Anita Cats schreef op dinsdag 20 mei 2008, 17:52:


Goh Anita....
Wat een donder-boy ...
Goed dat er geen navelbreuk is, en die zakbreuk te genezen is, maar dat scheef been ...
Gaat het je geen ellelange periode geven van gedonder ipv plezier aan dit veulen?
Pfff ik zie zo een veulentje voor me, die er enig uitziet!, maar opgroeit als paard waar her en der aan "gesleuteld" moet worden ...
Of zie ik het te pessimistisch en kan het allemaal goed komen en zie ik jullie binnen 5 jaar door het bos crossen?
Ik lees je verhalen verder!

Spirithorses schreef op dinsdag 20 mei 2008, 23:22:


Wat is spirit hier macho zeg!
Hélemaal hengst en niet alleen achteraan
Misschien is spiritje wel eentje die het liever met mannetjes heeft?

Spirithorses schreef op woensdag 21 mei 2008, 10:07:


jury moet minstens uit drie bestaan he!
juist? Ok, plaatsje vrijhouden aub!

Eerste vraag: waarom zetten we paarden vast?
Omdat ze moeten stilstaan, blijven waar ze zijn.
Waarom doen ze dat niet uit zz?
Omdat ze liever naar een andere plaats gaan
Waarom gaan ze liever naar andere plaats?
Omdat hetgeen volgt niet plezant is of ze geleerd hebben dat ze die toelating hebben?
Dus: maak het interessant genoeg of leer ze te blijven staan

Ik zette onze paarden vroeger ook altijd vast met een paar lussen die zo weer los waren, voor het opzadelen, bekappen, enz (om een dikke boom)
Tot ze vorig jaar van wei veranderden en ik nergens een geschikte plek vond om ze vast te zetten.
Ok, zo geleerd om dan maar niet vast te zetten
In het begin stapte queenie wel es weg, en hield ik haar tegen met leidtouw die op haar rug rustte.
Nu staat ze netjes stil te wachten tot zadel er op ligt, hééé vicky ?

Ondertussen staan ze weer op de wei met dikke boom, maar pas nu besef ik, hééé, das waar, we zetten aar niet meer vast

Bij het bekappen staat ze meestal ook gewoon stil en kan ik, zoals laatst, een drie kwartier bekappen (niet als ze net 1min op nieuwe weide met vers gras staan, he vicky )
Die drie kwartier is trouwens gevolg mijn hoogzwanger zijn
Nog twee weken te gaan en ja, ik bekap nog af en toe zelf een beetje maar dan gaat t heel traag. Gelukkig is Q een makkie geworden om te bekappen (achtergrond: twee jaar geleden werd ze verdoofd bij het bekappen, niettegenstaande we een onzettend rustige hoefsmid hadden, steigeren, enz)
Enfin, das effekes off topic, maar die herinneren kwamen me even boven

Beereke moet je niet vastzetten
Die heeft zoveel druk, maar echt veel druk!, gekend in zijn verleden tussen de manegeponnies, dat elke vorm van fysieke dwang negatief is (hij begint druk nu wat meer te accepteren, maar alleen en vooral als die van jolien komt)
Zet hém vast en hij gaat gegarandeerd in verzet
Maak het touwtje los en hij werkt netjes mee
Zelfde onder het rijden
Vraag hem iets te doen, en hij doet het, eis iets en vergeet het
Geen samenwerking en je mag t vergeten

Ik zou zeggen, vrààg je paard stil te staan, zonder vastzetten dus, maar als jullie daar nog niet aan toe zijn, en perse toch wilt vastzetten (bv effe rustpauze tijdens wandeling of zo), zet hem dan vast aan je hand
Niets leuker dan samen te rusten onder de boom

Piet schreef op donderdag 22 mei 2008, 22:53:


Pieeeeeeet nodig eddy dan toch uit voor dit deel !
Eddy staat altijd open om (bij) te leren

Bert Vand schreef op vrijdag 23 mei 2008, 0:58:


Nog nen stroppendrager op dit forum!!! Joepie!!!!!

Voor de onbekenden van onze schone legende: stroppendragers zijn gentenaars, inwoners van gent dus

Bert Vand schreef op vrijdag 23 mei 2008, 15:14:


Ja
zoals Esther beschreef: je beloont het paard om afstand te houden (houden = je moet die dus al eerst hebben!) door op het moment dat je paard de afstand respecteert die jij wenst, aan te duiden. Dat doen we dmv een signaal dat we bridge heten. Dat kan een gesproken woord zijn, een gebaar, een knipoog, etc
De bridge is letterlijk de brug tussen het goede gedrag en de beloning die daarop volgt. Op het moment dat je de bridge gegeven hebt aan je paard volgt de beloningsketting, een reeks van handelingen die start bij het geven van die bridge en de uiteindelijke beloning, bv voerbeloning, rust, aandacht, een aaike, een emmer water over zijn hoofd als het paard dat nou eenmaal leuk vindt, etc
Het paard wéét dus dat de beloningsketting gestart is op het moment dat je het bridge-signaal gaf en zal de volgende keer weer strijden naar dat moment.
Het lijkt allemaal erg theoretisch maar is zo simpel en logisch als pompwater
Een humaan voorbeeld: op het moment dat moeder tegen kind zegt "dat heb je flink gedaan, je krijgt een ijsje" dan wéét het kind al wat het flink gedaan heeft en volgt de belonisketting: moeder gaat naar de keuken, doet de diepvries open, etc... tot de kleine haar ijsje lekt. Er zit ook afstand, tijd, etc tussen, maar zolang er een beloningsketting volgt, steeds dezelfde handeling, zal het paard dus die associatie leggen met het moment waarop jij de bridge gegegeven hebt, of de ketting gestart is.
De reden waarom esther de voedselbeloning "op de goede plek geeft", dus weg van haar, is heel eenvoudig: als leider geef jij de voedselbeloning aan het paard, het is niet het paard die de voedselbeloning komt halen bij jou.

Ik hoop dat het logisch klinkt ?