Piet schreef op vrijdag 23 mei 2008, 9:12:


Ik heb ze wel bezig gezien en weet dat zij een paard niet dingen aanleert onder dwang.Ik hoef niet in alles het eens te zijn met mensen waarvan ik vind dat ze me iets kunnen leren maar ik vind haar omgang met dieren respectvol en duidelijk. Ik ben ook overtuigd dat mensen die nog niet lang vertrouwd zijn met lichaamstaal, en inleving bij omgang met paarden(en andere dieren) de helft niet door hebben van wat daar gebeurde. Ik zie wel de vrijwillige aandacht die zij kreeg van het dier en kan ook niet altijd de subtiele lichaamstaal zien maar ben er wel bewust van dat die aan de oorzaak van het goede contact ligt dat zij met het dier opgebouwd kreeg. Een partnerschap een bondgenoot en dat is duidelijk te zien, heel mooi. Als daar binnen die relatie iets schort vind ik het normaal dat er gezegd wordt" hela, dit kan niet" en wie de regels opstelt is de leidinggevende. Er was helemaal geen sprake van klappen geven ook niet van straffen enkel van hé stop je bedreigt me.
grtjes Myr

Bert Vand schreef op vrijdag 23 mei 2008, 12:11:

ik vond die Emiel Voest veel minder natuurlijk en veel technischer zoals hij van zijn paard een garnaal maakte. Dressuurhouding!! Hij gebruikt veel meer druk dan Leslie.
grtjes Myr

Piet schreef op vrijdag 23 mei 2008, 13:16:

Maar Piet toch, ken jij haar werkwijzen algemeen gezien dan luister ik maar om te zeggen dat zij dieren mishandelt is toch wel ongelooflijk terwijl zij de zachtste omgang met paarden heeft van al wat ik daar zag.
Weet je ik heb mijn kinderen nooit mishandeld maar na de zoveelste verwittiging kregen ze gewoon een pets op hun kont hoor zonder enig schuldgevoel. Dit is antropomorfisme maar geeft wel een idee van niet over je heen laten walsen met alle liefde.
grtjes Myr

Bert Vand schreef op vrijdag 23 mei 2008, 15:14:

Op die manier deed Leslie het toch ook? Goed gekeken? Zij beloonde als het paard bij toeval deed wat zij trachtte uit te lokken.
Myr

amar schreef op zaterdag 24 mei 2008, 2:28:


Als ik nou juist iemand niet wil afkraken is zij het wel Myr. Ze is er per slot van rekening mede verantwoordelijk voor dat mijn op een na favoriete boek "True horsemanship through feel" wat ze uit de mond van Bill Dorrance heeft opgetekend , ooit verschenen is.
Ik was echter gisteren aan het werk bij iemand die haar ook gezien heeft en zij vertelde mij dat ze geshockeerd was, omdat het paard wat te snel door een hek wilde het hek tegen het hoofd getrokken kreeg en bovendien daarna nog een schop in de borst. Tja ....misschien omdat ik haar leer dat alles zonder petsen, klappen of schoppen is op te lossen en ze dit zelf wekelijks ervaart?
Wat ik er dus uit op maak en ik ben er inderdaad niet bij geweest is dat er een prachtige zachte demo werd gegeven zolang alles volgens plan verliep, maar toen het even lastig werd, de problemen werden opgelost met hek tegen hoofd slaan en een schop. Als je dat nodig hebt dan val je voor mij als demonstrateur ongelooflijk door de mand, want dan zit je al heeeel snel zonder paardvriendelijke oplossingen.

Een paard is het enige dier wat we mogen slaan, we leren het al vanaf een jaar of 8. Dat is geen mishandeling. Doe hetzelfde in publiek met een hond en je krijgt terecht een rel en mogelijk de politie op je dak.

Piet,
die snel vertrekt en weer een aantal mensen tot watjes gaat opleiden, die automatisch ook stoppen met hun kinderen te petsen omdat ze altijd andere oplossingen hebben.

My Best Whisper is a Click

kPiet schreef op zaterdag 24 mei 2008, 7:05:

hallo Piet,
Ik ga hierover eens een praatje maken met mijn dochter morgen want weet ge wat j e ziet en hoe je het vertaalt geeft soms hele andere indrukken. Wat ik zag was eerder het paard dat door te snel door te poort te gaan tegen het hekken aanliep en niet Leslie die het hekken tegen het paard aansloeg en dat is heel iets anders. Die achterwaartse schop is héél iets anders dan SLAAN en gloof me ik ben tegen elke vorm van SLAAN of machteloze agressie. Ik heb een Am staf hond niets agressief, als puppie vrij onzeker. Gaat constant door enkele regels of tast de grenzen af. Ze is nu 4j en sleurt nog steeds schoenen in haar enthousiasme door het huis en springt op mensen en ze weet dat het niet mag. Belonen bij loslaten, negeren niets helpt. SLAAN nooit maar als tits (ik kan het niet eens en hou het bij dreigen waar zij in haar vertrouwen naar mij zich ook niet veel van aantrekt) dan vind ik niet dat ik mishandel. Enfin dat paard was één en al aandacht voor Leslie en ik zeg wat ziet en maakt ieder ervan. Het is zeker interessant en leerrijk je meningen te horen maar schrijftaal soms vrij beperkt om ons uit te drukken.
Met respect
groetjes Myr

amar schreef op zaterdag 24 mei 2008, 11:16:


aanvulling bij tits naar hond: is gewoon wijsvinger en duim en richting neus titsen. Is schijnt vrij veel druk in de hondentaal.Iets wat trekt op straffen van teefje naar puppie toe. Voor de rest luistert ze eigenlijk wel redelijk goed.

amar schreef op zaterdag 24 mei 2008, 11:16:


Ik heb ook nooit gezegd dat je jouw hond mishandelt
Je maakt zelf die vergelijking.
Ik ben benieuwd hoe je dochter een en ander ervaren heeft.
Uit de verslagen die ik lees en het ooggetuige verslag van mijn lesklant, maak ik op dat het paard wel een prima demopaard was maar niet geleerd was hoe door een hek te lopen, OF de aandacht was weg. Juist op het moment dat je niet volledig geconcentreerd bent gebeuren er dingen die je anders had voorzien en voorkomen.
Het achteloze gemak waarmee het dier een schop tegen de borst kreeg onder het oog van een voltallig publiek vertelt mij dat dit een standaard oplossing is, dat dit thuishoort in haar trainingsvocabulaire en wijzend op 'paardentaal' komt het akelig in de buurt van "dit doen ze onder elkaar ook", ondertussen voor het gemak vergetend dat paarden ook kunnen fluisteren en maar zelden schreeuwen.

Piet

My Best Whisper is a Click