Noortje schreef op woensdag 18 november 2009, 20:49:


Ik denk dat er veel kinderen zich daar niet van bewust zijn omdat het niet zozeer om het paard draait maar vooral "Sinterklaas" zelf.
Toen ik kind was vond ik dat paard leuk maar stelde me er zelf nooit vragen bij, ik reed toen nog niet eens.

Jasmijn Wauters schreef op dinsdag 17 november 2009, 22:38:

Ik lees je tekst en ik heb waardering voor hoe jij wil communiceren.
Ik heb het afgelopen jaar - in coaching met C van Pruijssen - clickertrainer - ook veel meer geleerd over hoe je wel je doelen kunt bereiken...zonder weerstand op te roepen.
Ik herken je taal :))
Myriam.

Jasmijn Wauters schreef op dinsdag 17 november 2009, 22:38:


Helemaal mee akkoord Jasmijn! Super gezegd!
Met negatief zijn bereik je veel minder dan positief op iets reageren. Hier zitten velen in bewustwordingsfase, maar die is soms nog erg primitief te noemen. Dan krijgt het biltoos rijden iets decadent, zo iets van wij zijn veel beter dan jullie. Kijk eens hoe goed wij wel zijn en hoe slecht jij wel bent. Dan doe je het voor jezelf, een drang om zelf beter te zijn dan de rest, je ego te voeden en niet voor de paarden. Als je iets wil doen voor de paarden en wil werken aan een betere toekomst voor alles wat hier op aarde momenteel scheef loopt, dan doe je dat ingetogen, op een discrete manier. Pas dan zal je iemand de kans laten de ogen te openen.
Schreeuwen heeft geen zin, je bereikt nét het omgekeerde! Dat is wat je hier zo vaak tegenkomt jammer genoeg.

muiske89 schreef op donderdag 19 november 2009, 19:13:


ja en toch is het niet geheel onschuldig denk ik. je kijkt er als kind natuurlijk niet zo naar, maar het bepaald wel je latere referentiekaders van wat jij normaal of niet gaat vinden. als je vaak genoeg gehoord hebt dat paardjes lekker onder een dekentje op stal gaan snachts dan blijft dat beeld wel in je hoofd zitten.

kijk naar het fameuze natte apen experiment dat Frans en Ilona altijd aanhalen als het over bepaalde opvattingen ivm paarden houden gaat.
als er altijd gezegd wordt dat het zus of zo moet, dan is het voor veel mensen (later) heel moeilijk om zich daar vragen bij te gaan stellen of daar vanaf te stappen.

Kynshiri schreef op donderdag 19 november 2009, 22:48:


Het is natuurlijk wel zo dat ze het paard van de Sint beter op de wei zouden zetten zonder dekens en krachtvoer ..
Maar ach, de mythe van die hele sint is iets dat al zo lang bestaat, je kunt dat niet zomaar veranderen, het is ouderwets en heel het gebeuren errond heeft een hoog Anton Pieck gehalte.
Het gebeuren van de zwarte pieten zou dan ook afgeschaft moeten worden dat is immers discriminatie, het is een aandenken aan de slavernij..
En dan die "blanken" die tot "-domme- neger" worden geschminkt, het wordt door de donkere medemens als denigrerend ervaren.
Maar ok, het verhaal rond het paard kun je aanpassen, het heeft minder effect op het hele verhaal rond Sinterklaas dan het afschaffen van de zwarte pieten.
Moet er op alle slakken zout?

Maria Delavega schreef op donderdag 19 november 2009, 21:34:


Jij hoeft ook niet te schreeuwen Maria, ieder op zijn eigen wijze en samen komen we er wel. Schreeuwen heeft wel degelijk zin hoor, wat heeft Greenpeace al wel niet bereikt?

Groet, Michiel

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 20 november 2009, 8:00:

Ik denk het niet. Een paard dat normaliter in Spanje leeft en 1x per jaar in december naar NL komt, zou zwaar mishandeld worden als hij zonder krachtvoer en deken in dit kikkerland de wei in moest.

Christel Provaas schreef op vrijdag 20 november 2009, 9:53:



dat is ook weer waar, zelfs nog niet bij nagedacht

Kynshiri schreef op donderdag 19 november 2009, 22:48:


Dan gaat het helemaal goed komen met mijn kleinkindjes! Tim, bijna 3 nu, zag deze zomer de buurvrouw met haar paardje voorbij komen. Buurvrouw had zweep bij zich. Tim stond er naar te kijken en zei toen ongeveer een uur later of zo "Mag nie paard met stok slaan hé, Oma? Nee hé? Paard is lief hé? Ja hé?" Die hele kleintjes zien meer dan dat je denkt of waar je van bewust bent! Mooi voorbeeld van referentiekaders, hé?

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 20 november 2009, 10:37:


Bwoooah kweet nie http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=121

Michiel schreef op vrijdag 20 november 2009, 9:37:


Ik schreeuwen ? Wist niet dat mijn woorden zo'n impakt hadden...
Greenpeace gaat inderdaad ver, vandaar ook mijn steun elke maand aan deze organisatie! Zij gaan ter plaatse, desnoods wagen ze er hun leven voor.
Maar wat ga je doen hier in dit geval? Een spion zenden om te zien hoe élke dressuurruiter traint, die dan uit de struiken springt als het er te ruig aan toe gaat? Het is een hautaine sport en daar horen dito manieren bij jammer genoeg (ik heb vroeger ook genoeg gezien in de sport toen ik via school verplicht werd om deel te nemen aan military en springwedstrijden, vandaar mijn afkeer voor competitie).
Ik vind dit ook afschuwelijk, maar jammer genoeg kun je hier niet veel aan doen. Misschien gaan er dan geen foto's of filmpjes meer over zijn zoals die nu te zien zijn, maar reken maar dat het achter de schermen nog zal gebeuren. Is dat dan minder erg?
Wat je niet ziet, is dan ook niet zo erg meer, want je weet het niet. Daarom vind ik het allemaal maar een storm in een glas water.

Ook hier wordt de laatste tijd veel geoefend....Omdat ik nogal last van mn rug had en Ellis van dr nieuwe schoenen (en dus steeds loopt te stuiteren) hebben we de laatste weken bijna elke dag gewandeld... Hoewel ze nu nog steeds een hekel heeft aan die dingen merk ik dat vooral nog bij het aantrekken en weer uitdoen...
Vanmorgen was ze zo braaf dat ik ook het zadel maar weer eens gepakt heb en de SITEPULL, ik dacht als we nu een stuk gelopen hebben en ze is braaf kan ik het touw aan mn buurmeisje geven en ga ik er weer eens opzitten...
En Ellis was toch zo braaf dat ik er binnen de kortste keren opzat en het touw ook al heel snel aan de zadelknop hing.
Helemaal geweldig, onze eerste bitloze buitenrit,...in stap dat wel...
Helemaal zonder gekke uitspattingen...
Met Linda ging het vanaf dag 1 goed met dr schoenen en waren we vanmiddag toe aan eens een wat langere ronde...Onderweg wou het buurmeisje dan ook wel eens een galopje (ze had vanmorgen gezien hoe dapper ik met Ellis was)
Dat was wel voor t eerst met die schoenen en binnen 4 galopsprongen was ze er al twee kwijt. Dus wij weer stoppen en terug.
Eentje lag er verder aan de kant, dus ik laat Linda even los,.. om die te pakken...
Wat ik toen meemaakte heb ik, in de 12 jaar dat ik ze heb, nog nooit meegemaakt, ze ging er alléén vandoor...en ze bleef rennen....de andere 2 schoenen ook binnen een paar sprongen achterlatend...
Tjonge, en dan zie je je paard verdwijnen in de verte, steeds maar denkend: "Die stopt zo wel" en, later, "die gaat wel naar huis..."
Nou, geen van beide dus,.. aan t einde van de polderweg ging ze links ipv. rechts, zó de provinciale weg op en dáár aan t eind is de snelweg.
Poeh, steeds meer adrenaline kwam er vrij bij mij...
Gelukkig kreeg ik al snel een lift en net waar die vrouw de andere kant op moest , was ook al een busje gestopt en kon ik daar mee verder...
Geweldige mensen zijn er toch op deze wereld, deze man ging gelijk zn vrienden bellen om een loslopend paard op te vangen , want ze liep alsmaar door.... richting de snelweg,... Midden over de provinciale dus....
Overal waar we langskwamen stonden mensen langs de weg , maar iedereen had het nazien....
Pas zon 5a6? km verder was er nog een dame gestopt en konden wij haar ook net inhalen, samen hebben we haar toen opgevangen en kon ik dr snel weer tot rust krijgen....Terug naar t buurmeisje gelopen, de schoenen weer aan(standje vaster) en toen dat hele stuk door de (inmiddels stromende) regen weer terug naar huis.
Ons iets grotere rondje was wel heel groot geworden...
En nu maar hopen dat ze morgen geen spierpijn heeft..
En de vijl kan dan wel even in zn hoesje blijven..
Wat zal ik dromen vannacht. Van mijn monstertjes...
Groetjes Marlies
Ps, wat zouden jullie doen? Boos worden? kon ik niet ...was blij dat t goed afgelopen was...nog even flink laten lopen?kon ik ook niet,... gewoon richting huis gegaan en later nog wel een stuk gedraafd.