sue garritsen schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 19:09:


:) ... wat dacht je van 'voordoen' ... als jij er overheen springt, of er doorheen loopt, dan ziet-ie dat het misschien niet zo eng is. Een plas water of een sloot is tenslotte voor een paard die die dingen niet kent, een groot zwart gat in de grond....

Marianne

Sabrina Adams schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 20:58:


Mooi - theoretisch - verhaal .. daar kan een mens het mee eens zijn. Alleen mijn standpunt is: als je dit allemaal niet 'weet' en in praktijk kan brengen, dan moet je geen hengst hebben. Als deze éénjarige hengst al zo duidelijk zijn plek wil innemen dan is er maar één probaat middel: hem op z'n plek wijzen. Daar heb je ervaring, uitstraling en zekerheid voor nodig. Een dominante hengst gaat niet 'in overleg' - die pakt z'n plek no matter what. Als mens kun je twee kanten op: de hengst overlaten aan iemand met verstand van zaken en trefzeker optreden, of de hengstenketting eraan. Beter één keer een tik dan maandenlang dooretteren met alle risico's van dien. Want iemand die niet corrigerend kan optreden zorgt uiteindelijk voor een onhandelbaar, onopgevoed paard. Met einddoel de slager. Zachtheid, geduld, liefde, weet ik veel allemaal mooi, maar een gat in je kop of erger, da's ook zo wat..

Marianne

PS: Voordat iedereen weer in de gordijnen gaat over mijn 'bruutheid': als het toch allemaal wat 'liever' moet ( en daar ben ik altijd vóór) waarom zegt dan niemand iets over het leuke fotootje van ene Ivanhoe op Hoef-Natuurlijk? Ik geef liever m'n hengst één keer een duidelijke terechtwijzing, dan dat ik m'n paard dag in dag uit met een mexicaanse neusriem ga rijden. Maar dat is de dames en heren 'natuurlijk' nog niet opgevallen?

e m kraak schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 23:22:


Zo komt er weer wat leven in de brouwerij en kan een ieder z'n zegje weer eens doen! Maar Egon, natuurlijk heb je gelijk - een hengstenketting hoort natuurlijk niet bij een veulen . En een eenjarige moet natuurlijk lekker buiten kunnen dollen om de energie kwijt te raken. Mijn hoofdpunt ligt bij het corrigerend kunnen optreden: als je dat niet kunt dan moet je, zoals ik al schreef, geen hengst hebben. En dat 'corrigeren' in mijn ogen niet betekent dat het ijzerwerk er aan te pas moet komen, moge duidelijk zijn.
Maar laten we niet al te flauw doen over hippische tortuur.. paarden zijn ook 'hard' met elkaar en bakenen eigen grenzen af. Met keiharde hoeven of een goed geplaatste knauw van de tanden. Misschien beschik jij als mens over de juiste kwaliteiten om met een hengst te kunnen omgaan. Of heb je gewoon mazzel met brave hengsten. Maar ik blijf zeggen - en dat geldt meer in het algemeen dan in dit specifieke geval, beter één keer een duidelijke correctie, dan het paard zo uit de hand te laten lopen dat hij niet meer te beheersen is. Want dan maakt de zachte heelmeester een stinkende wond: een paard dat zwaar aangepakt wordt, door de meeste ruiters niet bereden kan worden en uiteindelijk met het predikaat 'moeilijk paard' naar de slager gaat, of dag in dag uit door 'flinke' baasjes onnodig hard aangepakt wordt.

Maar okay, genoeg theorie. Nu de praktijk: Stel jij hebt zo'n hengst - die met dreigend gebaar , hoofd laag, oren plat op je af komt stormen. En vlak voor je( als je niet al weggehold bent voor het aanstormend gevaar) op de achterbenen gaat en een flink met de voorbenen naar je uithaalt. Vertel mij hoe je dat aanpakt!
Marianne :)

Spirithorses schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 23:33:


Goedzo Pien, slopen die boel.. zou ik ook doen! Laat ze maar leren rijden zonder al dat inwerktuig.
Ik denk dat jij niet de engelse neusriem bedoelt ( want die zit hoog en werkt het minste in) maar de lage, of hannoveraanse neusriem. Die laatste ligt laag op het neusbeen en werkt nog sterker in. Het wordt dan ook wel een 'africhtingsneusroem genoemd..). Maar wat je in alle waarschijnlijkheid bedoelt is dat vervloekte sperriempje dat de mond dicht snoert! Walgelijk - ik snap niet dat iemand daar nog mee rijdt. Het is ooit 'in' geraakt omdat b.v. in de dressuur het minpunten oplevert als je paard de mond open doet ( verzet? denk de jury dan) of erger nog, de tong uit de mond laat hangen. Om dat te voorkomen, zijn die krengen uitgevonden. Ik sloop ze er altijd meteen af, of maak ze zodanig los dat het geen enkele invloed kan hebben.
De mexicaanse neusriem werkt op twee fronten: hoog én laag, dus dubbel-op. Wordt vooral door springruiters gebruikt die felle paarden hebben, die kort op de wending gezet moeten worden.
Voor een gewone ruiter: weggooien die handel. De 'vrije' neus is schijn-vrijheid.

Over Pauli schrijf ik morgen. Ze staat in Duitsland!

Marianne

sannie schreef op woensdag, 2 februari 2005, 9:30:


Ho, ho.. laat er nou geen begripsverwarring ontstaan! Waar we ( of ik in ieder geval) over spraken is niet de neusriem die als onderdeel van een hoofdstel over de neusbrug loopt, maar de *sper-riem* die aan de neusriem vastzit en achter het bit onder de kin vastgemaakt wordt.
Dat dunne riempje dus, dát heb je niet nodig want dat belemmert het opendoen van de mond. Zo'n hoofdstel heet in de wandelgangen een 'gecombineerde neusriem'.
Ik heb op het internet even een plekje gezocht waar je de verschillende hoofdstellen kunt bekijken:
http://bppage.free.fr/content/harnachement/neusriemen.php

Natuurlijk zijn dit de 'gewone' hoofdstellen, en iedereen heeft toch ooit geleerd dat er ruimte van twee vingers mag/moet zijn tussen onderkaak en het bevestigingspunt van de neusriem?

Daarnaast zijn er natuurlijk diverse hoofdstellen zonder neus- en frontriem - en om dan toch 'controle' te houden worden er soms scharenbitten of hackamores in gehangen. Nu ga ik even niet de discussie over bitten aan, maar wat mij betreft mogen alleen mensen die 100% goed rijden en hun handjes onder alle omstandigheden stil kunnen houden, het bit niet stiekem toch als stuur gebruiken, dit soort bitten niet gebruiken!

Je idee om het komend weekend de neusriem weg te laten is niet verstandig! Een paard moet dat ook even leren, en liever niet op een buitenrit. Wat je wel kunt doen is de neusriem niet aansnoeren ( twee vingers tussenruimte) en de sperriem - die mag eraf!

Groet, Marianne

sannie schreef op woensdag, 2 februari 2005, 9:44:


Tja... Linda Tellington Jones gebruikt inderdaad een ketting. Maar wel in handen van gevorderden - TTouch begint hier niet mee. De reden waarom zij dat doet is mij niet bekend - ik zou het zelf niet doen, want ik vind haar systeem van aanraken en massagepunten prima en fijn voor het paard, maar haar rij-aanwijzingen laat ik voor wat ze zijn.
Overigens... en dat heb ik al eerder opgemerkt: jij bent een Parelli-aanhanger - ga je in de hogere levels dan, zoals hij ook voorschrijft wél een bit gebruiken? Zo blijft een mens zich verbazen want Parelli is toch "NH" ..? :)

Groet, Marianne

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 2 februari 2005, 10:48:


Ja Ilona, ga de boel een beetje opfokken! Valse streek? Of een steek uitdelen? Het toont wel dat je mij helemaal niet kent, maar met dit soort aantijgingen leer ik jou wel een beetje beter kennen. En wil je het echt vals hebben: nou, dan dit... als jij dat meisje met haar mexicaanse neusriem zo goed kent als iemand die erg bezig is met het welzijn van haar paard... dan vind ik dat jij behoorlijk tekort schiet als je iemand daar niet op wijst!

Mijn opmerking was helemaal niet vals bedoeld, het viel me alleen wel op dat iedereen die hier altijd en meteen een ander op 'fouten' wijst, er hier totaal niet op gereageerd werd. Net zo min als dat er ook maar één persoon reageerde op het voorstel van Hans om een ketting te gebruiken. Pas als IK er wat over ga zeggen vliegen de haren in het rond!

Maar laten we er maar van uit gaan dat iederen nu luid en duidelijk weet dat een mexicaantje dus niet paard-vriendelijk is.

Grrrr!! Marianne ( maar toch: :) hoor)

Spirithorses schreef op woensdag, 2 februari 2005, 11:59:


Waar ik op doelde Pien, is dat als een paard gewend is om de neusriem te interpreteren als signaal ( druk op de neus = bijvoorbeeld rem) een paard zich ook 'ongebonden' kan voelen als het gewone patroon van het éne op het andere moment wegvalt. Meer vrijheid, als je het zo wilt noemen, en dat kan met een onervaren ruiter voor ongelukken zorgen.
Als Sannie schrijft: ik haal de neusriem er volgend weekend er misschien maar even af, dan zie ik de bui hangen. Ik zie het zo: als jij gewend bent dag in dag uit in je rijlaarzen of stalschoenen te lopen, en je trekt dan opeens een paar pumps met hoge hakken aan, dan moet je ook weer even je vorm vinden en wennen. Een paard 'went' ook aan een bepaalde tuigage en daarom denk ik dat je dan het paard ook even aan een andere vorm moet laten wennen. Hetzelfde geldt voor de ruiter.
Waarmee ik dus niet zeg dat een paard niet zonder kan of dat een ruiter een neusriem als controlemiddel moet gebruiken.
Snap je wat ik bedoel?
Groet, Marianne

Peter Donck schreef op woensdag, 2 februari 2005, 19:35:


Ga maar plaatjes kijken...
Beter dan met blote billen te paard!
Bitringen verbonden aan de bakstukken
bakstukken verbonden door de neusriem.
Alles heeft zo z'n samenhang.
Doordenken is ook niet verkeerd!

Marianne

Peter Donck schreef op woensdag, 2 februari 2005, 21:45:


...........
Tssss, lispelde de man met een stroopzoet gezicht.. tsss
Ik wil je niet kwetsen hoor…tsssss…..
Maar nam tegelijk drie messcherpe zinnen uit de kast,
Het masker af, de wrede domheid staart u aan…
Het masker weer op met de hemelse blik
Voor woorden als alle respekt..
Even nog een blik op de werkelijkheid,
Voor één trap na..
Tssssss….tsssorry.. lispelt de man met de twee gezichten..
Bevuilt het woord oprecht . tsssss…
Met vertrokken mond een groetje geperst..
En signeert trots zijn naam..
Het forum zwijgt.. genieten na,
Oh, oh.. het was weer raak..

Twaalf paarden in de wei..
Maar de spiegel is allang gebroken..

Marianne

Peter Donck schreef op donderdag, 3 februari 2005, 11:13:


Het woordenboek: No remorse... meedogenloos, onbarmhartig, zonder medelijden... mensentaal, geen paardentaal.


Gewoon???

Ik blijf in mijn hoge boom,
de lucht is hier fris..
het uitzicht niet meer gehinderd
door zelfgenoegzaamheid.

Marianne

Peter Donck schreef op donderdag, 3 februari 2005, 12:53:


Je vergist je, mijn tijd met jou, en hier, is gedaan.
Dream on cowboy..
Two-faced bastards.. not my cup of tea - thanks!

M.

Peter Donck schreef op donderdag, 3 februari 2005, 17:50:


.. duidelijk nu?
Ik wilde je niet op stang jagen hoor..
sorry.. maar toch oprechte groetjes
klinkt bekend?
Marianne