jens schreef op zaterdag 18 november 2017, 13:41:
> Ik heb een theorie over leiderschap adhv de gedane onderzoeken. Dit is
> natuurlijk slechts een theorie. Maar 1 die wel past bij alle resultaten en
> de bevindingen van andere mensen die kuddes hebben geobserveerd. Namelijk
> dat het paard (of de paarden) die zich in een bepaalde omgeving en
> situatie, zekerder voelen dan andere paarden, gevolgd worden door de
> minder zekere paarden. Maar dit is niet meer dan een theorie. Maar het is
> wel logisch, want de minder zekere paarden volgen de paarden die zekerder
> zijn van zichzelf dan omdat de paarden die zekerder zijn van zichzelf,
> beter weten waar voedsel, water en veiligheid te vinden zal zijn. In een
> andere omgeving of situatie verandert dat echter, want doordat paarden
> gigantische afstanden afleggen zal het ene paard zich daar zeker voelen en
> ginder minder zeker, en andersom. Het zou een goede verklaring zijn.
Helemaal mee eens. Ook nog in lijn met de veldwaarnemingen in de Blauwe Kamer. Soit, nogal wiedes dus dat oudere paarden met meer ervaring en meer situaties in het geheugen "dominant" lijken.
Vroeger was het, volgens antropologen, tussen mensen onderling niet anders en daarom stonden ouden in aanzien. Daar lijkt in de huidige weggooimaatschappij de euthanasiepil voor in de plaats te komen
Het kan nog meer verklaren, ook interspecifiek (dus bijv. in de relatie tussen paarden en hun mensen). Verschillende soorten, mensen en paarden, overeenkomstige biologisch nuttige mechanismen, wellicht niet zo heel raar dat we redelijk met elkaar kunnen opschieten. Verbale taal is een prachtige ontwikkeling, we hebben er veel aan, maar toch ver ondergeschikt aan vaak onbewust en automatisch werkende biologische mechanismen. Je hebt er bijv. weinig aan als je contact met paarden wil opbouwen, dan werkt een gemeenschappelijke taal zoals clicker als beginnetje veel beter.