Denken moet je aan je paard overlaten want die heeft een groter hoofd, of niet? Maakt hoofd en/of herseninhoud inderdaad wel zoveel uit als wel beweerd wordt; ratjes zijn best "slim" in hun kleine koppies, toch? In het kader van meer, meer, meer vrijwillig gedwongen participatie zou ik jullie de volgende vraag willen stellen als gangmaker voor een draad. Misschien wordt het wat, misschien niet....
Mensen denken (als jij denkt dat je denkt dat je bestaat is het niet onaannemelijk dat hetzelfde voor je soortgenoten kan gelden) maar denken jullie dat je paarden ook denken? Zo ja/nee, waarom en probeer dat te onderbouwen.
Een stap verder is die metacognitie, het denken over denken, Descartes, maar als je daar niet aan doet weet je dus niet of je wel denkt, maar toch besta je wanneer iemand anders over of aan je denkt... hmm, is dat wel zo? Bestaan dinosauriërs omdat ik er nu even aan denk, of bestaan biloelagans? - het is maar een aangevertje om jullie van je apropos te brengen
Te ingewikkeld. Waar ik naar geïnteresseerd ben is of jullie denken dat je paarden denken en waarom, hoe toont zich dat of niet? Om een beetje op gang te komen over denken:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Denken Wat is denken eigenlijk? Verwachtingspatroon, herinnering, conditionering? Hoe zou je het objectief kunnen waarnemen aan gedrag en testen?
Warboel
