Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 0:05:


Dit zou overigens een mooie oplossing voor de uitloop zijn.... (He Peter, heb je die gezien?, eind aan de modder....) Pien

Ivanhoe schreef:


Hier op de site hebben we steeds tegen je had gezegd dat de Strassermethode vrij diep ingrijpt in de hoef om een optimaal hoefmechanisme en doorbloeding te forceren. Het gevolg daarvan kan een forse tijdelijke reaktie zijn omdat je paard weer in een klap doorbloeding in zijn voeten krijgt, te vergelijken met tintelende vingers in de warmte na de koude.

Ivanhoe stond niet helemaal goed op zijn hoeven, van te voren, dat weet je. Petra heeft hem in een keer goed gezet. Bovendien meen ik me te herinneren dat jouw paard op stal staat en wat moet je doen bij Natuurlijk Bekappen ? Juist : Bewegen, bewegen, bewegen....



Ikzag de foto's nadat Petra geweest was en ik kan alleen maar zeggen dat ie beter op zijn hoeven stond dan van te voren. Ik vind het niet fair om nu de Strassermethode of elke andere vorm van Natuurlijk Bekappen te gaan zien als een paard de vernieling inhelpen als je er van te voren al niet helemaal in gelooft en hem gewoon op stal laat staan, daar is zo uitgebreid over gesproken.....

Heb je Ivanhoe de ruimte om te bewegen gegeven? Ben je met hem op de weg gaan wandelen? Wat heeft hij nu: Kundig geholpen met ijzers?
Hee, kom op, je hebt zelf de cursus gevolgd, had je nou zo weinig zelfvertrouwen dat je naar de traditionele smid moest luisteren?
Of kon je niet wachten omdat je niet kon rijden? Jammer dat je het zo snel al opgegeven hebt....


Blabla, van ijzertijdperkers. Gebracht door ijzertijdperkers, beperkers meer....ijzenlijk, eh...eigenlijk. Misschien ook wel onderzoeken die gefinancierd zijn door de staalindustrie.

Verder ga ik er niet op in, omdat het een welles/nietes spelletje wordt zo.
Ik vind het alleen spijtig dat je nu 360 graden omturnt omdat Ivanhoe zo'n hevige reaktie had.
Het zou alleen een kwestie van tijd zijn geweest.
Ik kan me levendig voorstellen dat je je zorgen maakt over zijn reaktie, en ook ik voel meer voor de geleidelijke weg, maar uit eigen ervaring weet ik dat de ergste gevoeligheid over het algemeen een week of 3 duurt, waarna het weer bergop gaat.
Het zou nou eenmaal tijd nodig gehad hebben.
Pien

Isapaardje schreef op woensdag, 16 maart 2005, 21:44:


Toevallig zijn wij vandaag maar eens in de stralen gaan snijden, wat we anders eigenlijk nooit hebben hoeven doen. Maar door het slechte weer van afgelopen weken hebben de paarden veel minder over de verharde weg gelopen met als gevolg te lange niet afgesleten en ook zeer flapperige, beetje onregelmatige en zachte stralen.

Ik had dat niet eerder gezien en BD liep er niet lekker door.
Ze moeten wel uitsteken ja, maar maximaal een milimeter of 3.
Zijn ze langer dan kan er wel degelijk een straalkneuzing ontstaan als het gewicht van elke stap op die te lange straal drukt.
Bovendien flapperen ze makkelijk om dan en dan gaat er eerder vuil inzitten met een hoop gevolgen van dien.
Dus ja, ik herken het wel.
Groetjes, Pien

Isapaardje schreef op donderdag, 17 maart 2005, 8:28:


Effe tussendoor : Ik zou er inderdaad niet de hele uitloop mee bekleden, je hebt gelijk dat een paard daar niet op moet rollen.
Dat is echt 3 keer niks.
Ons idee van de uitlopen is een gedeelte beton of anders verhard, met achteraan rubber ligmatten (inloopstal), en buiten een strook van dat harde (puin) waar ze overheen moeten om bij hun drinkbak te komen, maar tevens ook een heerlijke strook zand, om te rollen.En daarachter pas het gras. Zo houd je dat enigszins droog in de winter.
We hebben nu overal oude dakpannen gestort, de paarden lopen die vanzelf kapot. (wel met de zandpaddock erbij hoor).

Het meeste gewicht ligt ook op de voorhand.


Ja, da's misselijk als je het niet voor het uitzoeken hebt. Troost je : Ik kan heerlijk wegdromen bij de gedachte aan die lange witte zandpaden in de dennebossen. Dat hebben wij hier dus niet. Hier is alles vuursteen, beton met kleine rot-steentjes en heuvelachtig. En de boeren ploegen tot precies aan de weg dus je hebt geen berm.
Dat is de reden dat mijn paarden er nu wel aan gewend moeten zijn.


Hoe kan ik dat bepalen, maar zoals jij het weergeeft zou dat best wel eens kunnen. Als je zeker weet dat ze verder correct bekapt is met geen lange randen of steunsels ofzo.

Vergeet niet dat een zeker gevoel altijd wel zal blijven, dat komt omdat ze nu eindelijk gevoel in haar voeten heeft, want dat willen we allemaal zo graag. Nu zie je dus dat een paard dat ook aangeeft.
Ik merk wel dat ze er vaak best 'doorheen' lopen. Dan beginnen ze de eerste 10 minuutjes een beetje gevoelig maar op de een of andere manier lost zich dat vanzelf op tijdens de rit.

Maar liever dat dan dat ik hem op ijzers over zo'n pad moet jagen, 'k moet er niet aan denken.... dat glijden, die vonken, verschrikkelijk, afgezien van de schade die het aan de hoeven ed zou berokkenen.
Zou me er niet meer fijn bij voelen deze symptoombestrijdingsoplossing te moeten gebruiken.

Maar 'hompelt' Isabella echt of loopt ze alleen maar een beetje gevoelig?
Alleen maar gevoelig zou voor mij best mogen, ik zou daar wel rekening mee houden en haar niet dwingen tot uiterste inspanning, maar als ze echt hompelt of het is aan een voet erger dan aan de andere is er waarschijnlijk iets anders....

Ik heb ook echt wel eens tijdens de gewenningsfase dat ik afstap hoor, en een eind mee ga lopen. Vooral Steffie heeft er veel last van gehad, die lijkt er nu na 7 maanden zo goed als doorheen, maar het was op sommige momenten best doorzetten, of effe er naast gaan lopen om hem te ontlasten.
Nu ben ik eerder geneigd te denken : "Bij dit pad doen we wel effe rustig aan, maar je kunt er best door".
Want ja, het is letterlijk en figuurlijk de enige weg....
Groet, Pien

Ingrid en Pien hebben het over de gevoeligheid van de straal enzo

Hmm, toch moet ik nog aan de steunsels snijden hoor, ze blijven opkomen. Wel zijn de zolen inderdaad mooi schoon, nooit last van die kalklaag die je eraf moet schrapen. En prachtig dikke hoeven met egale randen.

Moet je zien hoe mutserig ik ben met Holly. J a c k al helemaal.
Maar dat komt omdat zij beschadigde achterbenen heeft als gevolg van jarenlang afjakkeren bij haar vorige eigenaars. Als de prinses op de erwt zielig kijkt en begint te hompelen op iedere keer hetzelfde paadje op iedere keer dezelfde plek, dan nog trapt Jack er iedere keer in en zou hij haar het liefste dragen....Ik moet me soms echt omdraaien, want hij staat hele verhalen tegen haar te bazelen dan .

J a c k zegt dat ik strompelen had moeten zeggen, of op eieren lopen en dan idd dat knikje....

Toch doen, Ingrid, al is het in het begin voetje voor voetje met veel stilstaan. Je komt er doorheen hoor.

Groetjes, Pien

bart verheijen geeft hier een heeeeeeeleboel kommentaar.... maar ik heb maar even zitten knippen omdat ik een beetje moe van alle beschuldigingen word....


Toch zou ik jou iets willen vragen, Bart.
Naar mijn weten en bij navraag binnen de gevestigde 'kliek' hier blijkt dat niemand echt weet wie jij nu eigenlijk bent.
Vooraleer ik je een warm welkom toewens zou ik je willen vragen of je je even zou kunnen voorstellen......
Dan weten we met welk een expert en kundig persoon we hier te maken hebben.

Allervriendelijkste groet, Pien
....die zelf ook hoefies bekapt en daar helemaal geen opleiding voor gedaan heeft.........maar wel een stel tevreden klantjes heeft....

Nick Altena schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 7:35:


Wat ? .... heb je een wind gelaten? Yes!

Lees je zinnetje nog eens over.....

Maar dat weerhoudt mij er niet van jou ook een frisse goede morgen te wensen....vooral fris he....


Nou, wij beginnen onze dag met een bezoek van de paardentandarts, het is nu 7 graden, iets bewolkt maar het belooft een mooie dag te worden.
Ben benieuwd wat ik vanavond weer aantref hier....


Groeten terug. Pien

cornelie schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 11:16:


Yep Cornelie.
Hoe meer op het harde des te meer zullen zijn voeten eraan wennen.
Heb je geen plek waar je een betonnen uitloop kunt creeren? Of eh, puin, steen, weet ik veel storten in een strook van de zandpaddock, zodat ie eroverheen moet als ie naar de drinkbak wil?
Mijn vriendin Yvon heeft zelfs een strook vuursteen in haar wei gestort.
Wij hebben oude dakpannen liggen in de ergste blub, en dat werkte tweeledig, zowel voor de voeten als voor de modder. (Ze lopen het overigens wel de grond in hoor). Groet, Pien

Isapaardje schreef :

Tja, het is een manier om de hoeven van je paard te laten harden en er is niks zieligs aan. Je wilt toch immers dattie probleemloos over harde ondergrond gaat lopen? Nou, dan zullen de hoeven toch moeten harden. (Oké Nick, klinkt beter dan 'wennen'.)

Tenzij je natuurlijk de discipline hebt om dit dagelijks al wandelende te doen. Is precies hetzelfde hoor. Het paard hoeft ook niet de hele dag op het puinpad te staan.... het hoeft maar een strookje te zijn van een paar passen waar ie overheen moet om bij zijn drinken te komen.
Eigenlijk is het zelfs nog vriendelijker dan hem aan de hand mee te leiden.
Nu mag hij het op zijn eigen tempo doen, - en ook nog onbelast.
Groet, Pien