Frans Veldman schreef :
Voor je het weet

Nu we het in een heel andere strekking toch over een rugzak hebben :
Ik was 'gewend' een rugzak op mijn rug mee te dragen als ik ging rijden, totdat iemand mij erop attent maakte dat dat eigenlijk heel gevaarlijk kan zijn want als je valt kan-ie op een wervel drukken en kun je je rug breken.
Heb ik eigenlijk nooit bij stilgestaan...(met mijn toch al zo slechte rug, jaja).

Afgelopen zondag een vette schuiver gemaakt met BD toen we vanuit het bos een heuvel op gegaloppeerd kwamen en we ineens op ijs terecht kwamen, de bocht niet haalden en we beiden onderuit schoven.
Ze viel bovenop me, maar gelukkig hebben we beiden NIKS, ik alleen een blauwe lies waar de zadelknop ingedrukt heeft (ook weer zoiets). En zij wilde gelijk daarna weer dóór....
Hmm, de eerste keer dat zij en ik onderuit gegaan zijn....(hoeft voor mij ook niet zovaak te gebeuren eigenlijk)

Da's nou wat ik zo eng vind; niet dat ik zelf val, maar dat mijn paard onder me valt.

We waren al de hele tijd op de rem vanwege kuddes wandelaars, en dat maakte haar zo gek als een bos uien, (weet je wel, op de plaats galopperen enzo) terwijl dit ons favoriete galoppaadje is zoals we er hier maar weinig van hebben omdat het bos hier te klein is om eens lekker dóór te rijden.

Stond er ook nog een wandelaar die het helemaal gefilmd heeft, en maar doorfilmen he, dacht je dattie even kwam vragen of alles goed is?
Hij liep daarna gewoon door.

2 uur later, op de terugweg, wij liepen op de weg, komt er opeens zo'n dikke glimmende zondagse Mercedesbak echt 120 km op een berijpte landweg aangescheurd , zonder een poging te doen om af te remmen, dus wij toch maar uit voorzorg het veld in. Maar ik zag dat het wat heftig was voor Diesel en niemand mag aan mijn Diesje komen, dus.....

Tja, dan moet je mij hebben he, ga ik zo op de weg lopen (klaar om weg te springen als ie toch niet afremt).
Nou, bak remt af en begint me toch te toeteren....
Moet je weer Pien hebben, dus ik tegen de rijders : "Allemaal op de weg rijden" (tja sorry, da's mijn dwarse kant, dat komt dan in me boven), ik word altijd een beetje opstandig wanneer iemand mij probeert te dwingen....

Ahum, ik heb nog iets geroepen van "al was het de burgemeester, ik ga niet opzij voor zulk weggedrag" en dat had die man gehoord, dus hij toeterde nog harder en begon boos uit zijn raampje te schreeuwen (in zijn groene jagersjas met dikke sigaar) dat hij dit wel zou gaan vertellen tegen de burgemeester....

Op zo'n moment ben ik erg blij met mijn snelle paard en voel ik me daardoor eerlijkgezegd ook redelijk onkwetsbaar en ik heb me in een sprong omgedraaid, ben naar hem toe gesprongen en heb hem gevraagd of ie dit wel normaal vindt zo hard te scheuren, zonder afremmen en te toeteren in het bijzijn van paarden (Diesel achter mij was behoorlijk over de rooie) en of hij het op zijn geweten zou willen hebben als er een paard op hol ging met alle gevolgen van dien en dat ik 3 getuigen bij me had.
Ow hij was zo kwaad op mij.... en is heel hard weggereden.
Ik zeg het tegen de burgemeester.... oei oei oei, dát maakt nog indruk hier in Belgie......vooral op een Nederlander....

Tja, dat is de eerste keer dat ik hier een aanvaring gehad heb, normaalgesproken houden we hier allemaal heel erg rekening met elkaar.

Maar soms zijn weggebruikers zo asociaal, net als wielrenners.
Sorry, zondagse mannen, maar al helemaal wanneer ze toer de fransje spelen in een peloton (met Echte Volgauto , jaja) , en van die quadrijders (of hoe heten die dingen).
Dan gaan we tegenwoordig ook maar uit voorzorg op de weg en als ze vaart minderen gaan we aan de kant.
Pfff, dikke sigaren..................

Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

kristel schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:00:


Khani stond tot zijn derde jaar ook gewoon bij Jack.


Niet zozeer van dominantie, maar voor de hengst een overlevenskwestie. Khani staat bij ons (de veulens niet meegeteld) helemaal onderaan de rangorde. Jack staat bovenaan. Voor wat de dames betreft kent Khani zijn onderdanige plaats. Maar Jack is iets dat in zijn ogen niet kan, en is een strijd waarbij hij bereid is zich dood te vechten.


Nog niet. Maar er komt een moment waarop hij besluit "ervoor te gaan". Bij Khani was dat in het voorjaar (niet zo gek natuurlijk) en gelukkig waren we erbij. We hebben de heren met de grootste moeite uit elkaar weten te krijgen, en sindsdien staan ze apart.


Het is GEEN fase. Hij zal het blijven proberen, in toenemende mate. Mocht hij ooit winnen dan is het nog niet over, want hij zal die ruin willen verjagen. Hij zal hem desnoods door de omheining heen jagen, maar zal niet rusten voor hij weg is.

Natuurlijk zijn er uitzonderingen, en daar hadden wij ook stilletjes op gehoopt. Maar al onze moeite ten spijt bleek het hier gewoon niet te kunnen. Misschien zou het zonder merries erbij wel zijn gelukt, maar ja, dat zullen we niet te weten komen.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:08:


Weet je nog Frans, dat je zei dat je het idee had dat het wel goed zou zijn gegaan als je Jack al die tijd bij Khani gelaten had?
Want hij was toch even uit de kudde toen Harisha ging bevallen?
En toen daarna terug accepteerde Khani het niet meer, ik herinner met het nog dat we het daarover hadden.
Want je hoort vaak verhalen van dat het wel goed gaat tussen hengst en ruinen , als ze maar altijd bij elkaar gebleven zijn
Een bevriende Ijslandermens heeft zijn kudde, inclusief 1 hengst en meerdere ruinen met een 20 tal bij elkaar lopen op niet eens zo'n groot stuk land.
Hoewel ik wel begrepen heb dat de nieuwe hengsten van buitenaf meer problemen opleveren dat de hengsten die in de kudde zijn opgegroeid en daar kan ik me wel iets bij voorstellen , want die hele groep is zo'n beetje familie van elkaar.

Ik vind het zo onhandig, dat gedoe met 2 groepen, maar wij ontkomen er ook niet aan omdat Spirit straks niet met zijn moeder in één groep kan blijven.
Hoe gaan jullie dat oplossen met Khabal?
Straks heb je 3 groepen, da's ook niet handig....

Of zouden Ijslanders verdraagzamer zijn dan die bloedpaarden?
Lijkt me ook weer sterk.Maar goed, bij Egon gaat het ook, maarja, Egon, jij hebt geen ruinen. (Ja ja, ik weet waarom )

Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:14:


Denk ook aan mobieltjes, zakmessen, en andere dingen die aan de zijkant van je broek hangen; als je daar met je heup op valt doet het op zijn gunstigst vreselijk zeer...


Ik heb het gelukkig nog maar twee keer meegemaakt, Jack is enorm tredzeker.
De ene keer was werkelijk interessant, we reden in een behoorlijke galop over een bospad met een behoorlijk stuk wat volkomen bemodderd was. Hij struikelde met een voorbeen, toen nog een, en ging met zijn neus in de modder en maakte een enorme sliding. Ondertussen bleven zijn achterbenen gewoon doorgaloperen, en tot mijn verbijstering minderden we geen vaart, en werkte Jack zijn voorhand weer omhoog. Een paar tellen later waren we weer gewoon aan het galoperen, en ik zat echt een tijd beduusd op hem, wilde hem eigenlijk stoppen om te kijken of we nog OK waren, maar kennelijk was dat bij hem zo, en ik voelde ook nergens iets, dus ik dacht 'laat maar'...
Zijn we nou eigenlijk wel gevallen? Ik heb met beide voeten de grond geraakt, en Jack met zijn neus ook, maar we zijn eigenlijk nooit gestopt. . Wat is de definitie van "vallen"?
De andere keer kwamen we ergens van een heuvel af. Er stond hoge begroeing, ik wist dat er onderaan de heuvel een sloot was, maar de begroeing daarvan was zo hoog dat je geen verschil zag met de rest eromheen. Jack had het niet in de gaten, en toen ik ingreep was het al te laat, en gingen we over de kop. Hij lag op mijn been, maar stond op, en we hadden niets. Later realiseerde ik me dat als de stijgbeugel tussen mijn been en hem terecht was gekomen mijn been geknakt zou zijn geweest.


Jammer. Voor dat soort filmpjes wilde ik eigenlijk nog een rubriek op de site gaan openen. Je hebt zeker niet zijn adres of zo?

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:14:


Dit vind ik zo een ontzettend mooi verhaal (het laatste stuk, niet dat stuk dat je onderuitglijdt)
Zet ze maar mooi op hun plaats. Ik ga ook altijd midden op de weg rijden als ze knoerthard aan komen scheuren. Maar wij zijn altijd maar met zijn tweetjes, Bright en ik, en dan is dat best wel eens eng.

Cassandra

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:27:


Dat was ook maar even, en dat moet ook gewoon kunnen. Maar helaas kon dat dus niet, en dat zou vroeg of laat sowieso problemen hebben opgeleverd (denk maar aan een rijweekend of zo, of als we een weekendje op bezoek gaan bij paardenvrienden en onze eigen paarden meenemen om te rijden).


Interessant, maar ik denk dat er ook ras-eigenschappen meespelen. Misschien zijn Arabische volbloeden wat vuriger dan IJslanders? Het schijnt dat Spanjaarden ook vaker ruzieen om een vrouw dan Finnen.


PzP?


En woont zo dichtbij dat hij direct merkt als er wat gebeurt en iets kan roepen als dat nodig is. Wij hebben de paarden wel aan huis, maar ze staan nu op zo'n 200 meter afstand, dus voordat we ons ermee kunnen gaan bemoeien (vooropgesteld dat we iets merken) zjin we al te laat. Het schijnt dat je binnen 3 seconden op ongewenst gedrag moet reageren... .

Groeten,
Frans

Cassandra Berg schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:36:


Nog even over dat rugzakje. Ik kijk altijd uit dat ik geen scherpe dingen op mijn lichaam draag. Op mijn rug heb ik altijd een waterrugzak met anderhalve liter water. Achterop Bright heb ik mijn zadeltassen met daarin reserveteugels, het hoofdstel, een panieksluiting die ik aan de lijn vast kan maken als ik onderweg haar vast moet zetten om iets te doen. Bovendien heb ik altijd een klein hoefmesje en een hoevenkrabber bij me. Het mesje zit in een dik stuk papier gewikkeld zodat het niet in Bright kan steken als zij onderuit gaat en dat zou ik bij nader inzien ook met de hoevenkrabber moeten doen. Mijn mobieltje heb ik in een heuptas, samen met huissleutels en dergelijke. Die wil ik niet kwijtraken als ik val en paard ervandoor gaat. Hier moet ik iets anders voor bedenken want het is mij al een keer gebeurd dat ik door een rare beweging van Bright naar voren vloog en de riem van mijn heuptas over de zadelknop schoot. Ik zat muurvast omdat ze vrolijk door bleef draven. Het is weer goedgekomen allemaal maar ik moet er echt iets anders op bedenken.
Dan nog links aan mijn arm de ontvanger van de hartslagmeter en rechts mijn GPS. Extra batterijen in de heuptas. Oh ja, en heel belangrijk, Regenpak bij slecht weer achter aan het zadel. En in de zadeltassen mijn brood. 's Winters heb ik zelfs lampjes bij mij als ik laat ga rijden. Ik ben één keer in het donker teruggekomen en dat was heel eng, want auto's zien je niet.
Reflecterend hes aan bij slecht weer. Zo kunnen we wel een hele dag op pad met zijn tweetjes. Voor een klein ritje heb ik aan zadel en teugels genog hoor.

Cassandra

Frans Veldman schreef : Wat is de definitie van "vallen"?

Nou, wij lagen toch wel effe een aantal seconden op onze zij, en BD bovenop mijn knie. Zij krabbelde overeind toen ik op de grond achterbleef, dus we zijn wel echt gevallen.
Heb ook al van die halve val-acties meegemaakt - paard maakt schuiver, krabbelt overeind en rijder zit er nog op, een keer met Stef, languit in de blub de rijder had de blub in zijn haren en overal, maar was niet in de modder achtergebleven.
Niet zo prachtig als een doorgalopperende Jack, hihi, maar met BD was een echte val, waarbij ze kennelijk rekening met mij wist te houden want ik voelde geen gewicht op mijn been terwijl ik wel onder haar terecht kwam.
Mijn knie is niet eens blauw, maar mijn broek is wel kapot !


Ja hallo, als ik daar overeind aan het krabbelen ben en bezig ben met mijn paard, gauw om me heen kijkend of niemand het gezien heeft, shit, toch....da's je eerste reaktie....
Later realiseerde ik mij dat hij het had staan opnemen, maar toen was ie al doorgelopen, waarschijnlijk blij met zijn buit.
Zal ik een oproep in de krant zetten?
Offeh.... de boel een beetje in scene zetten? Mag jij eerst....

Misschien toch niet zo'n slecht idee, of ik kom mezelf tegen op de TV Limburg of in de funniest homevideejoos....
Stel je voor zeg.

Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:14:

Wij werden zondag ook door een dikke Mercedes aan 100 km/u, met achteroverliggende dikke chauffeur met sigaar voorbijgescheurd. Misschien wel dezelfde We konden de kant niet in, we liepen net onder een spoorwegbrug door. Gelukkig geen problemen met de paarden, maar wat een boer zeg.
Het is me zondag opgevallen dat de mensen gemakkelijker remmen/stoppen als je zo'n oranje veiligheidsjasje aan hebt. Ik had dat toevallig aan omdat we ver weg gingen en het moeilijk in te schatten was of we nog met licht terug zouden zijn.
'Ik ga het zeggen tegen de burgemeester' Jaja, zo gaat dat hier in België. Misschien komt hij wel eens langs deze week .

ElkeW schreef:

Ha ha ha, toen we terug kwamen vertelde we tegen Jack dat we "effe geregeld hadden dat we hoog bezoek zouden krijgen".
Het toeval wil dat de burgemeester hier een aangetrouwd familielid is, dus ik moet eens even gaan socialiseren...

Zou het dezelfde dikke sigaar zijn geweest, zo ver van mij vandaan zit jij niet....Hihi, ik ben meestal wel aardig en vriendelijk omdat ik vriendjes wil blijven met de landbouwers hier, omdat we weides nodig hebben.
Misschien nu wel een kanjer van een mooie wei misgelopen....

Goed idee, die vestjes.
Ik heb wel voor elke rijder van die ledjes die je om je arm kunt doen en reflecterende beenbeschermers, maar zo'n vestje is niet gek, het verhoogt je veiligheid.

Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:27:

(knip)

Hengsten kunnen andere hengsten verdragen in hun haremgroep als die groot genoeg is, maar er is dan duidelijk 1 dominante hengst. De gemiddelde grootte van een haremgroep is ook in het wild echter slechts 1 hengst met 3 volwassen merries (en hun veulens tot gem. 2 jaar). Ruinen kunnen soms door hengsten beschouwd worden als onvolwassen hengsten, maar dan moeten ze inderdaad als 'familie' beschouwd worden (bvb al van kleins af bij elkaar).
Verder zijn vrijgezellengroepen (volwassen en onvolwassen hengsten) evenzeer onderdeel van een wild paardenleven als de tijd dat ze bij mama in de groep wonen, of een eigen harem hebben (maar niet elke hengst heeft ooit een eigen harem). En inderdaad, sommige hengsten (maar ook merries!) leven ook in het wild solitair, al dan niet tijdelijk.
Overigens - het zijn de merries die het laatste woord hebben over wie bij de groep mag, en wie niet. De hengst wikt, de merrie beschikt .


Nee, maar wel natuurlijk. Haremgroepen, vrijgezellengroepen, gemixte pubergroepen, solitaire paarden - samen maken ze een kudde waarbij ze ook in het wild hetzelfde gebied delen, maar elkaar meestal vermijden... tenzij ze het tijd vinden om van groep te veranderen. Deel je groep gerust op zodat ze elkaar kunnen zien maar niet per se elkaar voor de voeten lopen - je bent niet zo ver af van hoe het er in het wild aan toe gaat.

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

Frans Veldman schreef over PzP als mogelijke oplossing voor het
hengestengedoetje.

Maar ik zie dat niet zo zitten Frans, wat ik wil wel degelijk een veulen af en toe, (en die houden voor 'eigen' gebruik he).
Moet langzaamaan een beetje gaan verzinnen hoe het zal gaan, want niet lang meer en Spirit zal van zijn mama weg moeten, helaas, maar hij is nu 8 maanden. Ik denk dat wanneer de merrie hensgstig gaan worden zijn hormonen wakker worden. Nu is er nog niks aan de hand hoor, hij is nog heel erg baby.

Wat Inge zegt is ook wel zo, misschien valt het wel mee als we hem nooit weghalen bij de ruinen, hij is immers met hen opgegroeid vanaf zijn geboorte. Maarja, onze ruinen dekken ook.... nu is het nog zo dat wanneer Spirit springneigingen heeft hij afgestraft wordt door die ruinen, dus vorlopig, zolang als zijn hormeonen rustig blijven , is er nog niks aan de hand, maar ik heb niet de illusie dat dat zo blijven zal.
En bij de bevriende Ijslanders zie ik dat het dus wel kan....
We zien wel, komt zoals het komt.

Groet,Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 10:15:


En als je rijders belgen zijn dan is er een goeie kans dat ze zelf zo'n vestjes hebben aangeschaft toen het er vorig jaar even naar uit zag dat die dingen verplicht aanwezig 'zouden moeten gaan zijn' in de auto. Dat is in stilte niet doorgegaan, maar ik weet zeker dat er massa's van die fluodingen verkocht zijn, en nu op achterbanken rondslingeren.
Jij zit hier inderdaad vlakbij, ik woon in Tongeren en kom heel regelmatig in Riemst en Vroenhoven Erger jij je ook zo aan die ruilverkavelingswegen? Of aan ruilverkavelingen in het algemeen, handig voor de boeren, maar een ramp voor het landschap.

Groet,
Elke

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 10:47:


Even een vraagje , Pien ,
Als Spirit zich blijft gedragen , zou je hem dan nog weghalen bij zijn moeder? Zoja , waarom dan , ik bedoel , KAN hij er gewoon niet bijblijven?
Misschien een stomme vraag , maar ik kan alleen maar bedenken dat het veulen zun moeder misschien 'leegtrekt'? En dat dat een reden zou kunnen zijn om ze te scheiden, of zie ik nou wat over het hoofd??

Groetjes Esther

ElkeW schreef :

Wat zijn dat?
(Ben unnen Ollander hé)
Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen