Michiel schreef op zondag 26 februari 2006, 14:18:


Ik had het over andere ringen, Michiel : De twee ringen voor de lusdiameters, niet over de halsring.

Als halsring gebuik ik gewoon een westernteugel, die is lang genoeg en met de snap maak ik hem vast.
Ik hou niet zo van die stijve ring, maar meer van het flexibele, maar dat is persoonlijk.

Moeilijk uit te leggen allemaal, misschien (als ik heel veel zin heb....) zal ik zometeen effe een foto maken van wat ik bedoel met die lus om de nek van het paard.
Nu moet ik me eerst door bergen was opvouwen heenwerken, bleh....
Is mijn taakje van vandaag, en tussendoor kom ik hier steeds even kijken.
Pien

Peter Donck schreef :

Er is bij BD nooit sprake van paniek.
Alhoewel haar gedrag veel lijkt op het op hol slaan.
Ze is gewoon een snelheidsmaniak die hard rennen kiks vindt.
Ik heb alles te zeggen tot het moment waar bij haar die knop omgaat.
Blijf ik vóór dat punt is er niks aan de hand. Ik kan het ook voelen aankomen, daarboven neemt haar temperament het over.
Ga ik eroverheen -soms dwingt ze dat af- raken we mekaar wel eens een beetje kwijt en eindigt het op een iets minder elegante manier.

Dit is ook het paard dat ik zonder hoofdstel buiten rijd.
Dit paard beheerst de ORS zeer goed. TOT dat punt.
Daarboven is ze gewoonweg niet meer bereikbaar en ik weet dat van haar.

Aan mij de keuze om het niet zover te laten komen.

Dit is een paard dat af en toe echt voluit moet kunnen gaan, je ziet hoe goed dat haar doet, maar het kan nou eenmaal niet altijd en zeker niet overal.
Doe ik dat langere tijd niet dan gaat ze depri lopen sloffen en wil ze niet meer werken.
Het heeft echt een tijd geduurd voor ik daarachter was, nu doorzie ik dat en kan ik haar meer aanbieden.
Alleen maar een kwestie van temperament.
Tja , zou je niet, pa liep op de renbaan....

Pien

Paul K schreef :


Ha Paul, daar ben je eindelijk....
Jaah, we moeten oefenen voor de trektocht.
Weet je wel; nog 20 km te gaan bij 35 graden celsius op een keihard zadel....
Dan denken we maar aan de wijn, het kampvuur en die pan spagetthi van Jack (en niet aan het tenten opzetten).

Voordeel dat Winner niet zo hotseklotst als Fanny

Groetjes, Pien

Huertecilla schreef op zondag 26 februari 2006, 20:17:


Wij voeren onze paarden wel onbeperkt hooi, geen stro.
En dat in 4 voerbeurten per dag.
Ik moet zeggen dat onze Fjord van 1.34 m. aan de flinke kant is, maar dat compenseert ze weer door snel af te vallen als ze veel werkt.

Groet, Pien

Marjolein19 schreef :





Ow help....
Ik word effe helemaal niet goed.

Wie?

Pien

Marielle, Marjolein, hebben jullie in de gaten dat jullie paarden je waarschijnlijk iets proberen duidelijk te maken?
Blijkbaar is daar van hun kant uit grof geschut voor nodig.
Zoek als de sodem**ter professionele hulp van iemand die met je paard op paardgerichte wijze kan communiceren.
Als je niemand vindt / kunt betalen ga dan lezen op Internet, boeken, forums als dit bezoeken. Zoeken, methodes uitpluizen.

Ga maar liever niet zelf onvoorbereid klooien want ik vind het heel gevaarlijk wat je daar allemaal schrijft.

Een paard is van nature niet gemeen, tenzij het gaat om een ziek paard of een paard dat niet begrepen wordt en daar kunnen allerlei oorzaken voor zijn:
Stal, disrespect, eenzaamheid, pijn, onbegrip van de rijder/verzorger, frustratie, verdriet, geestelijke of lichamelijke trauma's enz.

Hard aanpakken maakt het alleen maar erger, omkopen doet ook al niets goeds. En weglopen is ook niet de oplossing.
Ik kan je zoveel tips geven, maar ik weet niet of dit oplossingen zijn die op termijn veilig genoeg zijn.
Ik denk dat je iemand moet laten komen die je paard eens gaat observeren, en die jou doelgericht gaat helpen.
Stap voor stap, in een veilige omgeving, waarbij aan de noodzakelijke levensbehoeften van je paard wordt voldaan.

Sterkte, Pien

Nelly Boot schreef op zondag 26 februari 2006, 23:32:


Hoi Nelly, wij geven onbeperkt hooi omdat de paarden warm moeten kunnen blijven en we verder eigenlijk zo goed als niks bijvoeren, dus geen brokken of musli.
Je hebt veel verschillen in de hooikwaliteit, soms bevat hooi nog veel bladdelen (zaden, pollen) ---> dat vind ik het allermooiste, en soms heb je alleen grofstengelig hooi dat dat gebruikt is voor de zaadteelt en waar dus verder relatief weinig inzit.
Dan is er een verschil in het moment van oogsten 1 e of 2 e snit, het aantal zonuren, de manier van bewaren, en of het kunstmatig bemest is of niet, enz.

Je ziet, er is veel verschil in de kwaliteit van hooi.

Veel Shetlanders neigen ernaar om snel te dik te worden en dan is naast hooi, stro bijvoorbeeld een mooie aanvulling.Of je geeft ze grofstengelig hooi, in combinatie met 'ouder' hooi (van het seizoen daarvoor, mits niet stoffig), zodat ze toch hun buik vol hebben, warm kunnen blijven, maar niet te vet worden.
In combinatie met een liksteen, eens een wortel, een appel, of een stuk voederbiet, wat fruittakken, boombast en een mineralenliksteen.
Want mineralen hebben ze wel nodig.
Groet, Pien

biancawaamelink schreef op maandag 27 februari 2006, 9:27:


Nou, als ik heel eerlijk ben geloof ik niet in een kortdurend tijdsgebonden trainingsprogramma voor dit soort paarden.
Paarden met een gedragsprobleem (ervan uitgaande dat het geen lichamelijk iets is) kun je niet in een bepaald stramien stoppen waarbinnen je binnen een bepaalde tijd een vooraf gesteld doel wilt bereiken.

Verder ga ik ervan uit dat het geen rijtechnisch probleem is maar dat er bij dit paard een diep trauma aan ten grondslag ligt dat alleen maar met
Rust, Ruimte, Resocialisatie en Regelmaat op te lossen is.
Trek daar maar eens een jaar voor uit in de allergunstigste paardgerichte omstandigheden.

Maar ik wil Marielle wel helpen verder mee te denken.

Groet, Pien

Els Kleverlaan schreef op maandag 27 februari 2006, 12:55:


Whow Els, met recht dat je traantjes in de oogies kreeg.
Compliment voor het luisteren naar jouw paard.
Groetejs, Pien

marielle schreef :


Ja, het kán werken, maar blijkbaar kijkt de merrie daar inmiddels al doorheen. Wat is de volgende stap, denk je. Hoever moet je gaan voordat er ongelukken gebeuren?! Ik vind dit een vorm van symptoombestrijding, want het echte probleem los je niet op door je af en toe groot te maken. Helaas, was dat maar zo makkelijk.
Daar moet je toch wat meer voor uit de kast trekken.
En dan bedoel ik niet agressie.


Nee, geen pasklare oplossing voorhanden. Ik zal je zeggen waarom:
Wat is het verleden van dit paard, op welke manier is ze opgevoed, stond ze altijd alleen, heeft ze iets meegemaakt, hoe ben jij, hoe is de eigenaar ect.
Dan nog is er een heel verschil in wat JIJ als vriendelijk ziet en wat ik zie als vriendelijke of paardgericht omgaan met haar.

Sommige mensen vinden een opvoedkundige tik met de zweep heel acceptabel, nou, ik wijs dat af. Sommige mensen willen hun paard 's nachts op stal (te koud, veiligheid enzo); ook niet mijn ding.
Snap je? Daar kom je niet effe uit in een mailtje
Kijk maar even op mijn site : De vier R's. (onderaan bij western natural horsemanship). Als je die 4 R's voor mekaar krijgt kun je eens heel voorzichtig gaan werken aan de basis.
Waarbij ik wel vind dat je moet weten dat het paard verder lichamelijk gezond is.


Maar ze doet wel boos want dat is haar huidige patroon.
Waarschijnlijk onbewust aangeleerd door haar eigenaar, niet eens door jou.
En dan heb ik het niet eens over het feit of je al dan niet snoep geeft en over de manier waarop dat zou dienen te gebeuren, want jij kunt wel tegen zijn, maar als eigenaar dat wel doet om de lieve vrede te bewaren heb JIJ een potentieel probleem. HIJ niet, hij draait zich gewoon om en dus is er voor hem geen probleem.


Maar wat wil je met de eigenaar? Jij hebt je eigen paard, wat wil je met hem (de eigenaar) bereiken? Hij ziet misschien het probleem niet zo....
Ik vind het zo waar wat Egon schrijft over een vicieuze cirkel en de agressie. Denk jij dat je dat geregeld krijgt met die eigenaar?
Dat zou ik heel knap van je vinden.


Precies !!!! De eigenaar doet dat wel. En zo houdt hij het gedragsprobleem van zijn merrie zelf in stand, ongeacht wat jij allemaal probeert.

Weet je, ik snap je en ik snap dat je het paard wilt helpen en ook aan jouw eigen veiligeid wilt werken.
Maar eerst moet je die eigenaar zien te overtuigen....

Heel veel succes,
Pien

Marjolein19 schreef :

Ow jawel, ik denk dat je heel veel kunt betekenen voor dit paard.
Maar dan moet echt iedereen zich zeer consequent aan het programma houden. Niet één moment sjoemelen of toegeven, want dan ben je weer terug bij af.

Diesel van ons was ook een ramp, nu is ie een lieve kerel die ons iedere dag op een vast tijdstip, op een vast punt in de hoek van de bak staat op te wachten en elke dag hinnikt hij precies zijn zelfde hinnikje.

Oké, met wel nog een lichte gebruiksaanwijzing, maar daar valt tot ieders tevredenheid zeer goed mee te werken.
Hij kan echt niet tegen drukke mensen en druk pratende personen, maar hij kan wel over de brug terwijl hij wordt ingehaald door een toeterende stadsbus.
De carnavalsstoet kwam vandaag langs de wei en hij lag in de bak rustig te dommelen.

En je mag best weten dat ik die eerste weken dat wij hem hadden nadat hij Anne in het oor gebeten had ( 6 hechtingen) best wel wat nachten heb liggen piekeren om hem. Ik kon nog niet met mijn rug naar hem toegedraaid staan want dat was al uitlokken.
Moet je hem nu eens zien, na 6 maanden.

We hebben nog een weg te gaan, maar dat gaat lukken, ik heb er nu vertrouwen in en hij is rustiger, evenwichtiger geworden, heeft niet meer de neiging in zijn agressie te schieten als ie het even niet meer snapt of het niet meer aankan. Gewoon : De vier R's.
Ik heb echt niet meer met hem gedaan hoor, behalve dat (toen ie het eenmaal aankon) we vanalles gedaan hebben om het leven voor hem gezelliger te maken en we hem ons vertrouwen hebben gegeven.
Expres met je rug naar hem toe gaan staan, zo van : 'kijk, ik vertrouw je nu en ik ga ervan uit dat je mij nu niks meer wilt doen'.

Diesel is nu een paard dat veel prikkels vraagt, overal bij wil zijn, alles meemaken, hij heeft ruimte nodig om zijn ding te doen, maar er is iets onvoorwaardelijks in hem naar boven gekomen, ik vergelijk hem met onze Herdershond, da's ook zo'n trouwe. Alhoewel je met zo-een niet moet gaan lopen klooien.


En dát is je belangrijkste struikelblok.
Die eigenaar.
Overigens dacht ik dat je wel al een paard van jezelf hebt, is dus niet zo.
Oké, dat maakt het wat duidelijker allemaal.

Groet, Pien

marielle schreef op dinsdag 28 februari 2006, 8:10:


Voilá, daar heb je het.
Waarbij het niet zo heel veel meer uitmaakt wát er gebeurd is, maar dát er iets gebeurd is.
Tja, wat doet die man in Belgie he, dat ze ergens heen gaat wil niet gelijk zeggen dat dat ook een juiste methode is (misschien wel in de ogen van de eigenaar). Veel mensen trainen met de zweep erbij.
Ik geloof best dat dat een tijdje goed zal gaan, maar dat geeft geen solide basis en het paard komt toch weer in opstand.
Ik zie het niet zo in 'trainen' in de vorm van werken, ik zie het meer in de vier R's (basisbehoeften) en pas wanneer daaraan voldaan is kun je een vorm van training oppakken.

Wanneer iets solide in een paard aanwezig is en iedereen houdt zich daaraan is er voor het paard geen reden om terug te vallen.
Is dat wel zo (mits solide aanwezig) is het een menselijke 'fout' , niet die van het paard. Het paard 'doet' immers gewoon zijn paardending.

Groetejs, Pien

Christel Provaas schreef op dinsdag 28 februari 2006, 12:29:


Wees blij en dankbaar dat jij als mens het vermogen hebt om wroeging te voelen.
Dat zegt iets over de bewuste manier van hoe je in het leven staat.
Hadden ál die anderen dat maar....

Groet, Pien

Niki schreef :

Wil ik wel maar uik heb nu geen tijd. Ik meld me later nog.
Groet, Pien

Net een heerlijke sneeuwrit achter de rug die ik even met jullie wil delen (zodat niet alles belerend en negatief is hier op dit geweldige forum).

Via een welingelichte bron bij het KNMI vernomen dat het weer om 13.00 uur zou gaan sneeuwen, en krek ; het was ook zo !!!!
Alleen waren wij toen nog met de paarden in het veld.
(Wat héérlijk als je dan geen slee-ijzers hebt zeg)

Je kon de bui al van verre zien aankomen, het hing echt boven de St. Pietersberg en je zag de sneeuw naderbij komen.

Op zo'n moment merk je het verschil tussen de koudbloeden en de Volbloeden. Voor de zekerheid BD maar thuis gelaten (die háát nattigheid en sterke wind) en Fanny meegenomen.
Verder Diesel en Winner. Op sommige plaatsen wel meer dan 40 cm opgewaaide sneeuw waar we doorheen gingen, gááf !

Toen barstte het los :
Fanny hoofd aan de grond en lopen maar, ik heb haar maar losgelaten, ze wou echt haar eigen weg zoeken. Dies blij daarachter met zijn oren vol sneeuw, alleen Winner zag het echt niet zitten (warmbloed).
Hoofd weggedraaid, bijna tegen de knieen van Paul, liep hij zwaar te balen.
Hij was het liefst gestopt en met zijn kont tegen de wind in gaan staan, maar om bij te blijven moest hij wel mee, want de koudies hadden er een behoorlijk tempo ingezet....

Bij thuiskomst stonden alle warmbloeden binnen en alleen Fjord Izzy stond ons op te wachten.En natuurlijk scheen toen weer de zon.

Maar die warmbloeden nemen wel wraak in de zomer, met 30 graden komen die net zo'n beetje op temperatuur, en dan staan de Haffen binnen te puffen, wat ik je zeg....

Pien