jo schreef op zaterdag, 27 november 2004, 15:57:


Hmm.. interessant geval..

Ik denk dat je op de allereerste plaats moet (laten) vaststellen of het dier niet gewoon echt pijn heeft. Dat kan door een buigproef - maar dat zal als hij niet wil lopen, niet lukken - dus dan is de enige optie, zoals Bianca ook al opmerkte - plaatselijk laten verdoven door een DA.
Als het paard wél kan lopen na lokale verdoving, dan is de conclusie simpel: hij stelt zich niet aan, hij heeft pijn. En dan hebben allerlei dwangmethodes geen enkel nut maar moet er gelokaliseerd worden wat de klacht is.

Wát je verder ook voor ogen staat, ik denk dat je eerst 100% zeker moet zijn of de pijn echt is. Die pijn kan veroorzaakt worden door iets kleins wat je op het oog niet kan zien.

Marianne

anja schreef op zaterdag, 27 november 2004, 22:15:


..... volgens mij heb jij een behoorlijk gefrustreerd paard, waarbij 'handige tips' niet zullen helpen. Zeker niet als je niet wat meer vertelt over de 'achtergronden' van dit paard... hoe komt het in hemelsnaam dat jouw paard zich zo gedraagt????
Dus.. als je geholpen wilt worden door de mensen van PN, zul je wat meer informatie moeten geven!

Marianne

e m kraak schreef op zaterdag, 27 november 2004, 22:42:


cum grano, cum grano salis!
M.

jo schreef op zondag, 28 november 2004, 10:35:


Hahaha! Meid.. wat jij nodig hebt is een 'assertiviteits-cursus'!!
Of die schriftelijk te geven is weet ik niet ( valt te proberen!) maar als je 'tegen de stroom op moet varen' bij je collega's, zou ik proberen in eerste instantie het volgende zinnetje 's los te laten: "Meiden, ik maak me echt zorgen om Suppe, ik kan voor mezelf niet bepalen wat er aan de hand is en geloof niet dat een paard zich kan aanstellen. Wat denken jullie ervan en wat zouden jullie doen?" Als iemand dan toch nog antwoordt met: hij stelt zich aan, dan vraag je: waarom denk je dat? En neem dan geen genoegen met "ja dat zie je toch, of ja dat denk ik"maar blijf dóórvragen!
De bedoeling van doorvragen is niet om een ander oonderuit te schoffelen maar om de ander te betrekken bij het probleem en verantwoordding te nemen voor het antwoord dat ze geven. Zo werk je naar een consensus toe, die voor jou, de ander en het paard aanvaardbaar kan zijn!
Okay, en dat alles in het Noors natuurlijk.. (moet je zelf doen!)

Buigproef: dat is niet de benen optillen, maar de benen met 'kracht'optillen en de gewrichten onder druk zetten. Been wordt echt omhoog getrokken. Even stijf vasthouden ( een minuutje) en dan loslaten. Bij een gezond paard zul je dan - als je het paard meteen erna laat lopen, een paar pasjes 'kreupel' zien en daarna weer 'normaal lopen' . Bij een paard dat een gewrichtsprobleem heeft, blijft-ie kreupel lopen en in eerste instantie veel erger dan voorheen.

Je schrijft dat-ie pas van de ijzers af is... kan het niet zijn dat hij nog gewoon in de gevoeligheidsfase zit? Hoe reageert het paard als je druk op de zool of op de wand uitoefent? Belast-ie het been door er gewoon op te staan, of haalt-ie juist het gewicht eraf ( zoals je ook wel bij bevangenheid ziet?
Hebben jullie de ijzers er zelf afgehaald of heeft een hoefsmid dat gedaan? Zit die wat dichter in de buurt dan de DA? Een goed opgeleide smid kan ook wel een oordeel geven over een hoefprobleem...

En hoe zit het met de afspraken met de vorige eigenaar? Is die niet aanspreekbaar op dit probleem? M.a.w. zou zij niet bereid zijn alsnog een DA te laten komen om in ieder geval het dier nog 's verder na te kijken?

Marianne

Trudy schreef op zondag, 28 november 2004, 12:09:


De oplossing?
Je haar laten groeien en twee van die puntige feestmutsjes opzetten!
M.

Rita schreef op zondag, 28 november 2004, 12:16:


Bij Pieter Baalbergen leer je vooral veel over Pieter Baalbergen.. maar ja, da's persoonlijk..

Als je op de hoofdsite onder 'advertenties' kijkt, dan staat er een advertentie op van iemand die wil begeleiden met NH. Zit in Brabant.
Geplaatst midden augustus jl., Parelli-gericht.

Maar nmm is de allerbeste www.alona.nl oftwel Greet Bouwmeester.
Is in ieder geval een professionele paardenvrouw, waar je ook beter kunt leren rijden. Zij zit in Roosendaal NB.

Marianne

jo schreef op zondag, 28 november 2004, 12:33:


Pruikje kopen!
En dat smak-geluid: dat is een 'veulen-geluidje' .. heb je nooit een veulen bij een ander paard zien staan ( dus niet bij Mammie..) - om te laten zien/horen dat hij klein en kwetsbaar is en niks kwaads in de zin heeft, maakt het veulen kleine smakkende geluidjes.. werkt perfect: het vreemde paard 'herkent' meteen de kleine, en zal dus niet 'hard optreden'.. !

Marianne