Sandra Boshuizen schreef op woensdag 7 december 2005, 15:12:


Nog een voorbeeld: Mijn konijntje, in geld uitgedrukt bijna niets waard, gekregen van een buurjongetje die er vanaf wilde, maar voor mij onbetaalbaar. Dat beestje is veertien jaar geworden en heeft aan het eind van zijn leven naar verhouding behoorlijk veel geld gekost bij de dierenarts. Daar had ik ook een heel regiment konijnen voor kunnen kopen. Maar dat had ik er gewoon voor over.
Monique

Hoefsmid Rik schreef op donderdag 24 november 2005, 0:03:


Hallo, Rik!
Hieronder nog even wat foto's van 10 december 2005 ivm het hoornscheurtje. Er zat gelukkig geen troep onder, de hoef moet nog een klein stukje doorgroeien, dan is die helemaal vernieuwd - eindelijk!
Zoals je ziet heb ik flink zitten raspen om haar hoef rond te krijgen. Van boven gezien is haar hoef tot aan het hoefscheurtje mooi rond en gelijkmatig, onder het hoefscheurte wijkt haar hoef nog naar buiten, maar dat wordt elke keer beter. Op die plek waar het hoefscheurtje zit is in de zool een witte plek zichtbaar. Op die plek zat ook een knik in de hoefwand, die helemaal van boven naar beneden liep. Aan de andere kant van de hoef zat ook zo'n knik waardoor de hoef een blokvorm kreeg. In de zool ontstonden op de plaatsen van de knik behoorlijke grote witte plekken van erg zacht hoorn, waar dus ook regelmatig steentjes in vast gingen zitten. Nu heeft alleen het onderste gedeelte nog die rare blokvorm, vandaar dus die onregelmatige raspsporen om de hoef rond te maken.
Haar achterhoeven waren aan de binnenkant bol en aan de buitenkant hol - daar kan ik nu ook een rand voelen die nog wijkt, maar de rest is gelukkig mooi recht! Achter laten ook weer stukken zool los, vandaar dat het er zo gaterig uitziet. Met haar achterhoeven heeft ze gelukkig nooit problemen gehad, het was altijd voor.
Hier dus de foto's:
http://www.mijnalbum.nl/Album=URGJPD3Y
Nog bedankt voor je advies!
Groeten,
Monique

Maatje Bon schreef op dinsdag 13 december 2005, 10:39:


Hallo,
Ik ben dan wel geen IJslanderrijder, ik heb een Quarterhorse, maar ik wilde toch even reageren omdat ik al vele maanden Marquis gebruik. Ik heb zondag voor het eerst weer hoefschoenen gebruikt ivm door het natte weer wat week geworden hoefjes. We konden hiervoor (bij droog weer) al geruime tijd zonder, maar ik wilde geen hoefzweer riskeren ivm onverwachte steentjes op de weg. We hebben een rit gemaakt van ruim 10 km en absoluut geen last gehad van kapotte hoefballen, ookal was het al behoorlijk lang geleden. Ik gebruik altijd sokken, dan kunnen eigenlijk geen schuurplekken ontstaan, ookal zijn we diep door modder e.d. gekomen. Gelukkig is het weiland en de bak al behoorlijk opgedroogd, volgende week proberen we weer zonder schoenen, maar ik neem ze nog wel mee in de zadeltassen.
Mijn paard heeft mooi vlakke gangen, maar als ze hoefschoenen draagt merk ik wel dat ze hoger opgooit. Ze neemt haar benen in draf en gallop veel hoger op.
Groeten,
Monique

Hallo,
Ik ben al een tijdje op zoek naar een goedkope methode om onze bescheiden rijbak/paddock van 20 x 20 m blijvend droog te krijgen. Maar alles wat ik tegenkom is ongeloofelijk duur, ookal betaal je alleen het materiaal en doe je alles zelf. Wij hebben het niet zo breed en hebben daarom ongeveer 1/2 meter zand gestort op een omheind stukje weiland. Dat is na 4 jaar aardig plat gelopen en stevig, maar een deel blijft blubberig. De goedkoopste oplossing is een vlies over het zandl eggen, de uiteinden ingraven en er een laag van 20 cm zand opstorten. Dat zou gegarandeerd een droge bak moeten opleveren, ook zonder een laag kiezels oid eronder. (Ik betwijfel het.....) De kosten bedragen voor onze kleine bak ongeveer 900 Euro. Een deel van de bak is trouwens altijd aardig droog, een ander deel blijft langer nat. We zijn nu eigenlijk van plan nog een keer zand te laten storten (Kosten 150 Euro) en te zorgen dat de bak iets hoger ligt dan de rest van het land. Dat zou toch voldoende moeten zijn? Een kurkdroge bak hoef ik niet, maar ik wil graag dat ik niet bijna met een snorkel en zwemring moet rijden af als het een paard dagen gehoosd heeft. Hoe hebben jullie dat aangepakt, wat voor bak hebben jullie, hebben jullie een tip?
Monique

Peet schreef op donderdag 15 december 2005, 9:56:


Hallo,
Vind ik ook naar om te zien, ze overdonderen het paard gewoon, niks zadelmak maken.
Ik heb mijn paard eerst aan een deken op de rug gewend, toen aan een klein/licht kinderzadeltje, wat later aan een normaal zadel, wat overigens allemaal zonder enig probleem ging. Ik heb de volgende taktiek gevolgd: Doen alsof je iets geweldigs in handen hebt, samen met iemand anders erg geinteresseerd doen en dan het zadel wegleggen. Mijn paard is verschrikkelijk nieuwgierig en had het niet meer dat ze die interessante dingen niet mocht bekijken. Toen ze die interessante dingen eindelijk mocht bekijken en besnuffelen, mocht ik ze zomaar op de rug leggen en gingen we ermee wandelen. Later een ruiter erop was geen enkel probleem, ze liep bleef keurig staan met opstijgen en was erg bereid nieuwe dingen te leren. Ik was trouwens de eerste die op mijn paard gestapt is, omdat ze mij helemaal vertrouwd. Dat wilde ik beslist doen.
Monique

Spirithorses schreef op woensdag 14 december 2005, 17:58:


Hallo,
Bedankt voor jullie reacties. Dacht altijd dat het onzin was, dat van die korreltjes......... Maar ik zal het daar eens met onze zandleverancier over hebben! Onze bak heeft ook een natuurlijke helling en voert het water best wel goed af als het niet extreem regent. Maar na 3 dagen harde regen hebben we een moddelpoel, die niet snel weer weggaat.
Nog even wat fraais: Laatst verwonderde ik mij er over dat ineens een enorme plas water weg was. Ik ging kijken en zag dat een mol een gang gegraven had van de slootkant naar de bak. Dat arme beest moet er met een noodgang uitgespoeld zijn! Hij kwam namelijk precies in dat stukje omhoog waar het water zich verzamelt en langzaam wegzakt. Helaas stroomde door die gang niet alleen het water rap weg, het zand ook. Leuk hoor, in de stromende regen graszoden in de gang stampen...... Indy kwam zelfs uit haar stal om te kijken wat ik daar wel aan het doen was en mij lastig vallen. Hoezo graszoden in de grond stampen, dat kun je eten! Graszoden dus op slinkse wijze door haar weggegrist en schudden maar, want het zand wilde ze er natuurlijk vanaf hebben. Jullie kunnen je voorstellen hoe ik eruit zag! En wegsturen liet ze zich niet, ik moest haar opsluiten. Dat vond ze helemaal niet leuk, maar gaf een geweldig leuk plaatje: ze hing over de rand van de staldeur net Kermit van de Muppetshow uit de "O" als dat jullie wat zegt.....
Groeten,
Monique