Eva Saegerman schreef op zaterdag 26 april 2008, 21:17:


Dank je, als je wil graag die artikels. Ik begrijp je uitleg volledig en daar hadden wij ook al over gepraat, iemand erbij te vragen met ervaring om die weg opnieuw te doen. Ik denk niet dat mijn paard getraumatiseerd is maar ja ook dat weet je niet zeker. Normaal is ze erg cool. Bij hem is dat wel anders en dit kunnen we denk ik niet meer alleen want wat als hij het zelfde vluchtgedrag vertoont? Terug richting baan??? In elk geval reeds dank bij voorbaat
grtjes Myr

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 26 april 2008, 9:32:


Hallo Eddy,
Met wat rijd jij dan? Wij hebben voor een bosal gekozen omdat er op de onderzoekpagina van PN deze en touwhalster als beste uitkwam qua duidelijkheid naar paard toe en idd bosal is daarbij echt mooi. Mijn maatje heeft voor hackemoor gekozen omdat ze idd het idee had dat een bit niet goed werd geaccepteerd en een hackemoor igv nood scherper is of dwingender laat ons het zo zeggen. Mijn vermoeden is dat als je leiderschap en je zit goed zijn dat je gewoon niks nodig hebt behalve dan misschien in de situatie van eergisteren maar ja daar werkte ook niks dus als je dan nog op iets kan rekenen denk ik dat je het moet hebben van je zit om niet te vallen en je leiderschap zodat het paard in zijn angst op jou gaat rekenen. MAAR DAT IS NIET ZO SIMPEL!!!!! Natuurlijk geloof ik dat we daar allemaal aan kunnen werken maar bepaalde eigenschappen in de aard van een beestje(hier de mens bedoeld) kan je niet helemaal overbrengen net zo min als bepaalde paarden nooit een kudde zullen leiden en op menselijk gebied bedoel ik niet dat die dan watjes zonder karakter zijn hoor mijn eigenwaarde ligt echt hoog genoeg!
grtjes myr

Spirithorses schreef op zaterdag 26 april 2008, 9:42:


Dank je weer een wetenschap, ik schrok toen hij uit zijn neus stond te bloeden maar dat schijnt een paard ook gemakkelijk te doen bij stress.
grtjes Myr

Nils Vellinga schreef op zondag 27 april 2008, 21:33:

dat de paniek van de ruiter overslaat naar het paard zal absoluut waar zijn maar mijn vriendin heeft mij nog gewaarschuwd, niet roepen en heeft nog geprobeerd voorbij mij te raken om mij te beschermen want in begin hebben ze nog nek aan nek geraced want Liske wil normaal eerst lopen maar op de duur kon mijn paard Branco niet meer bijhouden dus zij is cool gebleven en hoopte dat haar paard op het einde voor de baan bij het zien van het verkeer alles zou dichtgooien. Ze heeft zich in springhouding gezet, maar toen hij doorging is ze pas in paniek geraakt en geroepen. Dat was dus echt op het laatste
Myr

Nils Vellinga schreef op zondag 27 april 2008, 21:33:


Zij kent het paard van jong dier maar heeft hem later pas gekocht, een man van 90kg begon te springen met hem toen en erkende de kracht van dat paard dus zomaar trek je die niet opzij hoor. Hopelijk door oefeningen een reflex gecreeerd ooit wel maar alleen op kracht? Vergeet het!
grtjes Myr

Britt Claeys schreef op zondag 27 april 2008, 23:16:


ja hoor dat is absoluut zo, je denkt veel verder. Dat maatje van mij is nog jong en ik sta versteld van haar vertrouwen al zal dat nu wel een deuk hebben maar toch vandaag was zijn been al stukken beter en een breuk kunnen we al uitsluiten want hij kon er al goed op steunen. We hebben zijn merries op de wei gezet zodat hij ze vanuit zijn venster kon zien. We hebben hem uiteindelijk aan de hand even op gras laten grazen en hij had duidelijk van de beweging deugd, hij krijgt natuurlijk wel pijnstilling. Hij heeft bij ons nog nooit op stal gestaan en de gang is heel smal.Gekwetst als ze was had ze hem gewoon bij zijn halster terwijl ik al op veilig zou spelen en een koord gebruiken voor in geval hij door het smalle middenpad en de voor hem ook smalle stalingang niet zou durven. Het is zo smal dat je niet naast je paard kunt en het paard kan ook niet draaien maar de stallen zelf zijn mooi ruim en ze kunnen met veel goede wil elkaar net niet raken over het gangpad heen. Vertrouwen heeft ze in haar kollos wel en dat verdient hij
ook wel want hij is zo eerlijk als wat. Ongelooflijk had hij al zin om te rollen maar na veel heen en weer gedraai besliste hij toch dat dat nog niet ging. Hij heeft achter zijn ander been ook een dikke bult en dat zal nog allemaal wat pijnlijk zijn. Voor de geniete wonden zou dat ook nog geen goed idee geweest zijn.
grtjes Myr

Britt Claeys schreef op zondag 27 april 2008, 23:16:


Zie juist je leeftijd en ja ook op jou leeftijd denk je meer aan de gevolgen dan toen je 18j was maar ik was vroeger best een durf veel maar wat is dat op mijn leeftijd veranderd.
grtjes Myr

Koen Theys schreef op maandag 28 april 2008, 0:04:

Dat paard heeft vroeger gesprongen en je vangt een sprong op wanneer je hem verwacht zodat je in je zadelt blijft hé, ze zal hem zeker niet in actie gezet hebben tot springen. als je in een bos bent en je gaat over een boomstam en je verwacht min of meer dat een sprongetje mogelijk is hou jij je lichaam dan niet klaar om mee te gaan zodat je blijft zitten? We vragen ons af of hij op het laatste misschien nog heeft geprobeerd over zijn hindernis te springen of zo. Er is een man die de paarden nadien achternagegaan is en die heeft het zien gebeuren. We willen graag die man terugvinden. Die vertelde dat het paard over die auto gevlogen is en Ch keek na haar val op en zag hem op zijn rug met zijn benen in de lucht. Enfin een beeld vormen van wat gebeurd is blijft natuurlijk moeilijk want dat gaat allemaal vlug hé. Ik denk dat die bestuurder van die auto ook de schrik van zijn leven heeft gehad.
grtjes Myr
grtjes

eddy DRUPPEL schreef op maandag 28 april 2008, 0:08:


Het eerst lopen heeft niet de reden dat het anders niet lukt of wat dan ook want wij wisselen af. Mijn paardje loopt graag eerst en soms is het mooi om zien als hij ineens bslist dat hij graag eerst wil en daar geven wij soms wel en soms niet aan toe. Wat wel misschien mogelijk is, is dat er op die manier aan zijn neiging tot leiding geven wordt toegegeven terwijl wij van geen kwaad bewust zijn. En ik vind het helemaal niet raar dat nog geen enkel paard bij jou is weggelopen. Ik ken je niet maar weet ondertussen je niveau op gebied van paarden dus logisch dat het bij jou minder kans heeft om te gebeuren. Daarbij en daar heb ik al op een ander "reageren" over geschreven,er zijn paarden die nooit de leiding van een kudde zullen hebben want ze mankeren het natuurtalent, anderen zijn altijd leider. Jij zal heel zeker zonder er iets te moeten voor doen als leider geaccepteerd worden door paarden anders zou je zover niet komen.Ik had dat vele jaren geleden op school maar daar werd dat niet gewaardeerd(grapje) dus hebben we mensen nodig om te leren waar en hoe we dat bij paarden zoveel mogelijk kunnen verbeteren. En Eddy dat paard was door de rooie geloof me en ik ben overtuigd dat het te maken heeft met leiding nemen en beslissen terwijl hij in nood afhankelijk van de leiding van zijn ruiter zou moeten zijn. Trouwens het was niet de eerste keer dat de ruiter daar kwam met het paard. 2x heeft hij daar al willen wegrennen maar ze kreeg hem telkens na enkele honderd meter gestopt. Teruggegaan en uiteindelijk gepasseerd.
Reactie altijd welkom, hoe meer info hoe liever.
grtjes Myr

Piet schreef op maandag 28 april 2008, 0:44:


proest proest!!!! misschien beter een broek vastplakken met secondelijm aan mijn zadel. Valt niet zo op, zit goe vast en optoming??? Laat maar wandelen, kan ik nog een truitje breien op het zadel. Stoppen ze allemaal als ik de turnhoutse baan oversteek en zeggen ze kijk ons bomma.haha

Piet schreef op maandag 28 april 2008, 0:46:

oh k'zou het zo denken, gij zat al in een schommelpaard toen ik het daglicht zag!

Gudrun schreef op maandag 28 april 2008, 20:05:


Als je ziet hoe onze paarden in de wei galloperen als ze alleen moeten achterblijven en de andere 2 weggaan!!! Wanneer de leider eens een keertje niet mee kan baadt hij in het zweet als we terugkomen. Stilstaan doen ze dan niet hoor maar als je uit zicht bent kalmeren ze wel wat en die staan in principe altijd buiten
Myr

Spirithorses schreef op maandag 28 april 2008, 23:01:


Amai, ja op zo'n momenten telt de rest van de wereld niet meer! Gelukkig toch ook weer goed gekomen. En die DA's, kunnen die nu geen acute situatie's inschatten? Ze weten toch of hun klanten paniekzaaiers zijn of niet? Was bij mij in weekend ook zo, moest nog een half uur wachten voor hij kon!!! Uiteindelijk is hij toch wat sneller gekomen. Die dieren lijden pijn!
Enfin gelukkig weeral, alles ok! Moet er verder gezocht naar event afwijkingen?
grtjes Myr

Spirithorses schreef op dinsdag 29 april 2008, 10:27:


Bij babies is het wel zo hé Pien, trillen door te laag glucosegehalte, ogen die een beetje op ondergaande zon lijken(bollen draaien naar beneden weg) tekort calcium. Glucoseschommeling wanneer moeder beetje te hoge suikerspiegel had op ltste van zwsch. Dan moeten wij dat gedurende eerste 2 dagen opvolgen en dikwijls drinken. Hopelijk is het idd zoiets dergelijks. Hartgeruis bij kinderen net na de geboorte, wordt niet ernstig genomen moet enkele dagen later wel weg zijn. Sluiten van ductus gebeurt idd soms iets later. Vermits ook wij zoogdieren zijn zullen er wel zaken gelijklopend zijn. We duimen hoor!

Spirithorses schreef op zondag 27 april 2008, 9:22:


Ik blijf misschien doorkauwen op het gebeurde maar wil uitzoeken wat de reden is dat dat paard op een gegeven ogenblik zelf beslissingen neemt. Ik heb hier al verteld te vermoeden dat de oorzaak mogelijk ligt in kleine puntjes in de dagdagelijkse omgang waardoor wij zijn leiderschap onbewust voeden. Wat Ch me wel vertelde is dat in het begin een beetje nek aan nek race ontstond en dat zij nog geprobeerd heeft voor me te raken om mij te beschermen. Miss betekende dat wel het te laat ingrijpen zodat hij volledig in dat vluchtgedrag is gedoken. Ik herinner me anderzijds toch ook wel dat men vaak zegt dat wanneer je paard schrikt je hem eerst best even meegeeft en beetje laat gaan, dat heb ik nog geprobeerd, om dan terug vat te krijgen???? Werd vroeger vaak in manegepisten gebruikt. Als je paard in gallop ging dan was het van "meegaan meegaan".Over mijn paard denk ik ook na! Kan zij miss ook een beetje trauma opgelopen hebben door de vlucht? Waar stond ze toen het ongeval gebeurde, hoe reageerde ze op alles? Had iemand anders haar achternahollen kunnen stoppen of is de achtervolgingsdrang dan te sterk. Is dat dan enkel achtervolgingsdrang of ook paniek wat toch een belangrijk verschil kan zijn voor event traumatische gevolgen?
Hopelijk komt er vandaag een uitslag over wat de oorzaak van de minder goede start van jullie Iskander was. Jullie wereld zal ook wel eventjes alleen draaien rond dit zorgelijke veulentje.
grtjes Myr