e m kraak schreef op zaterdag 31 oktober 2009, 20:22:


Wat ik nu zo inschat, heb je gelijk dat AdB, die stuwing vanuit de achterhand verzameling noemt. Het gaat dus alleen maar om %en. Stuwing levert "10 %" meer dragend gewicht naar de achterhand en jij vindt dat verzameling pas zo genoemd kan worden bij "30 %" meer gewicht verplaatsing. De cijfers mogen verschillen, het gaat om het achterliggende idee. De belangrijkste oefening van AdB (na recht richten) zijn ophoudingen geven als er die stuwing er is. Stuwing traint rugspieren, ophouding traint buikspieren en die laatste heb je nodig voor meer oprichting en ondertreden. Hij werkt dus wel naar steeds meer verzameling toe.

Groet, Michiel

e m kraak schreef op zaterdag 31 oktober 2009, 20:22:

Ik vind van niet. Rechtrijden is even belangrijk als verzamelen, ze dienen een iets ander doel.
Op de langere duur hebben paarden verzameling wel nodig, omdat de belasting van de voorhand erg zwaar is en de voorhandconstructie dat niet goed aankan. Verzameling is het trainen van de achterhand om meer gewicht + energie voor zijn rekening te nemen teneinde de kwetsbare voorhand te ontzien. Je verplaatst gewicht over de X-as: van voor naar achteren.
Recht gereden worden hebben ze even hard nodig om te voorkomen dat 1 voorbeen erger de klos is dan het andere en een keer stuk gaat in het zwakste gewricht: de hko.htm">hoefkatrol. Bij rechtrichten verdeel je gewicht over de Y-as: gelijk over 2 benenparen.

Verzamelen is eigenlijk compenseren dat je erop zit.
Dat is rechtrichten/rechtrijden ook.

Niet eens met de laatste zin. Ook een middendraf, die veel snelheid heeft, kan verzameld zijn. Sterker nog: een correcte middendraf HOORT verzameld te zijn. Het heeft te maken met hoeveel kracht de achterbenen voor hun rekening nemen, zowel stuwend als dragend. Praktisch elk middendrafplaatje van de grote toppers op internet toont een achterblijvend achterbeen, dus geen zuivere diagonale beenzetting, dus geen verzameling in die gang.
Zal wat voorbeelden proberen te plaatsen:





Niet het overgrote deel der recreatieve ruiters, wel het overgrote deel der paarden. Zij blijven langer heel. De achterhand is nl een veel sterkere draagconstructie dan de voorhand.

De levade van de spaanse rijschool is de meest verzamelende van de dressuuroefeningen, aangezien er dan 0% gewicht op de voorhand steunt. (Een correcte levade heeft meer gymnastische waarde dan steigeren trouwens).

De piaffe die we gemiddeld op de OS zien, is doorgaans niet verzameld, maar wordt wel zodanig genoemd door de commentatoren. Zou je onder alle 4 de benen een weegschaal zetten, zou hij vóór hoger uitslaan dan achter. Maar wie maalt daarom als hij er punten mee wint? In die zin ben ik het eens met 'geen bal snappen van het huidige gekloot.'

Christel en Egon hebben het over verzameling:


Even uit een heel andere praktijk: wat zie ik hier thuis bij ons:
Paarden die uitsluitend recreatief gereden worden, allemaal evenveel uurtjes in de bak als buitenritten. Het nivo van de ruiters (allen volwassenen) is recreatief nivo (is ook onze doelgroep).

10 lespaarden, paar pensionpaarden.
Lespaarden lopen zo'n 14 uur per week (gemiddeld), helft in de bak, helft buitenritten over uitsluitend harde ondergrond en heuvelachtig terrein (ook dat nog). Er is hier bijna niemand die een paard fatsoenlijk verzamelen kan, en dat hoeft ook niet want ze zijn hier allemaal om het zelf te leren en het begint éérst bij de rijder (houding en hulpen) en vloeit dan pas door naar het paard. Andersom lukt bijna niet, tenzij je een zeer ervaren leerpaard hebt dat lak kan hebben aan ruitergestuntel op z'n rug.

Met de meeste ruiters zijn wij in het rechtricht-stadium, en dat is al zo moeilijk; paard fatsoenlijk door de bochten krijgen, oefeningen doen, rechtuit is ook récht, over 4 benen enzo. Tijdens de buitenritten wordt dit ook zoveel mogelijk voortgezet, dus als een banaan door de bocht, wisselen van been in draf, op het moeilijke been lichtrijden, paard recht stellen etc.
Hier is het heuvel-op-en-heuvel-af, en de paarden krijgen mooie spieren op de konten, léren hun lijf te gebruiken bij het bergop-en afwaarts te gaan. Wat interesseert het mijn paarden of het een middendraf of een uitgestrekte draf is? In het werk kies je voor de meest comfortabele die je uren kunt volhouden. In de bak is dat iets anders.
Ondanks het feit dat er dus weinig tot geen verzameling is, hebben mijn paarden geen lichamelijke klachten als slijtage, been- en rugproblemen. Wat we hier tegenkomen is eerder een hoefzweer dan een pees- of rugprobleem, terwijl ze toch de nodige kilometers draaien op een week met diverse ruiters op hun rug.

Is het daarom niet zo dat verzameling etc noodzakelijker is voor die paarden die hun rondjes en dressuurkunstjes moeten vertonen omdat ruitertje het zo wil? En dat diezelfde ruitertjes niet meer naar behoren hebben leren te rijden dwz maar wat aanklooien met het hulpmiddelenmuseum als gevolg?

Ik zou graag nog verder op dingen ingaan maar heb geen tijd, eerste les begint om 11.00 uur dus ik moet zo aan de bak
Vanavond misschien....

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op zondag 1 november 2009, 9:01:


Jawel Pien,
allemaal tot je dienst en een hele week als ze buiten kunnen lopen en beweging genoeg hebben zal misschien die 14 uur hobbelen wel compenseren, maar het rijden op zich , het draven met een swingend paard is,(waar het heuvelachtig terrein bij jou enorm aan zal meehelpen)
als je het al niet voor het gezond houden van een paard zou doen,een genot om mee te maken.