eddy DRUPPEL schreef op maandag 9 november 2009, 16:24:


Wanneer je de schouderbinnenwaarts rijdt zoals Eddy dit uitlegt -en zo zie ik het Ilias ook doen op de foto's-, dan zet je niet de schouder op de binnenhoefslag, maar druk je de achterhand naar buiten. Gevolg: geen buiging, maar wel een soort pootje over. Dit is geen correcte schouderbinnenwaarts en heeft dus ook geen verzamelend effect.

Schouderbinnenwaarts gaat in de klassieke leer over 4 sporen. Wanneer je ervoor of erachter staat, gaat het paard over 4 hoefslagen. (Schoudervoor kan daarom ook nooit over 4 hoefslagen gaan, hoe komen jullie daarbij?!) In de moderne rijderij is men met 3 hoefslagen tevreden: binnenachterbeen in spoor van buitenvoorbeen. Zo mag Anky het doen.
Gevaar van 4 sporen willen bereiken is dat je toch stiekem gaat duwen met je binnenbeen. Fout! Gaat ten koste van de buiging, je maakt dan slechts een plank die schuin over de hoefslag gaat.

Schouderbinnenwaarts zet je in alsof je een wending in zet, het beste is hij dan ook aan te leren vanuit een kleine volte, aangezien het paard dan al buiging heeft en met behoud van die buiging voorwaarts gaat. ahw schouderbinnenwaarts, daarbij druk je met de buitenteugel de voorhand iets naar binnen. Je zit op je binnenbil, binnenbeen is lang en op de singel om het lijf op de hoefslag te houden, buitenbeen mag iets naar achteren om te voorkomen dat de achterhand uitzwaait (dan verlies je immers de buiging en wordt het pootje over). De binnenteugel onderhoudt eventueel stelling, ik los hem vaak om te checken of mijn paard zuiver aan de buitenteugel "is".

Schoudervoor gaat kwa moeilijkheidsgraad vooraf aan schouderbinnenwaarts en geschiedt op 2 sporen. Hierbij is het paard niet gebogen zoals in de schouderbinnenwaarts, maar zet het zijn schouders iets van de bakrand af. Het is eigenlijk een vorm van aan de buitenteugel rijden om te voorkomen dat de smallere voorhand tegen de bakrand 'plakt' omdat de ruiter zich alleen op de voorbenen richt.

http://www.bitbuddy.org/

De bitbuddy: revolutionair topproduct dat de lagen van het paard voor de volle 100% beschermt!
Na jaren van ontwikkeling en testen is de bitbuddy een feit. Eindelijk is er een oplossing voor de frustraties die bijna iedere topruiter ervaart: het paard wil vooruit en moet in toom worden gehouden door het bit. Veel toppaarden hebben daardoor last van mondproblemen en dan met name van de lagen. Fabrikanten over de hele wereld hebben hier een passend antwoord op proberen te vinden. Maar tevergeefs. Dankzij de vastberadenheid van Riny Rutjens komt aan deze zoektocht nu een einde. In samenwerking met Alex Willems heeft hij een revolutionaire lagenbeschermer ontworpen die irritaties en beschadigingen helpt voorkomen. Want vooral de lagen van het paard (het tandloze deel van de kaak tussen tanden en kiezen) krijgen het vaak zwaar te verduren. Zeker in de wedstrijdsport!

‘De bitbuddy is een absolute must voor iedere ruiter die de sport, de gezondheid en het welzijn van het paard hoog in het vaandel heeft staan. Maar tegelijkertijd ook wil presteren’

De bitbuddy is een handmatig op maat gemaakt topproduct, dat de lagen van het paard voor de volle 100% beschermt. Deze revolutionaire lagenbeschermer is bovendien toepasbaar in alle takken van de paardentopsport. Van mennen, springen, dressuur, tot het wat ruigere werk aan toe. Met behulp van de bitbuddy verdwijnt de pijn en gaat het paard meer ontspannen en dus beter lopen. De bitbuddy is dan ook eigenlijk een absolute must voor iedere ruiter die de sport, de gezondheid en het welzijn van het paard hoog in het vaandel heeft staan. Maar tegelijkertijd ook wil presteren!

De bitbuddy: het beste voor uw paard!

De bitbuddy: voorkomen is nu eenmaal beter dan genezen!
Mondbeschadigingen zijn veel voorkomend in de top van de paardensport. Vooral bij wedstrijdpaarden met een gezonde drang naar voren. Voorheen werd de oplossing vooral gezocht in uiteenlopende aanpassingen aan het bit. Maar zonder echt succes. Voormalig wereldkampioen mennen Riny Rutjens en mondtechnicus Alex Willems hebben het echter over een compleet andere boeg gegooid. Zij hebben een topproduct ontwikkeld dat de lagen ook daadwerkelijk beschermt. In plaats van een nieuw bit te ontwerpen dat beschadigingen hooguit kan minimaliseren. Want voorkomen is nu eenmaal beter dan genezen.

‘Beschadigingen aan de lagen behoren dankzij de bitbuddy definitief tot de verleden tijd’
Zelf rijdt Riny Rutjens al ruim drie jaar met de bitbuddy. Ook tijdens wedstrijden. En de resultaten zijn opmerkelijk. Beschadigingen aan de lagen behoren bij zijn paarden dan ook definitief tot de verleden tijd. Overigens is de bitbuddy niet alleen een aanrader voor paarden met beschadigde lagen. Voor iedere ruiter bij wie het welzijn van het paard voorop staat is de bitbuddy een must!

‘Diverse topruiters en –amazones rijden reeds met de bitbuddy’
In navolging van Riny Rutjens hebben ook een aantal andere topruiters en -amazones de overstap naar de bitbuddy gemaakt.

-------------------------------------------

Hopelijk is dit een grap...

van lennep schreef op maandag 9 november 2009, 17:28:


Shoulder-in is engels voor schouderbinnenwaarts.

Sky schreef op maandag 9 november 2009, 17:36:


Hij moet zich schamen voor die verleden tijd.

Christel Provaas schreef op maandag 9 november 2009, 17:35:


In de moderne rijderij is men met 3 hoefslagen tevreden: binnenachterbeen in spoor van buitenvoorbeen.
Met nul komma nul gymnastische waarde?

Al heel wat verschillende dieren zijn aan komen lopen maar nu toch weer een noviteit:

http://www.youtube.com/watch?v=-aUbtkcSDeU&feature=channel

Het grappige is dat dit beest het uitstekend met de paarden kan vinden en ze op de voet volgt. De paarden accepteren veel van hem, zelfs als hij ze in de achterbenen bijt, maar hij mag niet in het emmertje bietpulp kijken, dat gaat te ver. Waar hij vandaan komt weet ik niet maar het ziet er naar uit dat hij besloten heeft te blijven. Hij is er al een maand en eet een appel uit de hand, maar verder nog niet tam.

http://www.youtube.com/watch?v=nkkUHSnh0nw&feature=channel

Het witte paard is nog maar een week hier, hij heeft ook meteen vriendschap met de kleine gesloten.

Op de website van paardenbegrijpen staat het volgens mij ook uitgelegd maar dat weet ik niet zeker. In de "academische" rijkunst wordt een schouderbinnenwaarts over 3 of 4 sporen gereden afhankelijk van de graad van africhting.
Een schoudervoor is de schouder slechts een fractie naar binnen vragen, dus minder ver dan bij een schouderbinnenwaarts en wordt ook veel gebruikt om het paard recht te richten en niet langs de bakrand te laten kleven.

Sjee ... Thanks .

Piet schreef op maandag 9 november 2009, 17:46:

O nee hoor, 3 hoefslagen is ook verzamelend mits er buiging is en heeft wel degelijk gymnastische waarde. Maar 4 hoefslagen nog meer! (want meer buiging en meer verzameling).

Christel Provaas schreef op maandag 9 november 2009, 17:41:


Nee hoor,t is echt waar.
Horen we nu pas ,dat ze er dus allang achter waren ,hoe verdomde slecht t is zon bit he?
t is toch niet te geloven.
Kijk maar uit,want straks gaan ze nog implantaten zetten ,om de boel te """beschermen"""
Bah!!
trudy
tblijftshitzonbit