e m kraak schreef op woensdag 11 oktober 2006, 1:40:


Andere ervaring in ander terrein? De gemmidelde rit hier heeft een gemiddeld hellings% tussen de 5 en 10%.
Ik rij dagelijks blijkbaar relatief veel. Ik rij draf met stukjes galop. Dan eraf en er naast wandelen, drag-galop. Nul problemen. Dag in dag uit.

Dat rijden doe ik voor MIJN lol en veel ritten ook met een beleer- of trainingsdoel ook voor MIJN lol.
Alle paarden waarmee ik rij zijn onbelast Kikkuli-fit en onbelast beleerd. Daar loop ik regelmatig (vaker wel dan niet) een marathon-afstand per week voor naast een paard.


Dit laatste Egon is voor mij al jaren een punt. IK zou graag een echt lange tocht maken. IK.
Ik beperkt me in het belang van mijn paarden tot een schier eindeloze aaneenschakeling van dagritten.
Ik ben nog steeds in dubio hoe ik een tocht met Capricho ga invullen. Ik GA een keer een langere tocht maken doch hoe ben ik nog niet uit. Het doel is geen afstand noch een plek maar de kwaliteitstijd.
Hoewel Arabella graag mee gaat en zelfs haar veulen daarvoor negeert, is Capricho het enige paard dat ZO graag mee is dat hij meestal helemaal niet terug wil. Ik wil daarom HEEL graag lagere tijd samen met hem de niet-bewoonde wereld hier in. Dat wordt dus ook echt SAMEN en niet met een ander paard of een andere ruiter en we gaan met minder bagage dan wat de meesten een absoluut minimum zullen vinden.
Hij heeft nog steeds tijd nodig om te ontwikkelen dus ik heb nog tijd om hem minimaal belast te beleren en er over na te denken. Het wordt echter GEEN trektocht met een REISdoel.

HC

Waldo50 schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 2:48:


To: Peter Bosman
From: CuChullaine O'Reilly
Subject: Validity of Santiago equestrian journey
CC: Margriet Dijkstra

Dear Mr. Bosman,

CuChullaine O'Reilly of The Long Riders' Guild here, writing to thank you for contacting us with your concerns regarding the recent equestrian journey done by Margariet Dijkstra and Jeannette van den Eng.

Allow me to reassure you that The Guild treats with great seriousness any question regarding the validity of an equestrian journey.
However, based upon the information submitted in your email, your concern seems to be in regards to the occasional use of a horse trailer during the journey from Holland to Santiago de Compostella.

While The Long Riders' Guild requires every potential Member to have ridden at least one thousand miles on a single journey, we do not require an equestrian explorer or long distance traveller to make the journey without adequate support.
Some journeys, such as the 8,000 mile solo ride from Mongolia to Hungary currently undertake by Australian Long Rider Tim Cope, are done with the use of pack horses.
Yet some journeys, such as the 3,000 mile ride from Los Angeles to New York undertaken this year by American Long Rider Howard Wooldridge, require a back up vehicle.
For example, the English Long Rider Keith Clark was recently forced to trailer his horses through one of South America's most traffic heavy cities rather than subject his horses to unnecessary suffering and danger.

The Guild recognizes that the Long Rider must adapt to the particular conditions each country and climate demand.
A ride across Siberia in winter, for example, could hardly be done without adequate support.
Whereas a ride across the gentle countryside of England would not require such a necessity.

Yet whereas The Guild is not strictly opposed to the use of a support vehicle, we do not tolerate bad behaviour in the saddle.
And it is the suspicion that Margariet and Jeannette were involved in forging their equestrian credentials which caused us to contact them immediately.

I am happy to report that Margariet has instantly addressed all our concerns and fully explained exactly where the trailer was used, why the horses were moved for safety reasons, etc.

There is therefore no reason in our opinion to further suspect these Long Riders.

In closing, we would like to thank you for taking the time to contact The Long Riders' Guild with your concerns.
As I explained to Margariet in an earlier email, there are the rare cases where someone posing as a Long Rider takes advantage of the public's trust.
In each of these cases The Long Riders' Guild instantly ejects that person from the organization.
Here is a link to a recent article which explains how such a travel villain was discovered.
http://www.thelongridersguild.com/knave1.htm

Though your concerns appear to be unfounded, we nevertheless appreciate the fact that you took your duty so seriously as to inform us.
We hope that your interest in equestrian travel will continue and that you will someday make your own thousand mile ride.

Until then, best wishes.

CuChullaine O'Reilly FRGS

Huertecilla schreef op donderdag 12 oktober 2006, 9:31:


Mijn interesse in lange afstand trekken is vooral afgrijzen.
De Noriker-dames hebben voor zichzelf een standbeeld op het LRG opgericht met daarin het hoe dan ook halen van de afstand als afgod.
Het LRG accepteert de uitleg van de dames en geeft een nauwelijk bedekte veeg in mijn richting zonder te weten dat is per jaar veel MEER rij.....
Exit LRG.

Ok, het IS blijkbaar voor veel mensen moeilijk te erkennen dat een paard houden in feite gevangen houden is, dat erop rijden niet in het belang van het paard is en dat een echt lage trek maken een ruiterambitie is. Dat verandert echter niets aan het gegeven.

Ik vind het in-triest dat in deze tijd het welzijn van paarden ZO ondergeschikt wordt gemaakt aan hobby-ambities.
In het geval van de Noriker-dames is het zelfs ronduit schandalig dat het onder een welzijnsvlag en gekoppeld aan een goed doel wordt uitgebuit.
Deze dames liegen en bedriegen zichzelf in faam. Geven lezingen en hebben ongetwijfeld plannen om een boekje uit te geven. Het VERKEERDE boekje, want ze zouden wel degelijk een uniek GOED boekje KUNNEN maken, want hun ervaring is wel degelijk bijna uniek.
Dat zou dan wel terecht onder de vlag van hun welzijnsstichting passen en bijdragen tot verbetering. IK heb nl. beslist een paar dingen geleerd van het oorspronkelijke verhaal.
In paardenland zullen zij echter waarschijnlijk uitgroeien tot de experts van lange afstandsrijden. Het zij zo. Jammer voor de ruiters en paarden die er door op het verkeerde been gezet worden.

Ik ga er verder geen tijd aan spenderen, want het is hier lekker weer en ik moet toch al paardjes teleurstellen omdat ik niet elke dag met allemaal kan gaan rijden.


HC

Christel Provaas schreef op donderdag 12 oktober 2006, 12:08:

Ik begrijp de knipoog.
We komen hier echter op het punt van aangeleerd gedrag.

De merries hebben door hen te belonen voor wat IK gewenst acht GELEERD uit rijden te gaan leuk te vinden.
De meiden doen het voor de beloning van MIJ.

Capricho en zijn zoon halen lol, beloning uit de rit zelf, die willen echt GRAAG op pad. Een enorm listige en steile helling op of af bijvoorbeeld doen die pielemansen gewoon voor de kick ervan, vanwege het blijkbaar belonende gevoel het te KUNNEN en die moet ik regelmatig weerhouden van een dergelijke actie.

Allemaal hebben ze GELEERD uit rijden gaan leuk te vinden en dus stel ik die welke niet meegaan beslist teleur ondanks dat mijn erop aan zitten niet GOED voor welke dan ook is.
Met hen gaan LOPEN zou in HUN belang zijn. Het erop gaan zitten om te RIJDEN echt alleen in het MIJNE.

HC

Eva Saegerman schreef op donderdag 12 oktober 2006, 14:05:


Gebruik de zoekfunctie Eva.

Kijk jij eens op http://users.telenet.be/huertecilla/

Is gratis en schijnt enorm de moeite te zijn!
Stuk minder commercieel ook dan Nevzorov...

HC

Peter Donck schreef op dinsdag 17 oktober 2006, 7:54:


Wat jij schrijft wel, maar op zich niet nee. Lijkt wel religie met al dat dogmatische geneuzel over details.
Het hilarische erbij is dat het over details gaat in ANDERE omstandigheden dan die in NL.

Natuurcompenseren van hoeven is ZO simpel. Ook feitelijk alleen maar een afgeleide.
Het vervelend van eenvoud echter is dat het verassend lastig in kadertjes te persen is. Daardoor lastig als methode uit te leggen. Tool, not rule zegt een zeer kundig hoefmens hierover.
Bij gebrek aan inzicht over het tool wordt houvast aan de rule belangrijker en daarbij de essentie van het natuurcompenseren meer uit het oog verloren.

Ik blijf de site van Marjorie Smith erg goed vinden. Onder het kopje Breakover staat een voor velen wellicht verhelderend stukje info. Wederom..... geen rule!

HC