Piet schreef op zaterdag 7 maart 2009, 20:01:


Samenvattend zei Nathalie net het omgekeerde! Dat het volgens mij géén primair probleem van de lever is, maar een spierprobleem. Spierbevangen, oftewel maandagziekte, tying up idd, Jantine heeft helemaal gelijk. Ik heb dat vroeger ook ooit gezien met een manegepaard.
De levertesten zijn hier bij jouw geval maar licht gestoord, dus dat heeft mogelijk geen bijkomende betekenis. Wat de oorzaak is van het tying up, dat moet de eigenaresse met haar DA beter kunnen inschatten. Het geval wat ik jaren geleden zag was dus wel een stalpaard en ik geloof dat er toen gezegd werd dat ze te veel (kracht)voer kreeg voor te weinig werk. Ik meen dat door een lichte kreupelheid het werk verminderd was, zoiets.

Arabesk schreef op zaterdag 7 maart 2009, 17:40:


Goed voor jou dat je zelf een mondsperder ter hand neemt!

Nu weet ik niet zeker wat op die foto's de 'bult' is en wat niet, kan je er evt een pijltje of cirkeltje omheen zetten? Ik veronderstel dat het die gladde bijna ronde bol is achteraan in beeld? (Deed het pijn als je er aan voelde? Is het hard?) Gezien hij glad en welomschreven is zou ik dan vermoeden dat het goedaardig is, een fibroom of zo, dat krijgen mensen bv. als er een tand mist en de tong steeds in dat gat in de tandenrij geduwd wordt, of als er telkens op dezelfde plaats irritatie is door een scherpe rand, dan komt daar soms ook zo'n ding, dat dan wel langzaam steeds verder groeit. Maar dan is het raar dat dat vorige keren door de tandarts niet zou gezien zijn. Ik zou denken dat dat ding op zich interfereert met het glad en 'gestroomlijnd' verwerken van voedsel in de mond, dus best proppen zou kunnen geven?

Nog eens herhalen, dit is geen prof. opinie, ik ben géén DA, geen tandarts, geen stomatoloog! Blijft maar een lekenopinie dus.

Cedric??!

Spirithorses schreef op zondag 8 maart 2009, 9:22:


Die spierenzymen, dat is dus die CK (creatininekinase) die hier ook bepaald is.

Amable schreef op zondag 8 maart 2009, 19:05:


Hah, dat had ik dus ook al geprobeerd... maar Cesarke was in de war gezien we al redelijk goed bevestigd zijn in het voedsel weigeren. Hij dacht dus heel flink te zijn door volledig stoicijns te blijven toen ik met lekkere wortels (waar hij een moord voor doet) onder zijn neus te wrijven. Hij ging spontaan ook achteruit om beter aan de verleiding te kunnen weerstaan, de arme schat.

Maar toch bedankt voor de tip Danielle! Misschien moet ik het van uit een andere positie doen, om minder verwarring tussen beide oefeningen te hebben.

Eva Saegerman schreef op maandag 9 maart 2009, 11:11:


Thanks

Ik heb hier trouwens tussen de soep en de petatten in dit filmpje geen voer gegeven! Enkel helemaal op het eind voor het compliment... eigenlijk kan je dat als een soort variabele back-chain zien? Want we eindigen een sessie altijd met een paar passen polka en dan het compliment, waar ze normaal ook een wortel voor krijgt.

Of het te maken heeft met de positieve bekrachtiging dat ze blijer en minder zuur is geworden... goed vraag, ik weet het zelf niet helemaal. In het begin leek het clickeren juist niet goed wat dat betreft, ze werd alleen maar slomer en zo. Ik wou (helemaal onder invloed van Conrad) het volledig drukloos doen, geen fases maar wachten tot ze iets deed en dan belonen. Dat werkte niet, of toch niet om haar sneller en actiever en minder boos te maken. De laatste maanden ben ik terug meer 'echt' parelli gaan doen, dus met druk, maar ook met zoveel andere dingen die erg helpen.
Zoals rekening houden met horsenality, in haar geval (RB introvert) dus vooral veel tijd geven. Dat vind ik zelf heel moeilijk (ben nogal ongeduldig), ik wist wel dat ik van Parelli eigenlijk moet wachten tot ze na een oefening ook eventjes likt of kauwt of zo, maar had daar eigenlijk het geduld niet voor, en ik vond het ook niet nodig. Nu merk ik dat het juist enorm helpt, als ik het geduld kan opbrengen om daar samen met haar even op te wachten (kan wel meer dan een minuut duren eer het komt, dat is zeer lang voor een ongeduld als ik).
Zoals strategieen gebruiken om haar sneller te maken zonder druk te hoeven opvoeren. Want stom genoeg zag ik door het clickeren het eigenlijk veel te zwart - wit. Als het met belonen niet lukt dacht ik, dan kan het dus enkel met druk opdrijven tot ze doet wat ik wil... Gelukkig is de parelligirl in mij net op tijd naar boven gekomen om te beseffen dat er nog zoiets bestaat als point to point, en andere patronen/strategieen waarmee de vooruit vanzelf kwam zonder dat ik haar moest gaan slaan.
Ik beloon nog steeds graag, maar doe het bij Lolita soms bewust zo weinig mogelijk, ik bedoel met voer belonen. Omdat ze er zo spaced out van wordt als het meer dan een paar keer achter elkaar is. Zoals hier:
http://www.youtube.com/watch?v=nWiDB_3kuhw
Maar wel gebruik ik dan vaak mijn 'jaaaa flinke meid' gebabbel als IB, en ik probeer duidelijk te zijn met mijn lichaamstaal-bridge-ga zo-door signaal. Het is wel goed zichtbaar hoe ze meteen blij/kalm wordt als ze weet dat ze het juiste aan het doen is, onafhankelijk van of ze er dan ook nog extra een beloning voor gaat krijgen of niet.
Ik dacht eigenlijk ook dat als ze voer kreeg, dat er dan dus geen rust als beloning meer nodig was, en de rust is juist hetgene wat ze meer apprecieert.

Eigenlijk weet ik het dus niet helemaal zeker waarom ze nu weer blijer is. Wie weet wat te toekomst brengt...