Peter Donck schreef op donderdag, 20 januari 2005, 12:34:

..> Voor caatje : belgie en nederland zijn frankrijk niet. De weiden

Hoi Peter , gelukkig dat ned. frankrijk niet is , zat ik nog mooi in het verkeerde land . Ik ging gewoon uit van 1hect/paard zoals hier gebruikelijk is . Die van mij (5) staan op ong 5hect , rest is voor 10 geiten . Wij zitten hier in heel rijk grasland , veel te rijk . s'winters is het kielekiele , moet bijvoeren maar vanaf april kunnen ze het niet meer bijbenen . En ik kan ook geen mest opruimen , daar is mijn grond te steil voor , kan er met geen trekker bij ! Ik laat hier de natuur haar gang gaan , geen bijbemesting maar wel rotatie natuurlijk om de wormbesmetting zo laag mogelijk te houden . En die van mij eten ook niet waar teveel mest blijft liggen !
Caatje

e m kraak schreef op donderdag, 20 januari 2005, 17:06:


De snelste weg om degelijke info te krijgen is via http://www.snva.nl
(Samenwerkende Nederlandse Veterinaire acupuncturisten). Op deze
site vind je een doorverwijslijst naar diverse adressen. Een van die praktijken zal je zeker aan de gevraagde info kunnen helpen.

Groet, Marianne

Marianne schreef op donderdag, 20 januari 2005, 17:21:


Hmm, anderen zeggen juist dat wanneer je naar jonge, onbeleerde paarden kijkt, je ziet dat ze probleemloos galopchangementen doen en ongeveer evenveel rechts als links galoperen. Dat is ook mijn ervaring.


Wel van met één oog naar een mens kijken en in de les ook steeds met dat ene oog naar de instructeur willen kijken en daardoor op die hand gemakkelijer galoperen en in stelling lopen waardoor het een vicieuze cirkel wordt doordat het paard dan ook fysiek sterker wordt aan die ene kant.

Alles aan één kant doen, helpt volgens mij dus wel degelijk mee aan de scheefheid van het paard.

Ilona
--
let's keep on moving

Marianne schreef op donderdag, 20 januari 2005, 17:44:


Ja, misschien wel Marianne. Echter wildvreemden lastig vallen (i.p.v. hulp aangeboden krijgen) is nu weer zoiets waar IK nogal geremd in ben
En helaas kan ik wat ik zoek dit keer niet op i-net vinden.

Groeten, Egon

Joke Metselaar schreef op donderdag, 20 januari 2005, 17:12:


als je daar de dieren afhaalt gedurende het voorjaar, zal je zien dat deze stukken mooi regeneren, er zal normaal terug gras opgroeien.
Als de bodem echter echt dicht gelopen is dan zal je zien dat bepaalde kruiden als kamille, herderstasje, netels, zandraket, varkensgras e.d. daar de overhand nemen. Dit zijn kruiden die eigenlijk op lange termijn de bodem terug voorbereiden op ander planten zoals grassen. Als dit grote delen zijn van de weide, dan kan je deze gewoon laten scheuren en scharren, dan schiet het gras ook sneller terug. Als deze delen slechts beperkt zijn zou ik dit zo laten, het zijn over het algemen de stukken waar de paarden veel over lopen paadjes, drenkplaatsen, rolzones ed.
Paarden eten normaal niet waar ze mesten, deze "lange" stukken kan je maaien of mulchen. Schapen kunnen deze zones ook goed aanpakken, dan kan je ze best tussen hekjes (sheep-hurdles) zetten anders eten ze ook eerst de paardengraaszones nog eens korter.
In ieder geval je weides opdelen zodat je deels kan hooien en zeker omweiden om de zoveel weken.
Dit hooien is ook goed om de mest-gedeeltes om de 2 jaar eens kort te zetten.
Als je de lange delen niet maait dan zullen ze verruigen, er zullen andere planten als zuring, kaardebol ed in groeien, ook boompjes als wilgen, abelen,populieren en vlieren. Deze worden grotendeels afgegeten tijdens de winter, behalve de vlieren, die vormen op den duur schaduwzones en ook struwelen met braam.
Ik vindt persoonlijk dat je dit op 6 ha met 8 paarden wel mag aandurven. MAAR je zal wel bakken kritiek over je heen krijgen.
Lange grasstukken zijn ook goed voor rupsen en vlinders, muizensoorten als bv dwergmuizen, vogels enz. In de struweln krijg je plaats voor dierne als wezel en hermelijn.......

e m kraak schreef op donderdag, 20 januari 2005, 17:06:


Van zenuwen weet ik misschien niet zo veel, maar ik vraag me wel wat dingen af:
1) Iedereen heeft het altijd over die zenuwknopen, maar wat zijn dat nu precies?
2) Er wordt van uitgegaan dat zenuwknopen gevoelig zouden zijn, maar waarom is dat zo? Ik mag aannemen dat de zenuwen in een mensen- en paardenhoofd evenigzins vergelijkbaar zijn, en waarom heb ik dan geen plekken op mijn hoofd die 'extra gevoelig' zijn (zonder duidelijke externe oorzaak natuurlijk)?
3) Zijn het niet vooral de zenuwuiteinden die gevoelig zijn, en is de rest (knopen/banen) slechts voor het transport van de signalen?


Misschien is er wel niets te vinden omdat het gewoon niet significant is?

Groeten,
Frans

Marianne schreef op donderdag, 20 januari 2005, 17:21:


Hoi marianne,

Bedankt voor je reactie. Met scheef bedoelde ik niet de natuurlijke scheefheid, maar de scheefheid die een paard echt schaad, die hem werkelijk uit balans haalt. Helaas gaan mensen vaak mee in de onbalans van het paard (het niet volledig rechtgericht zijn) en maken daardoor het probleem erger.

Ieder paard heeft natuurlijk zo zijn trekjes en rechtrichten is inderdaad niet voor niets de basis (en meteen het allermoeilijkste).

Met dat je het paard niet scheef wordt van het telkens links opstijgen ben ik niet helemaal eens, het is toch een mensengewicht dat telkens aan 1 kant van het paard omhoog gaat (en het paard moet dan wel zijn balans bewaren). Het ligt er dan natuurlijk wel aan hoe vaak je je paard rijdt en hoe goed je kunt opstijgen (bij een groot paard is dat toch iets moeilijker als bij een pony.)

Groetjes Angela