Marlies schreef op donderdag, 14 juli 2005, 17:06:
> Sabrina Adams schreef op donderdag, 14 juli 2005, 13:27:
>
>> Marlies schreef op woensdag, 13 juli 2005, 19:48:
>>> vlucht ie wel natuurlijk ) als er geen mens in de buurt
>>> was...maar goed, als je iets niet ziet, wil het niet zeggen dat
>>> het dan ook niet bestaat.
>>
> Wellicht heeft je paard een nare associatie in het verleden met
> ezels?
Best mogelijk, niet dat ik weet, maar de angst die ze ervoor heeft, doet me dat wel vermoeden ja ....
> En op het moment dat hij schrok, verplaatste jij je gewicht naar
> zijn voorhand, wat "rennen!" betekent (zo rennen racepaarden uit
> doodsangst. ze proberen continu hun achterhand onder het
> voorover hellende gewicht te krijgen van de jockey).
Huh, ja de mijne is geen racepaard hoor. Best wel ongevoelig zou ik zo zeggen, ideaal voor de kozakken, al ga je in galop rechtstaan op die der rug, achterste voren, maakt niet uit, verlichte zit ... ze zal er niet sneller door gaan hoor. Dan ken je mijn haf niet .... Liever lui dannuh moe.
En bij momenten lekker fel, meestal als ze alleen is en snel weer wil thuiskomen. Bij mijn arabier ligt dat weer heel anders.
En dat verhaal van de racepaarden dat ken ik ook. yitta is opgeleerd als racepaard. Nadat ze niet goed genoeg bleek (lees - niet snel genoeg) werd ze aan een particulier verkocht, die der daarna weer doorverkocht aan ons. Naar mijn normen is ze razendsnel
Als ik dan al naar voor vloog in mijn zadel (immers mijn beugels en teugels los dus ... zat heel relaxed), zal het zeker niet geweest zijn omdat anticipeerde op de ezel, maar aan het feit dat ze weer een brusseke roll back deed. En die deed ze voor ik mijn gewicht zou verplaatst hebben, uit paniek. Eerst paniek op de prairie en dan ik die naar voren ga. Het lag zeker niet in mijn lijn der verwachtingen dat ze daarvan zou schrikken (maar wie ben ik om te zeggen dat schrikken van een ezel stom is he ?)
> Maar ik was er niet bij...dat weet jij vanzelfsprekend
> beter...mocht ik het in de praktijk aan de hand krijgen dat mijn
> paard vlucht zonder dat ik daar impuls toe geeft, ben je de
> eerste die ik het zal laten weten..ook ik heb de waarheid niet
> in pacht natuurlijk
Troost jezelf, ikzelf bijlange ook niet. Leer nog iedere dag bij trouwens.
Maar please let me know.
> Ik ben het wel met je eens dat een paard fobien heeft..zowel
> aangeboren als door ervaring, maar ik geloof niet in het
> blindelings vluchten ervoor zonder aanwijzing van buitenaf
> (meestal reactie mens, zonder dat deze zich ervan bewust hoeft
> te zijn)
> Maar wederom, als ik het tegenkom, zal ik mijn mening
> bijstellen.
Als een paard nu een enge ervaring heeft gehad met pakweg een trekker. Dan is het zien of horen van die trekker op zich toch al een impuls om te vluchten, zonder dat jij als mens daar aanleiding toe geeft ? Mijn paard blijft heus niet staan wachten als die zijn fobie het hoofd moet bieden hoor op een signaal van mij, wegwezen.
Het enige dat ik dan kan doen is gaan
desensibiliseren en opbouwen ...
En dan geloof ik heilig dat je paard als ie voldoende gedensibiliseerd is, eerder geneigd is om te blijven staan wachtende op jouw signaal. Helemaal mee eens.
>>> Ik geloof wel dat de mens banger is dan het paard...paarden zijn
>>> inmens nieuwsgierig juist...zelfs als ze even ergens van
>>> geschrokken zijn.
Tuurlijk zijn paarden nieuwsgierig, helemaal mee eens. Donna is ook enorm nieuwsgierig en plakt overal met der snoet tussen.
Zo zal zij een plastiek zakje onderweg gaan onderzoeken op eten. Dit terwijl Yitta staat te hypen, want die vind het zakje dan maar niets.
Maar der is een overduidelijk verschil van iets schrikken en oprecht bang zijn in mijn ogen.
> Dat zal dan inderdaad die fobie zijn die ze moet overwinnen en
> zeker blokt die de nieuwsgierigheid. Zo willen paarden toch ook
> niets van varkens en consorten weten...die vinden ze onwijs
> stinken begrijp ik.
>>
Inderdaad een fobie. Mijn donna is ezelfoob.
Warboel
