Christel Provaas schreef op woensdag 12 oktober 2011, 7:41:


Himalaya vind ik minder geschikt omdat het geen sporenelementen bevat. Als basis maar dan aangevuld met sporenelementen is het prima, ware het niet dat het gewoon NaCl is wat hier in Nederland ook van dezelfde leeftijd en oorsprong in de bodem zit en het zo zonde is dat er zoveel energie wordt verbruikt om "zout naar de zee te dragen".

Zeezout is daarentegen erg divers van samenstelling. De NaCl die erin zit is hetzelfde als welk ander NaCl dan ook, met "zeezout" bedoelen we de mineralen-mix zoals die in zeewater gebruikelijk is. Voorzover ik heb kunnen achterhalen wordt zeezout niet voor consumptie gebruikt, er wordt van alles uitgehaald (zoals MagnesiumChloride wat ongeveer een kwart beslaat, want dat smaakt wat bitter). Wat er wordt verkocht in de winkel aan zeezout is dus ook nepperij. (Het enige dat echt anders is is de korrelgrootte, puur veroorzaakt door het indampingsproces, en ze voegen er wat kruiden aan toe want anders zou het precies hetzelfde smaken als ander zout, wat eigenlijk ook al uit de zee kwam).

Als basis voor onze liksteen wordt, zoals bij alle andere likstenen, NaCl gebruikt, een verder onderscheid naar herkomst is onzinnig omdat NaCl nu eenmaal NaCl is en er verder geen verschillen in uitvoering mogelijk zijn (het bestaat uit 1 Na atoom gekoppeld aan 1 Cl atoom, zo supereenvoudig dat er geen enkele variatie mogelijk is). En uiteindelijk is alle NaCl afkomstig uit zee, alleen het tijdstip waarop het eruit is gehaald varieert. Aan deze NaCl worden andere zouten (sporenelementen) toegevoegd.


Het leuke van een zoutblok is dat er geen middel nodig is om het bij elkaar te houden. De kristallen worden onder hoge druk samengeperst en door hun ruwe structuur houden ze elkaar keurig vast. Behalve dan de kristallen aan de oppervlakte die wel erg weinig houvast hebben, maar dat is ook de bedoeling van een liksteen.

Frans

Is deze steen ook goed geschikt om buiten te gebruiken(neem aan van wel) of is t handiger om een soort overdekte houder te maken?
En de afmeting?ongeveer.
De himalayas die ik altyd gebruik,kunnen vrij goed tegen de weersomstandigheden,terwijl de grote vierkante zo weg smelten met de regen.
Ik heb geen inloop dus moet er wel goed tegenkunnen.

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Trudy schreef op woensdag 12 oktober 2011, 12:28:


We zitten er inderdaad aan te denken om een houder met dakje te maken. Dat dakje kun je natuurlijk ook gemakkelijk zelf maken

Maar even over de himalayasteen: Ik heb net een artikel gelezen dat hier fel tegen pleit omdat paarden namelijk maar een heel zachte tong hebben en ze er gewoon niet gauw genoeg af kunnen halen. Voor een normaal zoutblok geldt ook in zekere mate dat het lastig is om er genoeg zout af te halen maar daar kunnen ze vrij gemakkelijk met hun tanden extra vanaf schrapen (wat ze ook heel vaak doen), met de himalaya kan dat niet, of het ding valt in brokken uit elkaar. Blok gaat zo lekker lang mee, ja, maar paard loopt wel erg gauw tegen een tekort aan... Natriumgehalte in gras/hooi kan ook erg wisselen, bij lage gehaltes of wanneer ze gewoon veel zweten, hebben ze soms echt veel nodig en dat lukt nooit met zo'n knoertharde steen. En dan prijst de paardendrogist die keiharde steen zonder noemenswaardige gehaltes aan sporenelementen (terwijl ze dat wél als verkoopargument gebruiken) als "beste keus" aan

--
Ilona

ja,t zal ook niet!
Ik ga ook meedenken over een afdakje!
Dat mag vast wel in t land

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Mijn man heeft jaren terug al eens een zoutblokhouder met kap gemaakt. Een rond stuk pijp waar het blok op hing en daarboven een stevige kunststof kap gemaakt van een oude bak. Dit zat dan weer vastgemaakt op een plank met aan de achterzijde een paar haken die over ons hek pasten. Doordat de paarden er alleen van onder aan konden likken, draaide het blok vanzelf om als het daar minder zwaar werd dan aan de bovenkant. Uiteindelijk is de kap gesneuveld, omdat de paarden het als schuurobject gingen gebruiken, maar hij heeft het jaren goed gedaan.
Bij de geiten hing er ook één, maar dan vastgeschroefd aan de muur.
Tegenwoordig liggen de likstenen in de oude drinkbakken in de stal, die worden toch niet meer gebruikt, omdat de paarden in en uit kunnen lopen en dus altijd bij de waterbak buiten kunnen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Trudy schreef op woensdag 12 oktober 2011, 12:28:


Je moet maar zo denken: een steen die regenbestendig is, is ook likbestendig. Als de steen niet goed in regen oplost dan lost ie ook niet goed in speeksel op. En dan heb je er niks aan.

En dan zegt iedereen dat paarden zo lekker lang likken aan die Himalaysteen. Ja duh! Hoe zou dat nou komen.

Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 12 oktober 2011, 14:58:


Je kunt zo'n brok Himalaya natuurlijk wel in de grinder doen; krijg je van dat handige witte spul wat ook in die supermarktpakkies zit