Ik poets voor het rijden wel. Voornamelijk op de plekken waar het tuig komt te liggen.
De rest wat globaler tenzij hij net heeft liggen rollen en het nodige zand op zijn lijf heeft zitten.
Tijdens de vachtwissel poetsen we wel vaker vanwege de warmte en de jeuk.

Een enkele keer wanneer ik niet echt iets bijzonders wil doen maar gewoon wat aandacht wil geven, pluis ik de dikke staart een lekker uit en evt. de manen, en haal ik wat staartlengte eraf omdat dat groeit als onkruid. Maar meestal eindigt dat in een stevige krabbeurt met mijn nagels over zijn lijf waarna hij lekker stoffig grijs van kleur in de wei staat.
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.