Caatje schreef op woensdag 12 december 2007, 10:14:
> eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 11 december 2007, 20:57:
> 
>> Piet schreef op dinsdag 11 december 2007, 20:39: 

> Die van Piet is zijn manier en als ie het anders zou doen en er
 > gaat "iets" mis, is het de andere manier z'n schuld.. Gaat er
 > nu, met zijn eigen manier iets mis, is het de schuld
 > van...........teveel naar ons luisteren?
 Yep 

Wil  daar toch  nog  wel  ff  op  reageren, op  al doen  duizend   mensen  het  zo , wil  nog  niet  zeggen dat het de  beste  manier  is en dat  dit  mijn manier  zou  zijn.
Ik begrijp  dat echt niet.
Wat  ik  beschrijf  is  gestructureerde  training. Ok,  met  een  andere , betere, manier  van aanleren. Voor  velen  waarschijnlijk  nieuw, maar precies  zoals  elke moderne  training en  trainer werkt. Behalve  dan  die  van paarden omdat  daar  nog  systemen  en technieken uit de  grijze  oudheid  bij  gebruikt  worden. Even  knuppelen  in hoenderhokken 
  Wat  elke  trainer  doet, of  ie  nou dieren of  kindertjes op school als  juffrouw  onder  zijn/haar  hoede  heeft  is  zo  gestructureerd  mogelijk werken.
Een doel bedenken, een leerplan maken en een tijdspad richting  het  doel ontwikkelen en op gezette  tijden  de  boel  evalueren.
Zoals  een leerling  van klas  1  naar  8 tijdens  de basisschool.
Het meest  logische   is de lesstof  zo toe te dienen dat  het  kind, om  ff met school verder te  gaan, die  kan verwerken, begrijpen, onthouden en  dat het  niet  overvraagd  wordt, zodat  het  uitbreiding  van die  lesstof  niet  meer  kan begrijpen omdat  het  de oude  nog  niet  echt  snapt. 
In  ouderwetse  gevallen  blijft  het kind dan  zitten,( een paard  kan  in  verzet  komen  of  ervandoor gaan) maar  in  verreweg   de  meeste  gevallen is  het  natuurlijk  de  schuld  van  de trainer  of  de  starheid  van  het  toegepaste klassikaal  systeem.
Ik  doe  niet  anders  voor dit  paard, behalve  de  starheid, die  is  er  niet.
Een  doel  vastleggen,  een  trainingsplan  maken  en  dit gieten in een  flexibel  tijdspad. Waardoor  ik  alle  ruimte  en  vrijheid  heb om  het  toe  te  snijden op DAT paard, maar  toch  structureel  te  blijven  werken.  
Dit  maakt  ook  ontzettend  duidelijk welke  fouten je maakt., maar  net  zo  duidelijk  wat  je moet  doen om die  te  herstellen.
Het  bewijs daarvan ligt  er. 
Twee trainingssessies  geleden heb  ik  een  fout in het  leerplan gemaakt.
Geevalueerd  wat  er  fout  was  gegaan. Dat  bij  de  kop  genomen  door  de  veranderde situatie aan te  leren en  niet  meer  sneller te willen  dan  de  principes  van het  leerplan toelaten. ( alleen  nieuwe  dingen aanleren  als  de  vorige  volkomen geaccepteerd zijn) Vorige training dat  bevestigd en  gisteren  weer  een  mooie  stap  voorwaarts  gezet.
Maakt  dat  het  tot  mijn methode? Pffff  als  dat  zou  kunnen! Dan  had  ik  nu "hoe  leren wij" uitgevonden.
Had  ik  gisteren  nog  verder  kunnen  komen? Ja , best  mogelijk, dat  hij  nog  wel  had  willen  draven ook. Maar  dan had  ik  weer  iets  overgeslagen  en was  het  prompt  gokken  dat  het  goed  ging  geworden.
Ik had  overgeslagen  dat ik  zeker  weet  hij in 
alle omstandigheden  het  gewicht  op  zijn rug  accepteert, .... in stap.
Piet
The opposite of  positive reinforcement is no reinforcement, not correction