wij hebben het probleem andersom; wij wonnen in 1990 een pony met een loterij. Toen we haar gingen ophalen bleek het nog niet echt een pony maar was ze een baby van net 3 maanden en een week! Moeder was al spoorloos (misschien ook weggegeven met de loterij)! Die van ons heeft het goed, maar psychisch is ze nog steeds niet na 18 jaar 100% er bovenop gekomen. Mijn vader is haar moeder, mijn zus en ik zijn ook haar 'zussen', ze heeft vreselijke last van verlatingsangst, maar ook bindingsangst met andere soortgenoten van haar, eenkennig etc., het is moeilijk soms maar we weten waar haar haar verstoorde gedrag vandaan komt en hebben geduld en geven haar alle liefde als mogelijk, hoewel niet 'natuurlijk'..
De dierenbescherming zou hier iets aan moeten doen het is gewoon dierenmishandeling, niet alleen op dat moment maar ze krijgen daar een levenslange psychische schade van!