e m kraak schreef op donderdag, 6 januari 2005, 14:00:


Hi Egon,
Het bitless bridle hangt hier werkeloos aan de muur. Het werkt prima. In eerste instantie dacht ik dat het wat minder fijn inwerkt dan een bit maar dat kwam doordat ik er een 1 1/2 jarig groen paard mee reed.
Voor dit paard had ik gekozen omdat die nog niet door heeft dat ie sterk is.
Het uitrijden deed ik afwisselend met bitless en met bit(heel zacht bit overigens).
Omdat het paard straks in de koers moet lopen waar 1 pk heel wat te weeg kan brengen ga ik nu verder met een bit.
Mijn vaste rijder had me al gemeld er niet over te prakkizeren om met een bitless bridle te gaan rijden. Terwijl hij mij bij de meeste van mijn experimenten het voordeel van de twijfel geeft.
Ook denk ik dat het draverij-comite me geen toestemming geeft om de deelnemers in gevaar te brengen.
Je had al eens op het forum gemeld dat je zo'n bitless bridle zelf in elkaar zou moeten knutselen. Als je ermee zou willen rijden dan kun je het gratis en voor niets van me krijgen. Laat maar even weten.
Groet
Hans

Marianne schreef op donderdag, 6 januari 2005, 19:19:

Hi Marianne,
Ben ik na jaren van ontwenning eindelijk zover dat ik niet meer aan werken denk wil je me opnieuw aan het organiseren en administreren zetten. Gelukkig in vragende vorm. Overigens, 4 vraagtekens! Waar heb ik dat meer gezien??
Groet
Hans

Heidi schreef op vrijdag, 7 januari 2005, 15:35:


Als je zoveel voert en het paard geen werk geeft is het vragen om maandagziekte. De symptomen daarvan zijn moeilijk bewegen, dikke benen, veel plassen en spierpijn.
Je schrijft er niet bij wat voor paard het is. Hoog in het bloed staande paarden kun je wat meer voeren dan laag in het bloed staande. Maar geen arbeid laten verrichten en daar valt een uurtje per week onder is met zo'n voerschema vragen om ellende.
Ik zou onbeperkt hooi voeren en om de dag een halve kg haver en een handje lucerne hooi. En een mineralen blok er bij.
Kijk wel de kiezen even na of ze het hooi goed kan fijnmalen.
Groet
Hans

e m kraak schreef op maandag, 10 januari 2005, 15:35:


Big bone is soft bone. Een vaststelling die in de fokkerij van dravers niet onbekend is. Deze fokkerij selecteert op snelheid, hardheid, en vroegrijpheid. Indirect wordt daarmee ook op drafaanleg en leergierigheid geselecteerd.
Een eeuw selectie heeft de van oorspong wat grove harddraver met dikke botten die gefokt werd voor het leger om oorlogstuig en manschappen te verplaatsen getransformeerd naar het volbloedtype. Sierlijk, slank met dunne botten en veel spieren. Dat dit niet ten koste hoeft te gaan van draagvermogen bewijzen de vele wedstrijden van dravers onder de man/vrouw.
Het ouderwetse type draver met dikke (sterke?) benen kan het wedstrijdniveau bij lange na niet meer aan en valt al in een vroeg stadium af.
Selectie op prestatie is voor wat de gezondheid van de soort nmm te preferen boven selectie op uiterlijk.

Ik zal nooit vergeten wat een friese boer tegen me zei toen ik lang geleden mijn eerste harddraver had gekocht. Het is maar een hitje. En wat een dunne benen. Maar wat is ie sterk en wat kan hij hard lopen.
Groet
Hans