad, helemaal rozig ... met mijn hoofd in een roze wolk! Ik voel me een beetje als jouw Juultje, ik ben alleen 42, maar het gevoel de koning te rijk te zijn, ja, dat had ik vandaag ook. Ik heb Jeen als een tienermeisje om de hals gevlogen en wel 100x gezegd dat hij zo braaf is en dat ik het allemaal zo knap vond ... Jeen krijgt al onwijs aandacht van me, maar zelfs dit was eventjes een beetje teveel voor hem. Hij stond met zijn hoofd een beetje schuin zo van: "Doe ff normaal, zeg ... oké best spannend af en toe, maar doe nu alsof je het appeltje-vond! Ik heb een imago hoog te houden!" Mijn man snapt er allemaal niets meer van, ik kom lyrisch van Jeen af, lul hem de oren van zijn hoofd, moet van mij een stoel pakken en met een kop koffie naar het weiland zitten kijken en heel vaak zeggen dat Jeen zo'n lief dier is ... Als hij vraagt wat ik zit te denken, heeft hij al spijt van zijn vraag, natuurlijk zit ik weer na te denken over iets dat met paarden te maken heeft en nee, hij weet het ook niet.
Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die dit bericht lezen en van hun stoel afvallen om al die ophef om een buitenritje in stap en een klein drafje van 45 minuten. Maar jeetje, Wil, het is voor mij zoals jij het beschrijft van Juultje, naar buiten op een paard! Ik zie mezelf al hele ritten maken over de veluwe (woon ik dichtbij) of een keer met mijn paard een paar dagen op vakantie en dan lekker poetsen, kroelen en buiten dingen met elkaar doen. Ik vind het een megaprestatie van Juultje en mezelf. Toppie! Ik weet zeker dat jij, Juultje en ik die als een begin zien voor heel veel leuke dingen in de toekomst.
Of ik rozig ben? Wat denk jij? Denk het wel hè?
Groetjes, Anja