Nils Vellinga schreef op woensdag 21 januari 2009, 20:54:


Ja, Nils, dat is wat ik bedoel, slecht uitgedrukt denk ik .
Ben ooit met iemand met een tweespan haflingers meegeweest de bossen in, na een tijdje en wat uitleg ging die kerel even naar achter voor een jenevertje en kreeg ik de leidsels in handen. Man lachtte zich rot toen ik op zijn vraag linksaf sloeg een ander pad in en het span begon te galoperen (mogen ze daar altijd, vast grapje van hem), maar het was wel "cool" in volle galop sturen langs een breed pad met bochten in.

@ Eddy: ik ben toch al eens een hoofdstel zonder front- en keelriem kwijtgespeeld op Atout Pique, misschien heben jou paardn meer manen om het op de plaats te houden? Een kennis van me met ijslanders rijdt ook altijd zonder frontriem, de manen houden het riempje acher de oren op de plaats.
Ik zou eerder zonder keelriem rijden dan zonder frontriem denk ik.

Nu is ook Pluk ziek.
Sloom, geen koorts, vanmorgen niet willen eten, nu waterachtige diarhee. Ook voordroog eet hij alleen maar per sprietje.
Dierenarts van wacht zegt nu niks te kunnen doen, morgen om 9uur 15 komt de gewone.
Ik ben bang...
Hij staat wel, maar niet heel stevig, gaat vaak liggen maar kan zelf terug opstaan. En hij is opnieuw afgevallen.
Daarnet lauw water met wat zout gebracht, daar heeft hij ongeveer 3 liter van gedronken, best veel voor zo'n mini. Straks maar terug water brengen voor hem privee, misschien geraakt hij moeilijk tot aan de grote bak.

Nog tips van jullie?

Of enig idee wat de oorzaak kan zijn?
Bolleke had ook periodes van diarhee, de andere shetties ook, Conny ook nu en dan.
Op dit moment behalve Pluk niemand diarhee en iedereen kiplekker.
Bloedbeeld van Bolleke maakte ons toen niet wijzer, ze zijn allemaal toch nog maar eens ontwormd nog deze winter en toen geen wormen gezien.

muriel schreef op zondag 25 januari 2009, 19:02:


Was ook eerste wat de da vroeg, maar hij komt niet vaak in de paddock en ze eten en slapen op verhard. Ik geef nooit hooi op zand er er groeit daar ook geen gras.
Pluk is naar mijn gevoel altijd de sterkste van de vier geweest, hebben we ook het langste, van toen hij 4-5 maand was.
Minder eten, ik dacht eerst aan tandenwissel, hij is 3 en een half. En ook plots toch enkele cm in de hoogte gegaan. Maar nu die diarhee...
Ik zal blij zijn als het morgen is en de dierenarts komt en effectief iets kan doen.
Hij lijkt verder niet koliekerig of zo, wel darmgeluiden maar geen gespannen buikje of echt veel pijn.
Nieuwe lading voordroog, maar als het daaraan ligt zou de rest ook last moeten hebben en dat is gelukkig niet zo.

Ellen2 schreef op zondag 25 januari 2009, 19:33:


Ik denk dat vb in bejaardenzorg honden waardevoller kunnen zijn dan paarden, ook zuiver als kontaktdier en zo.
Paarden zijn confronterender, spiegelen ook meer zoals je zelf al schreef.

De meeste honden groeien op in een gezin, tussen mensen, paarden niet. Alleen al daardoor is de reactie van een paard anders, een hond heeft geleerd ons "dialect" te begrijpen en er op te reageren. Hij heeft ook vaak meer "will to please" zoals men zegt, meer bereid om iets voor de mens te doen enkel en alleen voor de waardering en beloning van die ene specifieke mens of van mensen in het algemeen.
Sommige paarden hebben dit, maar toch in mindere mate dan de doorsnee hond.

Ik vermoed dat als je een paard als huisdier houdt, letterlijk dan en van veulen af, je ook andere relaties en reaties krijgt.

Piet schreef op zondag 25 januari 2009, 20:42:


Therapiesessie doen met een groep mensen, managers of zo, en met Egons paarden, dat zou misschien de verschillen laten zien. Alhoewel ik dna eerst met niet huisgehouden ijslanders ervaring zou moeten opdoen in therapeutische sessies, kan ook al anders zijn dan met min knolletjes.

Neen, serieus, ik heb het me al vraag afgevraagd, een hond nemen we meestal als pup in huis, wat met een paard at we op de zelfde manier als velen in huis nemen?

Verschil in theapeutsch werk met honden en paarden kan misschien ook verklaard worden door het verschil in gedrag tussen roof- en prooidieren, allebei in sociale groepen en samenwerkend welliswaar.

Spirithorses schreef op zondag 25 januari 2009, 23:32:


Hij is nog net zoals gisteren, niet slechter gelukkig maar ook niet beter.
Pfff.. nog een uur en dan komt de dierenarts.

Gudrun schreef op maandag 26 januari 2009, 8:04:


't Gaat niet echt goed.
Hij heeft infuus gehad, cortisone, antibiotica. De iv catheter is blijven zitten en vastgehecht, ik geef hem straks over de loop van de dag nog 2 liter (telkens een halve liter en dan afkoppelen) en verder intraveneus antibiotica.
De hooiopslag is maar weer als noodstal ingericht.

Om 10 uur had hij nog maar 35,9 temperatuur, door dekens, warm infuus en in de berging hier binnen te zetten is hij terug naar 37,1 gestegen. Nu terug in de noodstal, want de boel was hier onder, stonk en als het eventueel salmonella zou zijn waar we nu aan denken dan had ik schrik voor de honden en de kinderen, dus de hele boel met javel afgewassen.
Bloed en meststalen zijn genomen. We keren nu alles binnenste buiten ook al bescherming voor de andere paarden, zo'n tijd na Bolleke en och nog magere shets vermoed de da misschien toch iets chronisch infectieus, salmonelle zou dus kunnen maar dat is giswerk (en wel wat afgaande op de walgelijke en zoete geur van zijn water-mest), ik hoop dat we snel weten wat het is en dan gerichter kunnen behandelen.

Drinken wil hij niet, hij slikt wel als ik hem met een spuitje zijn elektrolietenoplossing in de mond doe. Oud hooi gehaald, wil hij niet, stro om hem warm te houden, nu en dan een sprietje.

Er brand een dikke kaars voor hem, duimen jullie mee dat hij het haalt?
Nu ga ik rondbellen voor een dekentje in zijn maat (hij is nu in gewone dekens en fleece gewikkeld, maar dat lijkt me niet zo comfortabel) en hem maar weer aan het infuus hangen.

Sieta schreef op maandag 26 januari 2009, 20:50:


Dat krijgt hij, gezeefde mest van een gezonde pony, zodra hij beter is en zonder antibiotica want in combinatie met de antibiotica heeft dat geen zin en die krijgt hij tot we definitief resultaat hebben van de onderzoeken.
Daarnet terug maar 36,1 temperatuur.
Hij was al in een wollen ponydeken gewikkeld (te groot dus met hals en al) en had daarboven een shetdeken op dat ik gehaald heb (kleinst maat, is hij nog geen 80 cm hoog), nu ook nog een fleecje onder gelegd.
En een kuikentjes-warmhoudlamp geinstalleerd boven hem.
Nu kan ik me nog zorgen maken over brand met al dat stro en hooi bij hem en die warmtelamp... zal vaak gaan kijken.
Nog een halve liter opgewarmd infuus (voorlaatste zak) en nu na een uur werk terug 37,3, hopelijk houdt hij idt vast deze nacht.
Meer infuus kan ik niet geven, die laatste heb ik morgenvroeg nodig voor de antibiotica.
Veearts nog eens gebeld, messtalen gevarieerde flora, nog niks van pathogenen gekend, bloed laag eiwit, maar geen verhoogde witte bloedcellen, beetje zoals Bolleke toen.
Er moet nu snel iets veranderen, ik vrees er voor, ofwel morgenvroeg veel beter ofwel niet meer denk ik, hij moet nu van die opleving door het infuus beter worden of het is hopeloos.
Dierenarts nog gebeld maar we kunnen niet meer doen dan we al doen, enkel afwachten.
Hij staat nog steeds, maar er is minder reactie dan vanmiddag.

Sieta schreef op dinsdag 27 januari 2009, 8:26:


Bedankt voor jullie meeleven allemaal. Ik wil zooo graag dat hij het redt!

Ben om de twee-drie uur bij hem geweest.
Het gaat niet goed, maar hij leeft nog wel.
Ben net terug van het ziekenhuis een nieuwe lading infuuszakken halen, nieuwe leidingen ed.
Hij staat nu binnen in de berging met behulp van een buurman, (ik kon hem niet alleen tillen en Dirk is van wacht) met continu infuus met glucose en zouten. In de (dichte) stal kreeg ik hem ondanks warmtelamp niet meer op temperatuur. Hoofd hangt, lip hangt, heel apathisch, heeft nog interesse in hooi/papier maar is te zwak om te eten, slikken lukt ook nog amper. Ademen is met periodes ook moeizaam.
In overleg met de dierenarts gaan we nog 24 uur door met infuus en antibiotica en hopen we dat de antibiotica werkt en dat hij sterker wordt door het infuus.
Zij darmen rommelen nog steeds erg, deze nacht minder maar nu met het nieuwe infuus terug meer, geen idee of dit goed of slecht is.
Hij staat nog steeds, wel wankel maar hij staat en hij reageert een klein beetje als je zijn naam zegt, dan gaan de oogjes even open en draait hij zijn hoofdje. Ik heb nog steeds het gevoel dat hij wil vechten en zijn best doet dus ik steun hem met alles wat kan.
Straks komt de dierenarts nog eens, meer voor de morele steun want veel meer valt er niet te doen. Nog geen verdere laboresultaten.

oh ja, atypische myopathie denken we niet echt aan, de weide ligt erg nat en ze staan nu in loopstal/paddock, ik dacht dat dat alleen voorkwam bij weidepaarden?
En die stinkende diarhee doet ook meer aan een infectie denken.
Ik hoop op snelle resultaten van de mestcultuur.

Jaaaaa, hij briest, hij beweegt, kopje gaat omhoog en toen... werd hij BOOS. Zij afgezette stukje berging werd vakkundig gesloopt, hij wil meer ruimte!
Ik heb het infuus moeten afkoppelen, straks vastgehouden nog eens.
Hij maait met zijn voorbenen, wil nog niet eten of drinken maar wel bewegen. Hij wil buiten .
Na 10 minuutjes prullen (wasmachine en droogkast beveiligd tegen boze shet met dekens, schoenen uit de kast verhuisd ed) was hij wel terug moe, dus hij staat weer even stil, ik hoor nu ook elk pasje.
Nog diarhee, maar de ademhaling is normaal, temperatuur ook en zijn karaktertje komt dus ook terug.
Hij wil ook veel aandacht en staat graag met zijn hoofdje tegen me geleund.
Ik durf weer hopen.
Blijf duimen dat dit zich doorzet!

sibyl de jager schreef op dinsdag 27 januari 2009, 14:06:


Slapen zit er voor mij nog niet in. Infuus afgekoppeld en binnen het uur een terugval, dus terug aan het infuus. Hij is nu wel rustig, heb iets gefabriceerd met draad zodat hij uitzicht heeft op mij in de keuken.
Shetje er bij is geen optie, die twee andere kunnen niet zonder elkaar, 2 er bij is de berging te klein voor. Plus ze zouden aan het infuus/dekens ed prullen.
We zijn er nog niet, hij wil nog steeds niets eten en heeft nog steeds diarhee (je vraagt je af van waar het blijft komen). Ademhaling en temp. blijven wel goed en hij is allerter dan deze morgen.

Nieuwe wending, mijnheertje heeft hoge koorts, 39,7.
Nog geen nieuwe resultaten, wachten op de mestcultuur.
Opnieuw cortisone voor het geval het door ingekapselde wormen komt, verder antibiotica omdat het waarschijnlijk toch infectieus is, buscopan tegen de krampen die hij nu wel nu en dan heeft, verder infuus.
Na de buscopan wilde hij wel drinken, heeft even wat hooi in de mond genomen maar terug laten vallen.
Met momenten rilt hij erg (koorts), en wankelt hij, maar hij blijft staan. Nu en dan briesen en nu zelfs ook hoofdschudden, duidelijk teken voor hem dat hij zich niet lekker voelt.
Staart ingekort, manen gevlochten, natte handdoeken in de hals, pfff, na dekens en warmtelampen vorige nacht en gewoon zonder dek berging vandaag kan ik beginnen koelen.
Maar hij wil nog steeds, met momenten doezelt hij weg, maar dan kijkt hij weer allert, schraapt even met de voorbenen, er zit nog steeds vechtlust in dat kereltje.
't Wordt weer een lange nacht.
Hopelijk moet manlief vanacht niet te veel werken (van wacht) zodat hij morgen wat kan overnemen en ik kan bijslapen.
Misschien kan ik het infuus er even afhalen vannacht als hij terug wat opknapt en blijft drinken, nu wordt ik wakker van elk geluidje (alle deuren open) uit schrik dat hij er zich in ronddraait en het uittrekt, dan kan ik niks medicatie meer geven.

trea hoex schreef op woensdag 28 januari 2009, 1:02:


't Gaat nu heel slecht. Net buscopan gegeven, infuus volledig open. Hij ligt en kan niet eer recht, wil dat nog wel.
Misschien lukt het ons samen na meer glucose.
Ik denk dat hij het niet redt.
ik ga nu terug.

Wil schreef op woensdag 28 januari 2009, 4:02:


Hij is echt op.
Ben vergeten iets aan de dierenarts te vragen voor noodgevallen, ik wou dat ik morfine had. Kan haar niet bereiken.
Hij wil staan maar het lukt echt niet. Ik zeg hem maar dat hij mag gaan, hij hoeft niet meer te vechten, 't is te zwaar.