Gewicht is een gewichtige zaak en blijkbaar een gevoelig punt terwijl het erg eenvoudig is.

Elke kilo op een paard is een belasting. Een harde grens is de ruim 100 gram per cm² die zacht weefsel kan dragen zonder snel duurzame schade op te lopen.
Een variabeler grens is wat de ruggengraat kan dragen. Daar is geen harde waarde voor doch wel is helder dat hoe minder hoe beter is.

Of je nu 60 of 80 kilo weegt, als je 10 kilo meer weegt dan jouw ideaalgewicht, dan is dat 10 kilo meer dan nodig is. Die kilo leg jij extra op jouw paard en de reden is het belang wat jij hecht aan het welzijn van jouw paard en dat van jezelf.

Wat fitheid en lenigheid betreft is het niet anders. Hoe leniger en fitter je bent hoe makkelijker je het jezelf maakt om vaardig en zo min mogelijk belastend op jouw paard te rijden.
Overgewicht is niet hetzelfde als onfit of minder lenig, doch het helpt niet.
Wederom bepaal je zelf hoe graag je dit wil.
Vaardigheid staat op zich ook los van overgewicht en fitheid doch je maakt het jezelf niet makkelijker met overgewicht.

Ook de veiligheid wordt beinvloed door overgewicht en fitheid, lenigheid. Dat lijkt me evident.

Evident is natuurlijk dat niet iedereen hetzelfde in elkaar zit. Niet in aanlag en niet in persoonlijke achtergrond. het zal de een wellicht vanzelf afgaan en de ander moeilijk. Verandert dit echter iets aan het gegeven voor jouw paard?

Peroonlijk heb ik een waslijst aan lichamelijke beperkingen opgelopen in vorige levens. Dat zijn redenen waarom sommige dingen me meer moeite kosten, doch geen excuus.

HC

Wel of geen wedstrijden rijden is blijkbaar een lastig punt. Het vervelende is dat wederom emotionele argumenten de boel vertroebelen.
Ruiters die het op zich goed bedoelen en ZELF vinden dat ze met wedstijdambities het welzijn hun paard compromitteren reageren het meest agressief. Daarom in deze niet over wedstrijden.

Op zich is het deelnemen aan een wedstrijd uiteraard wel een toetsing van vaardigheid en HOEFT niet perse ten koste van een paard te gaan.

Buiten de wedstrijdsport is een goed voorbeeld over het verschil tussen vaardigheid ontwikkelen en toetsen en persoonlijke ambtie nastreven.
Er zijn nogal wat historische evenmenten en daarin ook middeleeuwse ridderspelen.
Het nabootsen van een steekspel of een tournooi is een persoonlijke eerzaak.
Het nabootsen van jachtspelen en gevechtsoefeningen is het ontwikkelen en toetsen van vaardigheden.

Om effectief te kunnen boogschieten bijvoorbeeld heb je een onafhankelijk zit nodig en bij een demo daarin wordt het paard niet overbelast. Idem tentpegging.
Een jousting-competitie echter is wel potentieel zeer belastend en risico-vol voor het paard terwjl het feitelijk dezelfde vaardigheden als het voor een paard onschuldig ringsteken betreft.

Deelname aan een sport om jouw vaardigheden en die samen met jouw paard te ontwikkelen en toetsen is niet perse ethisch onverantwoord en kan zelfs een heerlijke motivatie voor beiden zijn.

Is dit een beetje helder?

HC