Spirithorses schreef op donderdag, 29 september 2005, 22:52:


Hoi, ik heb sterk de neiging om het met Pien in deze eens te zijn.
Zal vertellen waarom want ik denk dat ik een mooi voorbeeld heb.
April dit jaar: er worden 2 afspeenprojecten hier gebracht door een vriend die ik behulpzaam wil zijn. Nieuwe veulens op komt, de vrachtwagen komt met de moeders en kinders. 2 Appaloosa's, 1 hengst, 1 merriekind. Beiden nauwelijks in de hand geweest, buiten geboren in een kleine kudde.... altijd buiten gebleven. Ruim 1 jaar oud.
Wat een wereld van verschil tussen deze 2 paardenkinderen!
Hengst: vrij, blij, opgewekt, open, al redelijk een stoere jongen.
Merrie: angstig wegdraaiende ogen, veel oogwit laten zien, staartje zwiep, weglopen als je haar aankijkt. Zich verstoppen achter haar halfbroer. Onzeker!
Kortom: nauwelijks te benaderen. De eerste dagen heb ik veel geprobeerd maar ze wilde maar 1 ding: mens, zout op. Wat moet je van mij, wantrouwen alom.
Zit gewoon in het karakter want er was nooit iets gebeurd.
OK... ik liet dit meisje in haar waarde maar ging wel met de hengst aan de slag.
En iedere dag met de kruiwagen door het land scheuren... de mest eruit!
Dus gebruik maken van haar eigen nieuwsgierigheid want zo'n kruiwagen is machtig interessant.
Ze komen vanzelf wel dichterbij, net gedaan of ik haar helemaal niet zag.
Ondertussen wel luid en duidelijk met de hengst rondkroelen...

Tot de dag kwam van de ommekeer... ze zag ineens het licht.
Hoe ontstond dit? De hengst lag heerlijk in het zonnetje te pitten. En ik ben erbij gaan liggen! Hem hardop verteld dat ie zo braaf was... allemaal lulverhalen gewoon, maar wel met zachte stem. Hengst vond dit helemaal geweldig! En zij??? Ze kroop steeds dichterbij en stond naast me. Dus raakte ik haar aan op de hals, meteen kriebelen en gewoon doorgaan met mijn verhaal.... ik bleef wel half liggen....
Lipje naar voren en smakken.... Zie je wel meis, mensen zijn helemaal niet zo erg!
(nou ja....) Vanaf die dag kon ik wel met haar.
Nee, niet meteen alles, dat nog lang niet. Maar gewoon iedere dag een stukje verder. Als je voelt dat het dier zich geestelijk al terugtrekt moet jij allang gestopt zijn met wat je deed.... Tot daar, die dag, en absoluut niet verder.
Dat is goed gelukt. Op een gegeven moment kon ik gewoon het touw aan haar halster klikken en op een uitnodigende hand liep ze gewoon achter me aan. Keurig netjes, net alsof ze nooit iets anders gedaan had! Toen ze naar haar volgende eigenaar ging liep ze zelfs zo mee de vrachtwagen in! Zonder problemen!

Had ik op dit merrietje druk gezet door het gebruik van een rondzoevend touw... nou, dan was deze wel degelijk getraumatiseerd geweest! Zo'n druk had zij absoluut niet aan gekund....
Het is dus per paard gewoon ook weer verschillend.

Succes in ieder geval!

Wil.

perdida schreef op vrijdag, 30 september 2005, 9:16:


Hoi Perdida, nog even dit: je schrijft dat de hoeven behoorlijk afslijten of asfalt.
Nu zal dit natuurlijk ook weer per paard verschillen.. Maar ik heb wel gemerkt dat de hoeven veel en veel harder gaan worden. Omdat jij schrijft over begin juli, is het nog kort dag, nog niet zo lang geleden.
Haha... kijk eens over 1 jaar... Dan sta je weleens te zuchten: keihard!
In het begin is raspen gemakkelijk... het vliegt eraf! Maar later... o wee...
Het is gewoon zwaar werk! Hihi... ik rij vaak express over asfalt, hoef ik minder te raspen! En dan maar hopen dat het lekker afslijt..... )

Succes Perdida!

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op maandag, 26 september 2005, 13:34:

Knip


Hallo Piet, ik kom nog even terug op jouw vraag van vorige week...
Ik heb aan Fred gevraagd of hij het idee had dat Chaser's hoefbeen grond-parallel was... Nu, volgens hem nog niet helemaal. Fred zei (en heeft dat ook getest) dat het gedeelte vlak voor de straalpunt het gevoeligst was... Waar dus ook de punt van het hoefbeen zit. Daarop precies loopt een paard dus 'gevoelig' na een recente of genezende hoefbevangenheid. 1 voorvoet van Chaser is goed, de rechter zou nog een iets hollere zool moeten krijgen... klein stukje dus, maar voldoende om hem minder gevoelig, dus beter, te laten lopen.
Verder vond Fred z'n voeten heel goed vooruit gegaan en eigenlijk kon hij er niets aan verbeteren, wij zijn dus op de goede weg en daar was ik weer blij om.

Hij heeft ook Noa goed geraspt. Ik had aan alle voeten al flink geraspt maar Fred is iets handiger en kan sneller werken als ik en Noa kan haar pijnlijke achterbeen niet zo lang omhoog houden. Alhoewel het mij weer verbaasde hoe hoog Fred het toch kon optillen. De brave meid vond het allemaal prima en liet zich super behandelen. Noa heeft echt mooie voeten, geen probleem.

Groetjes,
Wil.

Sabrina Wuyts schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 12:19:


Hallo Sabrina, bedankt voor je bericht. Het gaat eigenlijk zo ontzettend goed met de genezing, dat ik niet op dit moment iets zou willen veranderen.
Inmiddels heb ik 3 weken ervaring met het dagelijks toch zeker een 15 min. afspuiten, daarna doe ik een zeer sterke (± 50 ppm), door mijzelf gemaakte, oplossing Colloidaal Zilverwater erop sprayen, daarna nog steeds de ouderwetse gemalen koffie!
Op de 1e foto's is er inderdaad nog wild vlees te zien, op de laatste serie foto's, ik was toen 2 weken bezig, is het wilde vlees al verdwenen en de wond mooi glad.
Ik heb nu de ervaring dat het supersnel dicht wil... ik denk dat het zilverwater dit doet.
Buiten dat is zilverwater bacterien-dodend. Op deze manier hoef ik er niet met m'n handen aan te zitten en kan dus ook geen bacterien naar binnen brengen.

Ik heb voor huisgebruik een lichtere oplossing, ongeveer 10 a 15 ppm (parts silver per liter) en doe dit weleens op b.v. een schaafwond, of een open blaar. Je wilt niet geloven hoe snel dit dichttrekt! En ook altijd zonder ontsteking.
Ik zie aan Noa ook wel dat ze goed in haar vel zit. Ze is speels, wakker en komt meteen als ik roep. Ik denk dat ze wel weet dat afspuiten weliswaar niet leuk is, maar goed voor haar genezing.
Met een goede week zal ik nieuwe foto's maken en in haar album bijplaatsen...
zal de link dan weer op dit Forum zetten. Kun je zelf ook zien hoe rap dit allemaal gaat.

Groetjes,

Wil.

Hoi Sabrina! Geen idee! Ik denk eigenlijk van niet... Zilverwater werd vroeger wel in laboratoria gebruikt om petrie-schalen te ontsmetten, of ze gebruikten zilveren schalen. Ook is het wel bekend als zilver-nitraat wat b.v. vroeger gebruikt werd om baby-oogjes te ontsmetten....
Eh, er is wel een website van:

http://www.colloidaalzilver.nl/

Daar kun je er alles over lezen.
Maar: ik heb indertijd 2 zuiver zilveren staafjes gekocht + een paar flessen gedestilleerd water. Ik maak het dus zelf!
Je kookt b.v. 1 liter Gedestill. water, totdat de zuurstof eruit verdwenen is.. Ik doe dit in een glazen Pyroflex schaal. Dan giet ik dit kokende water over in een glazen koffiepot. In de deksel hiervan heb ik 2 kleine gaatjes ingemaakt, ongeveer 5 cm tussenruimte.
Door de 2 gaatjes steek ik de 2 zilveren staven.
Dan... komt de HocusPocus )
Je pakt 3 batterijtjes van 9 volt is 27 volt en die koppel je aan elkaar, 2 naast elkaar en 1 er bovenop. Bij die zilveren staafjes zitten 2 kabeltjes met vogelbek-klemmetjes, 1 kabeltje heeft een mini-weerstandje. + op + en - op - plaatsen en in het water hangen.
Als je dit (ik heb het over 1 liter) ongeveer 1/2 uur onder spanning laat staan laat het zilver van de staafjes los en zweeft door het water.
Je kunt dit, met hulp van b.v. een zaklantaarn, heel goed zien. Het lijkt alsof er een soort rook af komt.
Het water moet wel op temperatuur blijven. Ik plaats dit op een ouderwets theelichtjes met een waxinelichtje. Dat is voldoende.
Na een 1/2 uur heb je een oplossing van ongeveer 20 ppm, (parts silver per liter), geschikt voor 'huishoudelijk' gebruik. Voor Noa heb ik het veel langer laten staan, ongeveer 1,5 uur. Deze oplossing is dan ook lichtgeel i.p.v. transparant.
Ik schat dat het een oplossing van 50 ppm is!

Ik moet er wel bij zeggen dat je goed de dosering van zilverwater moet lezen voor gebruik. Bij een lichte oplossing kan er niet zoveel gebeuren... maar bij een zwaardere, en veelvuldig inwendig gebruik, wel! Je kunt nl. een blauwgrijze verkleuring van de huid krijgen.... Dit heet ARGYRIA... komt door de hoeveelheid zilverchloride die opgeslagen is in het lichaam.... Ik zeg het er maar even bij...
Voor Noa gebruik ik het uitwendig! Zou ik het inwendig gebruiken zou ik de veel lichtere oplossing gebruiken!

Hoop dat het een beetje duidelijk is...

Weinig HocusPocus, ook niet echt ingewikkeld. Werkt echter wel als HocusPocus!!
Die wond van Noa VLIEGT dicht!

Lees deze website maar eens door... Het is wel zinvol om zelf zilverwater te gaan maken... Want kopen + verzenden wordt een heel dure grap!

Groetjes,
Wil (de toverheks )

HannahFroukje schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 16:15:


Hihi... zoals al geschreven in het antwoord aan Sabrina: uitsluitend UITwendig!
Nee, ze krijgt het niet binnen.... Dan zou ik 20 ppm gebruiken en beslist niet deze zware oplossing van 50 ppm...
Bedankt!

Groetjes,
Wil.

Hallo allemaal, wat was het mooi weer vandaag! Geheel tegen alle regels in het hek open gezet en alle paarden op het hooiland... Totaal 1,25 hectare lang gras te gaan....
Haha... ze konden het eerst niet geloven en bleven bij het hek dreutelen.....

En zie.... hoe gezellig het daar is!

http://www.mijnalbum.nl/Album=4QLCENY8

De appaloosa, allang geen veulentje meer... is goed gegroeid dit jaar.
Hij is al bijna net zo hoog als Noa, z'n grote voorbeeld....
Volgende week gaat hij terug naar zijn eigenaar.... ze/we zullen hem missen!

Chaser bekijkt het allemaal vanaf een afstand.
Genieten toch... die laatste paar prachtige dagen!
Vandaag hadden ze heel fijn vakantie en hoefden ze nu eens helemaal NIETS.

Dit wilde ik jullie niet onthouden, gewoon lekker positief )

Wil.

Yolanda Kuitert schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 21:14:


Hi Yola... voordat je begint te wassen! Mijn Chaser heeft dit ook, maar het zijn absoluut geen schimmels of zo... Dit zijn denk ik bultjes van de allerlaatste vliegjes, mugjes, noem maar op... die nog even lekker steken voordat ze ophoepelen!
Het is gewoon nog te mooi weer, eigenlijk niet normaal voor oktober...
Ik geef toe dat het wel op een beginnende schimmelinfectie lijkt... maar het is echt niet zo.
Zodra het een dag regent zijn de nl. weg! Bij mij tenminste..
Hou het wel in de gaten he? Want het kan bij jou natuurlijk wel schimmel zijn!

groetjes,
Wil.

Peet schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 15:30:


Hoi! Hierin geef ik jou gelijk Petra! Ik denk weleens dat het bijna gedachten-overbrenging is! Nu ben ik ook een veelvuldig buitenrijden en praktisch nooit in een rijbak bezig. Inderdaad... ze voelen wanneer je echt links- of rechtsaf wilt.
Het leukste is om je paard zijn eigen route te laten bepalen... Je zult verbaasd staan wat paarden nu echt interessante paadjes vinden...
Die kunnen net zo goed doelloos rondzwerven als wij!
Verder hoef ik alleen maar te denken: ik geloof dat ik naar huis ga... En hij zal altijd de korste route naar huis weten te vinden, heeft een soort ingebouwde routeplanner!
Je kunt rustig op hem vertrouwen... hij komt thuis.
We hebben weleens flink bij jou in de regio Borger/Grolloo gedwaald... niemand wist de weg nog terug naar Grolloo... En ik liet het gewoon aan Chaser over...
Nu, heel doelbewust links- of rechtsaf... Hij krijgt dan een flink tempo en laat duidelijk zien waar we heen moeten... en hij wist daar echt de weg niet hoor!
We kregen toen ook nog de opmerking: Jaja... zometeen loopt hij naar Ruinen (thuis dus)! maar nee.... Chaser weet ook waar hij tijdelijk woont.
haha... We hebben weleens een discussie met andere ruiters op een kruising gehad over de juiste afslag.... iedereen wilde een andere kant uit... schoot lekker (niet) op )

Maar Chaser had gelijk. Zelfs al zou hij alleen overblijven op zo'n route en z'n maatjes achter moeten laten... toch loopt hij dan door. Heel zelfverzekerd, DIT is de juiste route en NIET anders....
Tegenwoordig houdt iedereen lekker z'n mond )
Ze geloven het inmiddels wel....

Groetjes,
Wil.

joop schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 16:02:


Hoi! Mijn ervaring (niet met mijn eigen paard) is een paard van toch zeker 30 keer struikelde op 'n buitenrit! Kwestie van niet opletten dachten we altijd!
Stond rondom op ijzers, tikte ook ALTIJD zichzelf aan! Dit paard is nu 1,5 jaar van de ijzers af en echt hoor ... hij loopt super!! Struikelen?? Echt niet! Niet opletten? Jawel hoor! Hij kijkt nu wel uit waar hij loopt!
Door die ijzers voelde hij gewoon nooit iets... waarom moet je dan opletten waar je je voeten neerzet? Dit paard is, sinds hij van de ijzers af is, gewoon super gaan lopen!
Een wereld van verschil, het is een heel ander paard geworden. En zonder dat er rijtechnisch iets veranderd is, is ie zelfs z'n achterhand veel beter gaan gebruiken....
hij stapt nu gemakkelijk 2 volle hoeven over.
Want dat was in het verleden ook niet optimaal.... indertijd volgens de DA een losse- of gemakkelijk op slot schietende knie....

Ik weet 100% zeker dat dit uitsluitend te danken is aan het verwijderen van 4 hoefijzers en volgens HN bekappen!
Groet,
Wil.

Nick Altena schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 22:23:


Goed verhaal Nick! Het het opgeslagen. Dat van die groeiplaten wist ik wel, maar niet precies! Mooi om te zien op welke leeftijd wat sluit... Inderdaad: de Quarter is een heel mooi voorbeeld van een 3-jarige bodybuilder, zie Noa. Het lijkt al een heel paard... maar als je weet wat er inwendig nog allemaal moet gebeuren... tsja....
Laat nog maar lekker groeien! En die overdaad aan voeding... dat geloof ik ook wel.
Dat ze daardoor op latere leeftijd ook problemen kunnen krijgen. We willen het allemaal veels te goed doen en geven te veel... van het verkeerde.
Denk dat dit ook de reden is waarom wat oudere paarden in de rug beginnen door te zakken... gewoon te vroeg aangereden....

Bedankt voor de link... leerzaam!

groetjes,
Wil.

Trudy schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 22:47:


Hi Trudy, ik begrijp dat je geschokt bent door deze beelden... Maar: neem van maar van mij aan dat deze website is opgezet als grap door een aantal USA-studenten.
Hij circuleerde een aantal jaren geleden ook al.....
Vele mensen hebben er zich toen boos over gemaakt... de site is ook een poos verwijderd geweest..

Let op Trudy, bekijk de foto's maar eens goed. Het is allemaal trucage!
Photoshopwerk! Het manipuleren van beelden...
Er is echt geen kat die het zou overleven om op deze manier op te groeien...
Trap er s.v.p. niet in!

groetjes,
een vreselijke kattenliefhebber (maar 7 )

Wil.

AmZ schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 23:00:


Hallo! Ik heb echt super ervaringen met een Zuid-Afrikaans Endurancezadel.
Het is van zadelmaker Leon Liversage, zie website:

http://www.africansaddles.com

het is gebaseerd op de ouderwetse cavalerie-zadels, zoals b.v. de McLellan. De zijkanten kunnen bewegen, waardoor bij een iets breder paard, zoals de mijne, het toch stabiel ligt. Het middengedeelte van de boom (in de lengte) is vrij, je zit op een heel dik stuk rundleer. Het is geen zuiver Endurance, geen Western maar ook geen dressuur.... Het lijkt op van alles wat. De ligging is uiterst stabiel doordat er 2 singels aanzitten, je krijgt dat een z.g. drie-puntsbevestiging. Heel comfortabel voor jezelf maar zeker ook voor het paard. Mijn ervaring met dit lichtgewicht zadel is dat het op heel veel paarden, ook de moeilijke ruggen, past.

Leon is een heel aardige man, en je kunt hem gewoon mailen. Hij legt alles goed uit en wil ook wel naar Europa verzenden. Ik weet niet in welke buurt je woont, maar je kunt hem hier wel bekijken. Mijn zadel is de donkerbruine Trailrider.
Ik heb altijd met vele typen westernzadels gereden en die zijn natuurlijk zwaar.
Dit zadel weegt nagenoeg niets en ik moet ook zeggen: uitermate slijtvast.
Als je lekker lange buitenritten wilt maken met je IJslander... nou, dan denk ik dat dit perfekt zou zijn.
Ik moet zeggen dat ik zo'n zelfde type zadel erbij heb gekocht, dat hoop ik volgende week te ontvangen. Een gebruikte.
Als je daar foto's van wilt zien, mail dan eventjes.
Ik heb zelf trouwens ook een gangenpaard, een Tennessee Walker....

Hoop dat je hier iets aan hebt, groetjes!

Wil.

Piet schreef op vrijdag, 7 oktober 2005, 0:33:


Precies Piet! Trouwens... wel een vreemd idee dat die dag ooit aanbreekt... dat je niet meer op een paard zou klimmen??
Haha.... We werken te hard voor ze.... daarom slijten WIJ zo snel )
Wil.