Vreemde vraag, waar om dat er is. Zelfde reden waarom je geen zweep wil gebruiken. Je hoeft er niet mee te slaan hoor, je kan er mee aanwijzen.
Ik geef ook les op een hondenschool, puppieklas en beginners, meestal puberhonden die ergens anders verpest zijn en nu met de clicker opnieuw beginnen. Als ik zie hoe veel de TT misbruikt wordt...
Kan je beter een delta signaal inbouwen, en dan nog.
Ik heb het niet zo voor positive punishment .

Piet schreef op dinsdag 20 november 2007, 8:18:

Denk je dan dat ik zo heftig ben, Piet ?

In het geval van luchtzuigen, ik heb een jaar lang alle omstandigheden met die pony "ideaal" gehad (voor zover ik kon) en het ging NIET over. Alleen als ik er bij stond deed hij het niet, omdat ik hem dan vroeg van de shet haar kont af te gaan. Dus in zijn geval zou het inderdaad symptoombestrijding geweest zijn, en misschien het enige wat zou helpen, als het al zou helpen.
Een notoir luchtzuigend paard wat je methadon geeft, stopt met luchtzuigen!!! 't Is dus echt een fysieke verslaving. In theorie zou je dus ene luchtzuiger op methadon kunnen zetten en dan stilaan de methadon afbouwen om hem af te wennen. Maar wie kan dat betalen? Of wie kan en wil die proeven betalen om te zien of de theorie klopt? Neen, dan maar een "bandje" kopen als al het andere niet helpt, of het probleem laten bestaan...

Wat je er mee doet is inderdaad shapen, idealiter met een een signaal er voor. Vb met honden: antiblafband (de minst erge dan): hond blaft als hij alleen is (juist ja, symptoombestrijding), krijgt een piepgeluid, als hij dan verder blaft een schik. Bedoeling is dat hij leert op de piep met blaffen te stoppen. Sommige banden geven gewoon meteen die schok.
Ik ken verschillende honden die met slipketting opgeleid zijn (zelfde methode, een wurg-ruk bij ongewenst gedrag), en nu met clicker hertraind worden. Ook honden die van pupje af met clicker getraind worden.
Onze hondenschool is sinds 4 jaar slipketting vrij, en sindsdien is er geen enkel bijtincident meer geweest, daar voor wel.
De twee honden die er zijn die nog nu en dan uitvallen zijn vroeger slipkettinggetraind... zegt genoeg.

Zelfde met rijden: je geeft been aan een paard, geen reactie, tik met stok-zonder-blaadjes (zo goed, Esther?), paard reageert en wordt scherper op het been.
Of je geeft been aan paard, wacht op reactie en clickt dan, daarna ga je elke snellere reactie clicken en daarna de click uitstellen om steeds ietsje langer te rijden.
Aan beide methodes kleven voor- en nadelen, je kan ze natuurlijk ook combineren.

Verder is het inderdaad zo dat vb honden snel het verband leggen of ze de slipketting al of niet aan hebben. Vb trekken aan de lijn met een tuigje aan, niet met de slipketting. Ik zie niet in waarom dat bij paarden anders zou zijn. Ken genoeg paarden die lui zijn met rijden maar zodra de ruiter een stokje-zonder-blaadjes (vind ik eigenlijk stom en eufemistisch, zweepzweepzweep, een koe een koe en een paard een paard noemen) vast heeft zijn ze plots wel voorwaarts en aan het been.

Maar misschien kan het soms zijn nut hebben om vast ingesleten gedrag te doorbreken...

Esther schreef op dinsdag 20 november 2007, 19:06:

Als ik ook een tip mag geven
Ik zou de beloning absoluut van Angela laten komen.
Je bent nu aan het trainen dat Shiny gewicht en een ruiter op zijn rug leert verdragen en er mee lopen.
Ik zie het gebeuren dat dat je perfect gaat lukken, zolang Shiny je ziet. Ook Angela op zijn rug zelfstandig rijden zie ik weinig problemen, als jij maar in zijn zichtveld blijft.
Ik voorzie daarentegen wel problemen het moment dat jij op zijn rug stapt en hij je "kwijt" is.
Je hebt gezien dat mijn Piablo ook heel aanhankelijk is, ik merkte met hem een giga verschil toen ik er op zat. Het stoepje aan de straat af, wat we gedurende meer dan een maand 2 keer per dag aan de hand deden toen ik zijn gewonde been moest verzorgen en waar hij nooit problemen bij maakte bijvoorbeeld. Ging prima met mijn dochter op zijn rug en mij er langs. De eerste keer dat ik er op zat om er over te gaan (en mijn dochter er langs) zijn we uiteindelijk samen languit op straat beland... alleen maar omdat hij mij niet direct zag.
Iemand anders op hem laten rijden kan perfect, zolang ik in de buurt ben, ga ik even weg dan is het beginnende paniek. Met mijn dochter lukt het nu wel, omdat hij haar natuurlijk beter begint te kennen, maar ook denk ik omdat ook zij vanuit het zadel beloont, veel meer dan ik op dit moment. Bij mij heeft hij het niet meer "nodig", is een stembeloning en een aai voldoende, bij haar is dat als motivator nog niet genoeg, al zie ik dat het steeds minder en minder wordt.
Shiny heeft die gerichtheid op jou nog veel meer dan Piablo met mij denk ik.
Ik denk dat je het probleem wat ik met Piablo had kan voorkomen door de beloning door de ruiter te laten geven, ook al in dit stadium, zodat hij van nu af aan leert in kleine stapjes diegene op zijn rug niet alleen te verdragen (omdat ji het vraagt), maar ook te vertrouwen (ook al ben je er niet).

Piet schreef op woensdag 21 november 2007, 12:14:

Mijn dochter heeft een arabier veulentje gekocht van haar spaarcentjes. Was helemaal wild, maar nu een braaf en lief beestje geworden.
Toen we Moonlight een weekje hadden heeft hij 's nachts Piablo en Dixie mee naar de kapper genomen, die hebben nu een kortere staart dan zijn eigen hippe veulenkapseltje. Conquistador laat hij met rust, die dult geen gedoe aan zijn lijf.
Nu is hij aan de rest van Dixie begonnen, zijn hele lijf maar dan vooral thv schouders, schoft, rug en lendenen zit onder de bijtwondjes. En Dixie vindt dat blijkbaar allemaal maar ok?!? Van Piablo's lijf moet hij afblijven van Piablo, staart ok, maar verder laat hij het niet toe.
Dixie is revaliderende van erge hoefbevangenheid 5 maanden geleden en heel veel hoefzweren maar is nu (afkloppen) eindelijk aan de beterhand, kan een uur stappen aan de hand en een kwartiertje met ikke er op zonder problemen. Ik zou hem verder willen trainen om hem helemaal in orde te hebben maar met al die wondjes stoort alles op zijn rug denk ik dan.
Hoe kan ik voorkomen dat Moon Dixie verder opvreet?
Volledig inspuiten met antibijtspray?
Assertiviteitstraining van Dixie zou ideaal zijn, maar hoe begin je daaraan... .
Moon heeft trouwens volop ruwvoer en ook wilgetakken, ook een "flostouw" van gevlochten strotouwtjes waar hij mee speelt, echt niet nodig om ook nog Dix te pesten.

Moon deed vooral vervelend tegen ons, nodigde de andere paarden via bokken en wegrennen uit om mee te doen, hij steigerder en hapte ook. Als je je durfde te bukken in de weide had je bijna een veulen in je nek, als je ging rennen rende hij achter je aan en steigerde, als je naar hem toe rende rende hij bokkend weg. Verder nam hij zowat alles in zijn mond, de eerste weken kon je niet veilig zonder lange mouwen in zijn buurt komen of hij hapte in je vel.
Wij zijn, na het winnen van zijn vertrouwen, wat strenger geworden, hij mocht komen maar dan alleen rustig en in stap. Toen is Piablo op zijn uitdagingen in beginnen gaan en beginnen meespelen.
Naar ons toe is hij op dit moment respectvol voor onze persoonlijke ruimte en een echte knuffelkont, zonder te happen ed, wel zie je zijn lipje nog in de lucht heen en weer gaan als je hem deugddoend kroelt, maar ruw terugkroelen zit er niet meer in.
Het spelen, of de nood er toe, is wel wisselend, soms speelt hij dagen bijna niet (behalve als Dixie happen meetelt), soms zie je hem en Piablo samen crossen en rennen, allebei staartjes hoog en showen en briesen maar. Conny doet soms ook mee, Dixie staat het een beetje aan te kijken en eet liever verder.
Wat ook altijd leuk is, zijn vreemde voorwerpen in de weide. Hij is van niks bang, een zweep pikt hij en zwaait er mee rond, een touw wrodt geproefd, bekauwd en uitgespuwd, strotouwtjes vakkundig losgemaakt tussen twee schrikdraden door zodat het hooi er uit valt en hij er bij kan, een verdwaalde voetbal wordt onderzocht, lege zakken, een grote skippybal, een poetsbak leegleeggehaald en de inhoud overal de lucht in geslingerd, echt spelen en onderzoeken, doet me echt aan een onderzoekende peuter denken .