angelique hage schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 1:19:


Graag Angelique !!! Piet, ik zou zeker de DVD of de stick van je moeten kopen, want ben waarschijnlijk veel te ongeduldig geweest hè..'k zal nog veel moeten bijleren, maar 't zal niet de eerste dagen zijn...'k ben van mijn sokken gelopen (letterlijk zowaar)..

Ikke ...ikke !!! ) Eddy ik zou dolgraag wonen waar die man woont...whaaw wat een stekkie zeg... wat een mooi filmke...maar als ik mijn handen niet stiller kon houden als dat...dan zou ik er naast gelopen hebben voor de film ipv erop

Arina Bezemer schreef op zaterdag 31 oktober 2009, 19:13:


Esther ? We zijn zeer benieuwd ! Gewoon doen, niet teveel denken deze keer..

Tja... met zo'n titel wil ik natuurlijk even de aandacht trekken...

Eind augustus nieuw paardje (grote pony dan toch) gekocht voor de dochter, met de bedoeling dat zowel dochter van 11 als ikzelf erop zouden kunnen rijden..
Een pony met ervaring gekocht...goede en slechte ervaringen.

Goede ervaringen met rijden, wat slechtere ervaringen met de mens - waarbij ik moet zeggen - niet de eigenaars van de pony, want deze waren uiterst correct met haar.
Er zijn echter in haar verleden nare dingen gebeurd terwijl ze op stal stond (tja... vroeger stond ze vaak op stal)..nu dus niet meer.
Ze heeft met regelmaat van de klok slaag gekregen op haar hoofd van een stel "nietsnut" meiden...just for the fun of it..

Gelukkig hebben de eigenaars een verschil in gedrag van de pony gemerkt en haar naar een andere locatie overgebracht...het kwaad was natuurlijk al geschied.

We wisten dus op voorhand dat de pony in de stal enorm zuur was...volgens mij geen probleem, aangezien ze bij ons toch niet "op stal" zou komen.

2 à 3 weken is het hier goed gegaan.. of we de pony nu uit de paddock of uit de wei gingen halen, geen probleem... tot dus een tijdje terug de dochter terugkwam zonder pony met de melding "ze wil me aanvallen".. Ik dus naar de weide, gewapend met leidtouw en touwhalster .
En ja, hoor, ze komt duidelijk aanvallend naar me toe met opengesperde mond en steigerende houding.. heb haar dan uit de weide gejaagd naar de piste en daar een join-up met haar gedaan...het heeft toen 25 minuten gekost om haar onderdanig te laten krijgen en haar naar me toe te laten komen. (en ja, ik lees de signalen die van haar komen) De keren daarop ging het telkens beter, totdat ze zo na een keer of 3 al na 1 tourke in de
piste naar met toe kwam (voldoende onderdanig, maar nog niet vrolijk).

2 weken geleden ongeveer is het echter goed misgegaan toen ze in de wei stonden - en ik dacht dat ze wel genoeg vertrouwen in me zou hebben zodanig dat ik haar gewoon uit de weide kon halen... misrekening dus.
Toen ik ongeveer nog op een kleine 2 meter van haar verwijderd was haalde ze alsnog uit met een verrassingsaanval... ik was absoluut te laat om nog te reageren en ben uiteindelijk op de spoedafdeling beland omdat ik stijl achterover ben gevallen (ik kan me niet herinneren of ze me nu daadwerkelijk heeft geraakt of niet)

1 ding is zeker...de volgende keer dat ik haar moest halen was dus niet zonder de nodige nervositeit... tot nu toe gaat het goed, maar het probleem blijft dat ik haar eerst naar de piste moet halen om daar een "dominantie" spelletje met haar te doen... ik vraag me echter af of dit wel de bedoeling blijft.
Parelli spelletjes met haar gaan super goed - want dan heb ik haar al aan het leidtouw...rijden gaat super goed, bitloos (ondanks het feit dat ze nooit bitloos is gereden geweest...ze maakt nergens een probleem van)

Nu vraag ik hier niet om een oordeel naar "stal of geen stal en of vorige eigenaars daarin correct waren of niet". Het gaat me hier om het correct benaderen van de pony in kwestie. De pony staat 24/7 buiten met een maatje erbij waar ze in de onderdanige positie verkeerd.
Ze maakt bij geen enkel paard een probleem tot op heden... Alleen de mens in de omgang...

Hints, tips en trics zijn altijd welkom. En sorry voor dit ellenlange bericht

Ja, had ik ook wel gedacht.... maar als ze in de weide staat, dan ziet ze me wel, maar is ze echt niet in voor 'clickeren" achter de draad... waarom zou ze ook... ze staat zo lekker op de weide.

Ook als ze op de piste staat... ze ziet me wel.. ze heeft echt alles in de gaten... maar waarom zou ze de mens verkiezen..."als ze niet moet".
En onderdrukking is er altijd...als je het al onderdrukking wil noemen... de ene meer lichamelijk... de andere meer geestelijk. Paarden doen het zelf ook bij elkaar....lichamelijk en geestelijk.

Anja Seijn schreef op dinsdag 3 november 2009, 21:59:


Begrijp ik volkomen Anja. Maar ik heb nog geen enkel ander paard zien clickeren... en dat bedoel ik niet negatief. Positive reinforcement bij paarden onderling komt er enkel nadat ze hun lesje hebben geleerd...(tja... dan was het geen P+ meer zeker..))
Dus... wat moet ik verkiezen...meer lichamelijke onderdrukking of meer geestelijke onderdrukking ? Het is totaal geen bange merrie, dat merk je in haar omgang met andere zaken.... dingen die je tegenkomt onderweg, obstakels, honden, vreemde, grote of kleine zaken...no nonsense. Dus, het zal wel weer een dominantie probleem zijn...'k zal wel weer het watje zijn....maar heb ik nog zin om nog eens op de spoed terecht te komen ? Hoe zouden jullie dit dan oplossen ?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 18:37:


Er zijn hier toch mensen die er 8u of meer op zitten aan bureau...en dan thuis ook nog eens...gewoon omdat ze niet meer op een stoel kunnen zitten... dus ook "actief" zitten, kan je leren

Nils, Anja, zou ik best eens willen proberen...alleen...mijn man gaat dat zeker niet doen... hij heeft het niet op paarden begrepen en al helemaal niet op deze merrie... ook niet direct mannen uit mijn directe omgeving...'k zal nog eens verder zoeken... ze reageert ook alleen maar zo als je haar wil gaan halen... verder mest verwijderen uit de weide (ook als ze redelijk vlakbij staat) geen probleem...ook niet voor mij - blonde vrouw - en tja...ook blonde dochter.. ze houdt je wel altijd nauwlettend in de gaten...dat valt wel op... ze draait altijd mee met de richting waarin jij staat...
wat denk je ...en man zoeken om haar uit de weide te halen zonder hem op de hoogte te brengen van het probleem..of toch op de hoogte brengen ? Kwestie van het verschil te zien tussen reactie bewust/onbewust tegemoet treden..(nogal gevaarlijk lijkt me om zoiets te verzwijgen)

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 22:38:


Ja, als ik haar oren zie gaan Eddy dan gooi ik het touw... echt onder de indruk is ze niet.... maar ze gaat me ook niet raken... maar inderdaad...waar gaat dat eindigen... 'k verstoan ondertusse al de dijalecte van bels wel zunne...

Ze is wel zo ver dat ze weet...in de piste is werken... is opletten, is gene zever, gene aanval want da pikt da vrouwke van mij nie...zelfs als ik zuur kijk wil ze me nie in haar buurt...ik mag pas naar't vrouwtje komen als ik me gedraag
maar ja...ik ben blond...ik wil meer...ik wil alles.. ik wil haar ook 'gewoon" uit de weide kunnen halen als ik da wil... en zou ze nu echt het verschil zien tussen een blonde vrouw met een staart of een blonde man met een staart ?... Tja, misschien zal de lichaamstaal anders zijn (da's waar)
Ik ga nog ne keer extra moeten ademen denk ik...zonder hoestje..zachte blik, maar wel ruim genoeg om alles in me op te nemen.

Eerste 2 zinnen...eigenlijk niet Piet...niet hier...(niet in mijn 20 jaar paardenervaring..) hier is het wel serieus...Ik wil haar best positief behandelen...
Wat ik niet zie (en ik weet, ik heb nog HEEL VEEL te leren) is hoe ik haar in godsnaam positief kan belonen voor haar negatief gedrag...ook extinctie gaat hier niet werken...ja...als ik haar laat staan...maar dat is geen oplossing voor dit gedrag. Zowiezo...voor ik ermee op wandeling kan naar een grasloos gebied moet ik zorgen dat ze zich eerst "geeft"... voor ik mezelf geef. Van daaruit kan ik verder werken...maar gaat ze dit 'linken" aan volgende keer "yes...we gaan leuke dingen doen"... we doen trouwens veel leuke dingen...omdat ze net zo'n toffe merrie is...eenmaal ze aan een halstertje zit
Dus ofwel neem ik haar mee vanuit mijn 'dominante" positie..ofwel laat ik haar staan.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 22:40:


Dan moet ge ne keer komen kijken Eddy...maar 'k ben dan ook een vrouw hè... 'k zit al jaren op een bal. (kom snel nu het nog kan... wan misschien heb je het nieuws ook een beetje gevolgd)...

Piet schreef op dinsdag 3 november 2009, 23:08:


Piet, Eddy, ik waardeer en respecteer jullie allebei en heb het geluk jullie ook allebei te kennen. Dit is een probleem - dat weet ik- dat ik zelf zal moeten oplossen. Het probleem doet zich nl. niet voor wanneer ik haar ergens mee naartoe neem... dus ik moet het hier zelf, thuis oplossen...Voorlopig ben ik nog het verst met Nils zijn antwoord om er misschien een man bij te halen. Piet, er zit nog iets anders in dan angst... ze vertrouwt me best wel als ik bij haar ben... In den beginne vond ze het eng (vanwege haar hoofd) als ik nog maar een halster om deed, maar dat is snel, en jawel met geduld en desensibilisatie opgelost (ik hoop dat ik geen onzin schrijf...want ben ondertussen verschrikkelijk moe). Ze is enorm leergierig en zoals een paard - geen mens - niet rancuneus... natuurlijk leeft ze wel met haar verleden en dat wil ik - samen met haar - naar best vermogen - oplossen.. door iemand - of mekaar - of mij - af te katten, komen we niet verder. Ik wil een oplossing voor haar want ze heeft geen hekel aan werken, integendeel.... maar natuurlijk, vertrouwen moet groeien, dat begrijp ik maar al te best...ik heb tijd... dat wel...maar ik heb ook maar 1 leven (hier toch)..

Piet schreef op dinsdag 3 november 2009, 23:23:


Slaap ze mannen ! Dijken van venten die 2 gasten !