Hi all,

Heb na het lezen van boek van Jamie Jackson eens een keertje geprobeerd de mustangrol anders te benaderen.
Ik begin aan de onderkant van de hoef met in een hoek van 45 graden de hoefwand te rapen tot aan de waterlijn bij een losgelaten witte lijn en tot aan de witte lijn indien niet losgelaten.Daarna werk ik af vanaf de bovenkant van de hoef door met de s-rasp af te ronden.Hierdoor krijg ik echt een mooie mustangrol.Graag jullie ervaringen en opmerkingen.

Groetjes

Cedric

Cedric Coucke schreef op maandag 16 oktober 2006, 13:50:


Naar mijn mening zal er bij een losgelaten lijn een heel stuk verticaal van de teenhoefwand afmoeten, omdat je de eendenbek (flare)weg wilt halen om het afwikkelen gemakkelijker te maken . Ik denk niet dat je dat bereikt door van onder in een 45graden hoek de hoefwand weg te halen.

Het zal bij een gezonde voet niet veel uitmaken of je van boven of van onder begint. Ik leer mijn cursisten altijd aan om eerst de bovenkant van de toon in de breedte en "diepte" goed af te ronden en dan later van onderaf de ronding te vervolmaken. Maar andersom kan natuurlijk dan ook.
Piet

Cedric Coucke schreef op maandag 16 oktober 2006, 13:50:


Lijkt een beetje op de KC methode.

Voor de meeste hoeven begin je aan de onderkant met een hoek kleiner dan 45 graden in de kwartieren, tot op de 'waterlijn' (=ongepigmeteerde hoefwand), in het teengedeelte wel een hoek van 45 graden.

Dan, als je de flare, als die er is, weghaalt, haal je van de buitenkant weg.
Daarna weer van onderen om hoef en voet in symmetrie te brengen.

De hoef heeft dan een 'cutting edge'. Ach het is zo mooi en simpel.

Je zal het allemaal zien als je boek + dvd's in huis hebt, het is een prachtige methode, ik kan er niet genoeg over juichen.

Isabel

Isabel van der Made schreef op maandag 16 oktober 2006, 15:15:


Nu wordt het allemaal wel erg verwarrend, zeker voor de mensen die nog nooit van de KC methode hebben gehoord en die een NB cursus bekappen hebben gevolgd en heel blij zijn dat het zo goed gaat op die manier.

Dus even voor de duidelijkheid: Een hoefwand bij een gezonde witte lijn rond je af tot aan de ongepigmenteerde hoefwand. We spreken eigenlijk niet van waterlijn.
Een hoefwand met een verbrede of losse witte lijn rondt je af tot IN de witte lijn om de flare te ontlasten en op die manier de hoefwand weer de kans te geven zonder verkeerde druk vast te groeien bij het naar beneden groeien.

Piet

Piet schreef op maandag 16 oktober 2006, 15:35:


I can take a hint, en zal verder mijn mond houden.

Het was niet mijn bedoeling dat mensen nu gaan bekappen volgens KC met deze summiere aanwijzingen. 't Is meer een tipje van de sluier.

Een beetje een duwtje voor de mensen die wel iets anders willen proberen.
Maar dan is boek en dvd's wel een minste vereiste.

Ik ga morgen met vakantie, Piet, je hebt voorlopig geen last van me.

Isabel

Isabel van der Made schreef op maandag 16 oktober 2006, 16:11:


Ik wens je een geweldig fijne vakantie Bel! Wees ervan overtuigd dat we hier allemaal werken!

Isabel van der Made schreef op maandag 16 oktober 2006, 16:11:


Waar je ook heen gaat.... Heel fijne vakantie!
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Wil schreef op maandag 16 oktober 2006, 16:31:


Prettige vakantie toegewenst Isabel en sorry voor de verwarring die ik creeerde Piet.
Ik vond eigenlijk mijn mustangrols niet echt naar mijn goesting en met wat ik voorheen zei leken ze opeens veel beter.
Evolution never comes to a standstill!!!!
Groetjes Cedric

Cedric Coucke schreef op maandag 16 oktober 2006, 13:50:


Iedereen zal zo zijn of haar methode ontwikkelen die hem of haar het beste bevalt. Als het einddoel maar hetzelfde is. Een gezonde witte lijn, dan tot de ongepigmenteerde hoefwand afronden en bij een losse wittelijn tot de wittelijn. Zelf rasp ik bij een dikke hoefwand (centimeter) eerst recht van boven naar beneden om een begin te maken, weldra zet ik de rasp onder een hoek van 45 gr. onder tegen de hoef en beweeg de rasp naar mij toe als die daalt. Dit is een heel goede manier om een perfecte ronding te krijgen. En in de techniek leer je dit ook bij het vijlen. Ook voor het loslaten van de spaanders is dit mooier. De druk wordt ook beter verdeeld. Het is een handigheidje, maar het werkt uitstekend. Als laatste kijk ik onder de hoef en vijl het laatste stukje mooi rond. De gehele ronding mooi afwerken met de vijl (dus niet raspen voor het afwerken). Achter bij de hielen is nauwelijks een afronding, of helemaal niet. Alleen het scherpe kantje er wat af.

Think natural, go natural.

Isabel van der Made schreef op maandag 16 oktober 2006, 16:11:


heel fijne vakantie toegewenst en nog bedankt voor je adviezen, groeten ingrid

Cedric Coucke schreef op maandag 16 oktober 2006, 19:02:



jaaa, HN is wel een héél gepolitiseerd wereldje
snapje ?!

Peter Donck schreef op dinsdag 17 oktober 2006, 7:54:


Ik sta open voor alles,als ik er maar van leer.
Ik dacht dat politiek alleen in Dubai bestond,maar we zijn hier om te leren ,daarom vraag ik ook graag raad en opmerkingen aan anderen die meer en andere ervaringen hebben,je leert er altijd iets van ,hoe klein ook .
En de vorige berichten hebben me heel wat geleerd.Allen dank.
Ja van Isabel zullen we zeker niets horen ,die is lekker met vakantie.

Gr.Cedric

Peter Donck schreef op dinsdag 17 oktober 2006, 7:54:


Wat jij schrijft wel, maar op zich niet nee. Lijkt wel religie met al dat dogmatische geneuzel over details.
Het hilarische erbij is dat het over details gaat in ANDERE omstandigheden dan die in NL.

Natuurcompenseren van hoeven is ZO simpel. Ook feitelijk alleen maar een afgeleide.
Het vervelend van eenvoud echter is dat het verassend lastig in kadertjes te persen is. Daardoor lastig als methode uit te leggen. Tool, not rule zegt een zeer kundig hoefmens hierover.
Bij gebrek aan inzicht over het tool wordt houvast aan de rule belangrijker en daarbij de essentie van het natuurcompenseren meer uit het oog verloren.

Ik blijf de site van Marjorie Smith erg goed vinden. Onder het kopje Breakover staat een voor velen wellicht verhelderend stukje info. Wederom..... geen rule!

HC

Cedric Coucke schreef op maandag 16 oktober 2006, 13:50:


Ik doe het altijd zo. Dat komt omdat ik toch al aan de onderkant van de hoeven bezig ben, en het dan in één moeite doorgaat om meteen de mustangrol vanaf die kant vast te maken.
Scheelt me een keer optillen van die klotsen van hoeven.

mijn paarden hebben wel een goede witte lijn, anders zou ik het denk ik niet aandurven, idd bang dat er iets afbreekt (wat piet ook benoemt).

Trea

Huertecilla schreef op dinsdag 17 oktober 2006, 10:02:


Eigenlijk heb ik geen idee wat ik aan Majorie Smith nou zo verhelderend moet vinden. Ik zie daar een exacte bekapping. Je zou kunnen zeggen dat ze iets meer opzet maakt, maar of je dat nou bedoelt.......
Kan bijna niet want dat zijn toch details?

Piet