Spirithorses schreef op maandag, 22 november 2004, 14:03:


een jong paard is een kind en nooit iets doen is een niet bestaand woord bij kinderen.
Laten we zeggen zelden en dan als vergissing.
Ik begrijp echt niet waar je je druk om maakt, bedelen is een klein detail wat je moet voorkomen en dat is heel gemakkelijk te leren.
Beleefdheid leren is het derde lesje voor beginnende trainers.
Eerst leer je je paard dat hij iets aan moet raken om een Yes te horen en een beloning te krijgen, het tweede lesje is dat de Yes staat voor: wat ik op dit moment doe als ik een Yes hoor, doe ik blijkbaar goed Het derde lesje is leren dat er aan het lijf van zijn baas nooit iets te halen valt.
Daar zijn simpele maniertjes voor, zoals een pas achterwaarts van het paard om na de yes de beloning te krijgen.
Of door twee handen tegelijk voor je uit te steken, de ene met snoepje (wortel, stukje appel, graantjes) de andere zonder. ( je opdracht hand).
Hij moet altijd eerst je opdrachthand aanraken, dus yes horen, voordat hij het snoepje krijgt.
Anders hop, allebei je handen achter je rug en negeren. en meteen weer een nieuwe opdracht geven dus weer allebei je handen recht vooruit.
zo leert hij: geen Yes?? geen beloning.
Wat fout kan gaan is om steeds dichter bij je lijf te belonen, dat gedrag bekrachtig je dan weer met een volgende beloning nog dichter bij je, omdat je paard dichter bij je staat Dat is de enige manier om een opdringerig, bedelend paard te krijgen.
Als je wat verder bent vervaagt dat allemaal, je paard zal niet meer bij je komen om opdringerig te zijn, hij weet gewoon dat dat geen nut heeft.
Ik kan hem nu zonder problemen zijn beloning op 10 cm van mijn broekzak geven. Zonder dat hij bedelt voor meer, terwijl hij donders goed weet waar nog meer van dat lekkers zit.
Piet

Esther schreef op maandag, 22 november 2004, 18:11:


Aah welnee
je loog tegen mij alsof ik een kind was
ik denk dat je dacht dat ik helemaal blind was?

Esther schreef op maandag, 22 november 2004, 19:03:


Mooi Esther, ik denk dat jullie nu goed op weg zijn met de paarden. Het kwartje moet even vallen he?
Piet

boers sandra schreef op woensdag, 24 november 2004, 7:55:


Hoi Sandra,
Ik wil je een vraag stellen.
Stel nou eens dat op deze site is uitgevonden dat we beter met z'n allen rechts kunnen gaan rijden. Terwijl de rest van Europa vindt dat het helemaal niet uitmaakt waar je rijdt, wordt hier aangetoond dat onderzocht is door de wetenschap dat er minder ongelukken zullen gebeuren.
Iedereen die dan hier op het forum zegt dat hij bv. richtingaanwijzers in zijn auto en een toeter erop wel ok vindt, maar toch de hele breedte van de weg wil gebruiken, zullen we sterk aanraden om nog eens goed te lezen en ook rechts te gaan rijden.
Denk jij dat je anders zou doen als je zeker weet dat dit het beste is?
Nee, ik denk dat je zo gemotiveerd bent dat je met ons gaat zeggen: alles wat je doet is ok, luchtbanden zijn beter dan houten wielen, duidelijke verlichting ipv een stormlantaarn is een goed idee........maar vergeet toch vooral niet rechts te rijden!!
Ik denk dat je begrijpt wat ik bedoel.
Bepaalde zaken zijn nu eenmaal vreselijk belangrijk, gezonde voeten en voldoende beweging. Daar wordt hier op gehamerd ja. Met dezelfde overtuiging als dat we mensen zouden aanraden rechts te rijden.......
Piet

Nick Altena schreef op woensdag, 24 november 2004, 11:56:

Ik weet niet wat een paard denkt, weet af en toe amper wat ik zelf nou weer denk. Maar ik heb wel een aardig voorbeeld dat een paard kan combineren, hoe hij daarvoor moet denken weet ik niet, maar combineren, wat geloof ik een ander woord is voor associeren, kan hij dus.
Zaterdag naar de clinic voor gevorderde clikkerpaarden geweest.
Zag daar allemaal mensen die hun paard het begin van spaanse pas aangeleerd hadden dmv naast het paard staand een hand op de paardeknie te leggen en hop beentje omhoog.
Ik vond dat eigenlijk veel beter dan hoe ik dat wel eens een keer gedaan heb. Door voor hem staand te wijzen naar zijn voet. Omdat Shiny dan soms in zijn enthousiastme daar wel eens ongevraagd mee wil beginnen was me dat veel te link.
Nooit had ik dit dus geoefend door mijn hand op zijn knie te leggen.
Hij weet wel dat wanneer ik hem aanraak aan een heup schouder, kruis of oor dat dat deel van zijn lichaam op de een of andere manier naar die hand toe, of er mee mee moet.
Dus ik legde mijn hand op zijn knie en ja hoor, been omhoog tot ik Yes zei. Idem dito , na even denken, het andere been.
In mijn ogen kan het paard dus bedenken dat de situatie weliswaar anders is maar de bedoeling hetzelfde en tevens stel ik nu toch redelijk gefundeerd een vraag bij het verhaal dat je een oefening altijd van twee kanten zou moeten aanleren. Mogelijk natte apen verhaal?
Piet

Spirithorses schreef op woensdag, 24 november 2004, 13:45:


Ja.... ik realiseerde me al na het verzenden dat ik dat onduidelijk geschreven had.
Aanraken is van me af, behalve dus nu bij de beginselen van de spaanse pas, hier duwt hij dus tegen mijn hand in ahw. Voetje vragen doe ik op de "volg mijn hand" manier.
Naar me toe komen is mijn hand op minimaal 5 cm, (maximaal een meter of 5) van hem afhouden. Niks doen, om hem bv overal te kunnen aaien of weet ik wat, is mijn hand op zijn rug leggen. Vanuit dat sein reageert hij nergens meer op.
Piet

sannie schreef op woensdag, 24 november 2004, 14:04:


Ik denk dat het verschil niet het zien is, maar het begrijpen van wat er gevraagd wordt. Het heeft volgens mij niets met zien te maken .

Piet

e m kraak schreef op woensdag, 24 november 2004, 14:28:


Ik geef mezelf een strafpunt voor het gebruik van een vreemd, moeilijk woord, terwijl er een eenvoudiger beschikbaar is, jij zou op de gang moeten staan

ebby schreef op woensdag, 24 november 2004, 16:00:


Ik denk dat een paard het concept heel goed moet begrijpen.
Dat het er dus echt niet mee heeft te maken of hij het ziet met het ene oog of met het andere oog, zoals Egon in de link al liet zien.

Om nog maar even bij mijn voorbeeld te blijven: Ik stond links van Shiny, raakte zijn linkerknie aan: snelle reactie.
Stond rechts van Shiny, raakte zijn rechterknie aan : eveneens snelle reactie.
Ik stond links, raakte zijn rechterknie aan: denken en linker optillen tot zijn kwartje viel.
Hierbij kon hij dus niet vooruitdenken: hij staat aan die kant, dus het zal ook wel aan die kant te doen zijn. (Want ook dat zou ook mogelijk zijn, natuurlijk)
Maar ook tegendraads denken, dus vanaf de grond vanaf links een opdracht krijgen en rechts moeten reageren lijkt me moeilijker.
Piet

Isabel van der Made schreef op woensdag, 24 november 2004, 16:47:


Misschien omdat het zo gemakkelijk aan te leren is?
En omdat clikkeren nog veel alleen gezien wordt als iets wat je kunt gebruiken om truukjes aan te leren? Anders weet ik het ook niet.
Het lijkt mij goed voor de schouderontwikkeling van een paard en ik vind het wel grappig om te zien. Maar meer ook niet.
Piet

Peter Donck schreef op woensdag, 24 november 2004, 17:12:


gewoon negeren dan maar?

Nick Altena schreef op donderdag, 25 november 2004, 16:01:


Het zou aardig zijn om in het vroege voorjaar eens bij te houden wiens paard begint te verharen, welk ras het is en of de leeftijd ook nog verschil maakt.
Ik ben het met Peter eens dat de hersenen de daglengte registreren en op het juiste moment hun voorzorgen nemen voor het welzijn van het paard. I
k heb geen reden om aan te nemen dat dit anders zou zijn als bij kippen en konijnen. Hoewel de temperatuur voor de groei en het behoud van de vacht nmm ook belangrijk is. Bv. Een konijn kan er bij koude langer over doen om uit te ruien. Harde onderzoek gegevens ken ik er niet van , maar ik beweer dat op grond van mijn jarenlange ervaring met kippen en konijnen