jose schreef op dinsdag 15 november 2005, 20:52:

Dat is een specifieke boerengeneratie die 'nogal' wat invloed heeft op het huidige denken; vandaar.


Mee eens. Vandaar 'of met welke optoming ook'. Maarreh, mbt deze twee voorbeelden dan wel alleen mbt het nog steeds bij je hebben van een dwangmiddel; het scherpe touwtje over de neusrug of het ijzer op de kaak/lagen. Net zo min als van een bit hoéf je van het touwtje gebruik te maken en ja een paard weet dónders goed dat je dat wel kán. Een cruciaal verschil echter is het zware ding tussen de kaken.

Ik ben zoals je wellicht eerder gelezen hebt geen voorstander van rijden met een touwhalster. Ook geen tégenstander echter en dat ben ik wel van bitten, precies vanwege de reden die jij aanvoert: een touwhalster hangt bij niet gebruiken losjes om het hoofd waar het niet in de weg zit, het bit zit er altijd in de mond waar het wél in de weg van het paard zit.
Hoewel daar geen bewijs voor is lijkt het míj logisch dat een paard zich daardoor veel bewuster is van het bit dan van het touwhalster, dus als een zwaard van Damocles veel bewuster van de dwangmogelijk.
Vergelijk het met de dichte muren om een 9m² stal en een e-hek om een hectare wei. Van beiden weet het paard dat het een beperking is maar er is wél een verschil...

Met een dwangloze optoming zet je in deze (uiteraard niet perfecte) vergelijking een gewoon (niet e-)touwtje om de wei met halsring zet je alleen een wit bordje met 'grens' neer en zonder iets .... niets