e m kraak schreef op zaterdag 29 oktober 2011, 23:49:


Een beetje zoals de gemiddelde voedingswaarden van 100 gram bloemkool en 100 gram spinazie ... moet ik het zo zien?

Anja Seijn schreef op zondag 30 oktober 2011, 0:13:


Yes. Ik heb geen flauw idee hoever die voedingswaarden specifiek uiteenlopen, behalve dan dat in extreme situaties met kensoorten als beenbreek e.d. waarvan al heel lang bekend is dat het indicatoren zijn voor gebrekssituaties. Dat er grote minerale verschillen KUNNEN zijn staat dus naar ik aanneem als een paal boven water. Dat er flinke verschillen in VEP/VERp kunnen zijn blijkt bijvoorbeeld uit http://edepot.wur.nl/115664 §3.1.2

-

e m kraak schreef op zondag 30 oktober 2011, 11:10:


nou net een lastig voorbeeld, de naam zegt het al: bloemkool is een bloem en spinazie bestaat uit bladeren. Misschien andijvie vergelijken met kropsla.


Interessant om te lezen. Wel opvallend is dat er een grassenlijstje is van 5 soorten, ik durf er mijn kop onder te verwedden dat dit lijstje niet volledig is. Kweek, witbol en frans raai komen er bv niet in voor, zie maar eens een wegberm te vinden zonder die soorten. Maar daar gaat het niet om.

ik denk dat het determineren van soorten in hooi te moeilijk is, vooral omdat de meeste mensen helemaal niet weten hoe je moet determineren en bij gedroogd gras is het nu eenmaal moeilijker dan bij vers gras.

Beenbreek, toch een zeer zeldzame plant in NL, ik kan me voorstellen dat de meeste mensen daar nog nooit van gehoord hebben, net als bv de zinkviooltjes (ik won eens een fles wijn omdat ik ze vond in de blauwgraslanden) Makkelijker voorbeeld misschien hei voor zeer arme grond en adelaarsvaren voor arme zure ontboste grond. Echter, hooi van hei zal je niet veel vinden.

Ik zou het al heel wat vinden als paardhouders zo ver kwamen dat ze grasland konden inschatten op voedselrijk of armheid. Toch wil ik daar wel een dagcursus voor aanbieden bij interesse

joop schreef op zondag 30 oktober 2011, 14:13:


Daar gaat het mij dus net wel om maar dat snapte je vast al.

Ik vind het een niet zo goed, oppervlakkig onderzoekje, meer een bij elkaar geraapt zwikkie van 1ste jaars ofzo. Maar de nadruk ervan ligt op de vraagstelling of er markt voor is om dat hooi zonder verlies ergens te kunnen slijten en dat aspect komt er wel uit naar voren.
Het enige waar het mij even om ging was de directe vergelijking tussen het vogeltjeslandhooi en "gangbaar hooi" (wat dat gangbare dan precies is, is mij ook alweer onduidelijk; op zijn minst hadden ze daar bronvermelding van moeten maken).


De meeste mensen lukt het niet eens een zo makkelijke soort als JKK te determineren; Esther heeft de meest vreemde "JKK"'s binnen gekregen (als het maar gele bloemetjes zijn).
Maar wat kan mij de meeste mensen schelen? Waar ik op uit ben is een basis voor onderbouwd naar "hooi" foerage te kunnen kijken, en zelfs al tevoren d.m.v. een simpele kwantitatieve vegetatieopname onderbouwd op stam kunnen inschatten wat ik daar als hooi aan zou kunnen hebben.

Hoe dat allemaal laagdrempeliger toegankelijk kan worden is vers 2...
Vergeet ook niet dat het alleen om de plaatselijk algemene biomassa producenten gaat. Als je eenmaal weet en gevoel krijgt voor wat iets is, dan herken je het vanaf dan denk ik vrij makkelijk zonder te "determineren". Onbewust bekwaam is dan al bekwaam genoeg.


Hooi van adelaarsvaren ook niet.
Het beenbreek herinner ik me vooral uit Ierland, waar het wel belangrijk is.
En uiteraard bestaat er ook geen "beenbreekhooi" of "zinkviooltjeshooi"; slechts het voorkomen van deze soorten ter plaatse geeft indicaties omtrent de omgevingsomstandigheden.


Laten we dan maar beginnen bij de vergelijkende analyse van monocultuur agro-engels-raai cultivars t.o.v. de waarden uit de floristische species.
Vanwege de diploide, tetraploide en weet ik wat voor "veredelingen" die gekweekt zijn t.b.v. kunstweiden die je 9x jaarlijks kan kuilen maar die ook vaak "ontsnappen" en kruisen met de floristische species ben ik best geïnteresseerd naar down-to-earth chemische analysen.
Buiten dat de gekweekte varianten zeer snel groeien en veel biomassa veroorzaken, lijkt mij de samenstelling er van in relatie tot voedingswaarden interessant om te weten. Zoals Frans altijd beweert: "gras = gras" ... en zelfs als we het plantensystematisch over variantie binnen een species hebben, zou ik daarvan toch wel graag eens de chemische bevestiging zien.

Ben toch benieuwd hoe de opzet voor zo' n onderzoek er in concreto uit gaat zien.
Hoe pak je het aan?

Moniek

Moniek schreef op zondag 30 oktober 2011, 16:17:


Ik denk dat ik eerst maar eens een schemaatje opstel omtrent hoe en wat ik ongeveer bedoel, wat mijn vraagstellingen precies zijn, etc. Vervolgens maar eens wat wetenschappers in Wageningen er mee gaan lastig vallen, want ik heb toch wel een donkerbruin vermoeden dat die standaard voedingswaarden voor de gekste dingen al onderzocht zijn (als je maar weet waar je die data kunt vinden), maar ook om te vragen wat die er van vinden. Of om doorgestuurd te kunnen worden naar iemand die er wel verstand van heeft

Ik ben niet van plan op eigen kosten toch algauw 1000 of meer analysen (al die plantensoorten + voldoende samples om iets over variantie en spreiding te weten) te laten uitvoeren t.b.v. algemeen belang. Forget it!

e m kraak schreef op zaterdag 29 oktober 2011, 23:49:



Je mag nog de gemiddelde voedingswaarde per plantensoort weten, het percentage ervan kan je nooit weten.

paulderidder schreef op zondag 30 oktober 2011, 18:02:


Uh? Waarom niet? Een kwantitatieve inventarisatie, of van een gewichtseenheid, lijkt me het minste probleem... wat is er moeilijk aan het vaststellen of de biomassa voor bijvoorbeeld 30% uit fioringras bestaat? Er bestaan allerlei kwantitatieve inventarisatie methoden....

Ik ben zeer benieuwd hoe dit verder gaat.

Moniek

Voor dit soort vragen zijn Nick en ik van dit forum afgeknald, we zijn te kritisch en hebben te veel vragen. Tegen mijn gewoonte in omdat ik hier niet mag schrijven kan ik je wel vertellen dat mijn hooianalyses per jaar verschillen. Het heeft niet enkel met de vegetatie te maken maar ook met de bodem en weidebeheer, biotische factoren en abiotische factoren. Ik mail en leer veel van Kathy Watts en nog wat kenners. Ook BLGG is altijd bereid antwoorden te geven. Als je er persoonlijk heen gaat met je vragen krijg je ook een mooi boekje titel 'de bodem doorgrondt" Zij maken tijd voor je vragen.
Mijn blauwgrasland hooi van dit jaar is bizar en een hele puzzel om te zorgen dat mijn paarden gezond blijven. Ik kan heel veel lijnzaadschroot en zemelen bij gaan voeren om de heel erg scheve verhoudingen recht te trekken. ( ze hebben het te doen met dat perceel en kunnen niet verder trekken)
We zijn mijn website aan het updaten en daar komen verschillende analyses van verschillende graslanden op te staan. Gras= gras is enkel maar een term en veel te kort door de bocht. Gras = groen is wel een kloppende term. Likstenen zijn ook te kort door de bocht als je weet wat je ruwvoeranlyse is. Als ik de voedingscalculator volg, dan gaat het enkel om kilo's hooi en niet om de inhoud van dat hooi. Paarden en hooi is geen confectie.
Analyse van het ene jaar en analyse van een ander jaar kan heel groot verschil uitmaken, maar ook het perceel. Dat kan ook variëren in 28% suikers of maar 3 % suikers. Hoog koper, of extreem hoog mangaan. Laag energie of juist hoog energie. Wel goed verteerbaar of juist niet bijv door veel lignine. ( te stengelig) Wel hoog jodium, nou dan maar beter zout zonder jodium (zout zonder jodium 29 cent per kilo bij de supermarkt) Dan nog het paard, wat doet het paard, wat voor arbeid, wel of niet drachtig. Ik houd het nu ook wel weer voor gezien, maar dit is wel een belangrijk onderwerp waar zeker kritisch naar gekeken moet worden. Determineren is moeilijk voor veel paardenhouders, maar hooi laten analyseren is wel haalbaar.
Goede foto's van gras= gras maken kunnen helpen met determinatie maar kunnen niet helpen bij de biotische en abiotische factoren.