berijl schreef op donderdag 22 januari 2015, 7:07:
Dit is wellicht een interessant stukje: http://wormbestrijding.nl/paard_worm01.html

Het feit dat Magnesiumsulfaat of zoals Els schrijft al die andere namen zo verschrikkelijk vies is dat ik geen idee heb hoe je dit naar binnen zou moeten krijgen.

Handig dat ze ook even onderzocht hebben of het de Mg was die werkzaam was, of de SO4.... Ze hadden makkelijk verschillende soorten kunnen uitproberen:

Magnesiumchloride
Magnesiumchelaat of citraat

en
Natriumsulfaat

Weet je meteen wat nou de gunstige werking gaf.

Arabesk schreef op vrijdag 23 januari 2015, 14:32:


In het artikel staat MgSO4, vormt dat geen geheel? (ik weet weinig van chemische bindingen)

Lena schreef op vrijdag 23 januari 2015, 17:23:


MgSO4 (magnesiumsulfaat) bestaat als het ware uit 3 delen: Mg (magnesium), S (zwavel) en O (zuurstof) - van de zuurstof zijn er 4 om het molecuul vol te maken.
Volgens het verhaal "reageert" dat (anders zou er geen gewenste werking van uitgaan) maar om nu te weten wat er precies reageert zou het handig zijn geweest om een paar varianten uit te proberen zodat je kan uitsluiten. Als je zoals onze scheikundejuf aangeeft Mg vervangt door Na en het werkt niet meer duidt dat erop dat de Mg essentieel is; dat wordt evt. dubbel bevestigd (meerhoeksopstelling) wanneer MgCl (chloride i.p.v. sulfaat) net zo goed werkt.

Varianten uitproberen zou, methodologisch, nog andere heel goede effecten hebben gehad. Gezien de kleine n en dus verdelingsvrije toetsing zou een meerhoeksopstelling meteen duidelijk hebben gemaakt óf het MgSO4 wel echt bijdraagt aan het gewenste effect of dat het toch toeval was.

Wanneer onderzoeken wat wel werkt heel moeilijk is, is onderzoeken wat NIET werkt (uitsluiten) een prima deductiemethode.

e m kraak schreef op vrijdag 23 januari 2015, 17:39:


of de chelaat verbinding. MgSO4 wordt ook gebruikt in thermische baden en om darmen schoon te maken voor een endoscopie, het werkt namelijk nogal laxerend.

Ik heb mijn dieren ook nooit verzekerd, teveel ellende mee gezien om mij heen. Het paard is dan van de verzekering, deze bepaald wat er met het paard gebeurt. Wanneer het ernstig ziek is, mag je het niet eens thuis laten inslapen, de verzekering haalt dan het paard op en vaak gaat het dan in het buitenland naar de slacht (of als je pech hebt, word het gewoon weer verkocht als rijpaard aan iemand anders).
Wanneer je kosten hebt gemaakt en dat wilt claimen bij de verzekering, doen ze daar vaak moeilijk over en proberen eronder uit te komen.
Vaak kost de verzekering je méér dan de kosten die je van veearts hebt. Zeker wanneer jij je paard PN gaat houden (24/7 buiten, onbeperkt ruwvoer, geen ijzers, enz), dan krijg je gewoon een gezonder paard.
Ik zou het bedrag van de verzekeringspremie op een spaarrekening zetten om zo te sparen voor noodgevallen, dan is het geld én het paard gewoon van jezelf en kun jij bepalen hoe en wat.

Ik vind het verschil in ervaring tussen paardenverzekering en hondenverzekering erg groot.

Ja, bij de huisdierenverzekering is wel sprake van steeds meer uitkleden van polissen. Zo worden vaak voorkomende aandoendingen vaak niet vergoed, zoals HD operaties bij grote honden of patella luxatie operatie bij kleine hondjes. Maar, dit staat dan wel heel zwart wit in de polis en als klant weet je dus exact wat er wel en wat er niet vergoed wordt.
Ook beslist een huisdierverzekering nooit wat er met je hond gebeurd. Althans, ik heb er nog nooit van gehoord. Die keuze ligt bij de eigenaar.
Ik heb bij onze eigen verzekering ook nog nooit meegemaakt dat er niet is uitgekeerd. Ze hebben zelfs nog nooit navraag gedaan. Ik dien een factuur in, geef aan waar het voor was en op de factuur staat ook aangegeven wat waar voor is. En dan wordt het meestal binnen een week gestort. Met keurig een specificatie wat wel en wat niet gedekt is op de factuur (supplementen bijvoorbeeld niet en dat staat er dan netjes bij).

Ik vind het vreemd dat er zo'n groot verschil is. Het is met verzekeringen toch ook gewoon zo dat je polisvoorwaarden hebt waar in afgesproken staat wat wel en wat niet verzekerd wordt. Het lijkt me echt bizar dat alleen bij paardenverzekeringen dan opeens de verzekeraar aan alle kanten de beslissingen mag nemen alleen maar in hun voordeel. Zo hoort een verzekering niet te werken en daar zouden slachtoffers iets tegen moeten ondernemen.

Karin schreef op zaterdag 24 januari 2015, 14:05:


Ik heb sterk het idee dat, wanneer er zo'n groot verschil is, een even groot verschil in beleving van de diereneigenaren weerspiegeld wordt. Want reken maar dat sales-doelgroepen onderzocht worden!
Véél meer dan honden zijn paarden nog altijd gebruiksdieren, veel meer op afstand dan lid van een gezin, nog niet lang geleden maakten de landelijke (=boeren) rijverenigingen de dienst uit en misschien nog wel.... Het verzekeren van paarden komt voort uit (onderlinge) veeverzekering, niet uit gezinspolis. Het verzekeren van luxehonden is een typisch stadjersding. Allemaal anders.

Maar maakt het allemaal uit? De enig zinnige verzekeringsmethode vind ik het aloude onderlinge boerenfonds waarin alle deelnemers samen de schade dragen van waar iets mis gaat. Ooit was ook de boerenleenbank tof.
Alle banken, venture capital funds, etc. die verzekeringen gaan verkopen zijn er echter niet voor de verzekeringen maar voor het ophalen van goedkoop kapitaal. Ik zie geen enkele reden glimmende kantoorgebouwen vol graaiers te financieren.

e m kraak schreef op zaterdag 24 januari 2015, 20:37:


Ja dat zal het zijn. Maar dat vind ik (vanuit mijn hele subjectieve beleving) toch wel vreemd. Je zou toch mogen hopen dat er inmiddels voldoende mensen hun paard als "huisdier" zien en als zodanig willen verzekeren. Kennelijk in ieder geval niet voldoende voor de verzekeringsmaatschappijen.

Karin schreef op zondag 25 januari 2015, 12:43:


Paarden zijn in NL ook officieel geen "vee" meer maar "grote huisdieren".
Maar kijk in de rondte en zie het verschil:
- niet allemaal maar de meesten hebben een paard nog altijd voor het nut. Dat nut is weliswaar geen ploegen trekken meer maar karretje trekken of ritje maken of wedstrijdje doen op de vrije dag van baassie, maar nut blijft nut. Een bromfiets waar je hooi in stopt i.p.v. benzine. Wanneer de pet naar een nieuw model staat, of anders wat, mag paard zonder morren afreizen.
- een kleine minderheid beleeft het hebben van honden "voor het nut". (Dat er toch "nut" in gezelschapsdieren verborgen is maakt niet uit zolang het niet zo beleefd wordt). Hier is veel meer emotionele waarde bij betrokken.

Die emotionele belevingswaarden zijn essentieel voor wie verzekeringsflauwekul wil verkopen! Toch zitten ook daar grenzen aan, want het moet natuurlijk wel winstgevend blijven en dát is meteen het grote verschil met die ouderwetse onderlinge fondsen zonder autonoom winstoogmerk.

Voor mensen onderling ligt het nmm niet anders. De "neo-liberale" politiek die ertoe geleid heeft dat de "ziekenfondsen" geprivatiseerd zijn en veranderd of ondergebracht in bedrijven met winstoogmerk betekende het einde van solidariteit in gezondheidszorg, want niet de spreiding van risico's en kosten is nog langer het doel, niet een zo goed mogelijke zorg, maar wél winst voor de aandeelhouders op de beurs.
Het is dus gewoon afwachten tot de zinnige onderdelen van socialisme opnieuw ontdekt worden en wat "nutsinstellingen" ook alweer waren.