Indy maakt de laatste dagen een vreemde ontwikkeling door. Haar eens zo geliefde appel
muesli laat ze met een vies gezicht staan, normaal geeft alleen al de deksel van de ton oplichten een opgewonden reactie. Haver schudt ze zich voor. Alleen een beetje gras en hooi kan haar goedkeuring verdragen. Een nieuw stukje weiland erbij geven veroorzaakt niet ijverig en opgewonden heen en weer lopen en zoveel mogelijk gras naar binnen werken, maar sloom naar het weiland sloffen, met lange tanden een hapje nemen en dan weer sloom terug naar de stal sloffen. Ze komt mat over, is naar binnen gekeerd. Haar mest ziet er goed uit, ze plast en drinkt normaal. Het enige waar ze momenteel verzot op is, is brood, verder lust ze niets.
Wandelen heeft ze wel zin in, maar het ziet er niet uit en ze houdt maximaal een afstand van 1,5 - 2 km vol. Ze loopt vreemd, alsof iemand van boven als bij een marionet aan de touwtjes trekt, haar hoofd bungelt vreemd met elke beweging mee en bij elke stap van de voorbenen hoor ik haar tanden op elkaar slaan. Haar bewegingen zijn rubberachtig, vreemd verend. Ik vind haar ook wat klam aanvoelen, niet zo als anders. Vanmorgen was ze wat levendiger en toonde meer interesse in het nieuwe stuk weiland.
Ik heb net een afspraak met de dierenarts gemaakt, hij komt morgen vroeg, ze is toch aan inenten en een wormkuur toe. Misschien heeft hij een idee.
Het vreemdste vindt ik de bewegingen van haar hoofd en het geluid van haar tanden.
Monique