Ik heb een ex-hoefbevangen paardje, dus gevoelig voor die ziekte.

In 1999 raakte ze bevangen door een cortisone-injectie tegen manenjeuk.
Daarna ben ik op gaan letten voor eiwitten ... wist toen nog niets van fructaan af.

Gekke is dat ik haar juist eigenlijk altijd op onbemest schraal land heb gehouden (het is ook een shetlander dus op een vette wei wordt ze zelf te vet). Of ik gaf doorgeschoten in bloei staand gras. En ik zette haar later in de middag buiten.

Alles fout dus eigenlijk ... en dat vind ik eigenlijk tot op heden nog het vreemdst. Ik geloof het fructaanverhaal zonder meer, maar kennelijk is de mijne dus niet gevoelig om bevangen te raken door te veel aan fructaan, maar wel voor andere lichaamsvreemde stoffen .. (gelukkig).