Monique Meijer schreef op dinsdag 3 maart 2009, 17:09:
>
> Hallo, Esther,
> Ik weet hoe je je voelt. Indy is ook zo'n hopeloos geval. Ik
> heeft een hartig woordje met me gesproken - het ging alleen nog
> maar over Indy. Hij heeft ontzettend veel begrip en is heel gek
> met haar, maar hij zag wat het met mij deed, ik ging er aan
> onderdoor.
Hier hetzelfde gesprek gehad vrees ik...
>
> Ik heb gelukkig toch afstand kunnen nemen en hou niet minder
> van Indy, maar ik heb voor mezelf het kunnen afsluiten. Hoop
> sterft het laatst, ik weet het, maar Indy zal voor 99% niet
> meer beter worden. Ze kan goed met haar beperkingen omgaan, ik
> gelukkig ook. Ik koester wat ze nog kan.
>
> Monique
Ik dacht ook dat ik er achter kon staan om gewoon niets meer te doen , maar verdomt , zit de hele middag al te janken.
Maike heeft ook wel zijn goede momenten , zie de wandling in Putten.
Hoe verbaast was ik om te zien dat hij op bijna alle foto's zijn oren naar voren had....
En nu...
Hij heeft in Putten gewoon zijn pijn opzij gezet , en verschrikkelijk de macho uitgehangen.
Ik kan niet meer anders concluderen dan dat hij pijn heeft , met zijn eeuwig naar achteren gedraaide oren.
Heb dus gemaild met Happy athlete , en zie wel wat eruit komt.
Gr Esther
PS , Wat doet die vrouw bij Indy , dat ze er zoveel baadt bij heeft?
Warboel
